Art & Design

Eat Art: Η τέχνη που συνδυάζει την απόλαυση με την εξερεύνηση ξένων πολιτισμών

Η δημιουργία του όρου “Eat Art” δημιουργήθηκε από τον Daniel Spoerri που ανήκε στις καλλιτεχνικές ομάδες, Fluxus και Nouveau Realisme και χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1963 για να χαρακτηρίσει έργα του ίδιου αλλά και άλλων καλλιτεχνών.

Κυριολεκτικά ο όρος σήμαινε “φάτε την τέχνη” και το πνεύμα του κατάγεται από το Dada και τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό. Ωστόσο, το Eat Art δεν έχει καμία σχέση με την παρουσίαση της τροφής στην τέχνη όπως συναντάμε στην Pop Art, όπου έχει μεταφορική λειτουργία.

Έργο του Daniel Spoerri

Η Eat Art συνδυάζει την απόλαυση με την καταστροφή των παραδοσιακών αξιών της τέχνης εμπλέκοντας όψεις της κουλτούρας, όπως η γαστρονομία. Τα συγκεκριμένα γεύματα οργανώνονται σε χώρους τέχνης και η τροφή είναι πραγματικά παρούσα και καταναλώσιμη. Το έργο τέχνης έχει έναν τυχαίο χαρακτήρα, που χωρίς την παρέμβαση του θεατή μπορεί να παραμείνει ανολοκλήρωτο. Έτσι, ο εφήμερος χαρακτήρας του έργου συμβάλει στην απομυθοποίηση του καλλιτέχνη.


Έργο του Daniel Spoerri
Έργο του Daniel Spoerri

Η πρώτη μαγειρική εκδήλωση της Eat Art πραγματοποιήθηκε το 1963 από τον Spoerri, ο οποίος κατόρθωσε στην δεκαετία του 1970 να ανοίξει την πρώτη γκαλερί Eat Art στο Ντίσελντορφ. Τα απομεινάρια του γεύματος από τους δίσκους μέχρι τα πιρούνια κολλήθηκαν και αναρτήθηκαν κατακόρυφα. Πρόκειται για παραγωγή έργων που βασίζονται πάνω στην μνήμη και την φαντασία και προκαλούν τον πολλαπλασιασμό των συνδυασμών ιδεών και λέξεων. Το 1967 και το 1973 οργανώθηκαν νέα δείπνα αυτή τη φορά, από τους Jaume Xifra και Joan Rabascall, οι οποίοι μετατράπηκαν σε “εστιάτορες – χρωματιστές”, δημιουργώντας τοπία μαρέγκας, κήπους από γλυκίσματα και κέικ-γκαράζ στο πλαίσιο χρωματιστών γιορτών.

“Edible Performance” από τους Antoni Miralda, Joan Rabascall, Dorothée Selz, Jaume Xifra στην 57η Bienalle της Βενετίας

Ο Rirkrit Tiravanija στο έργο του Untitled(Free/Still), το 1992, μετέτρεψε την Gallery 303 της Νέας Υόρκης, σε κουζίνα στην οποία σέρβιρε ρύζι με curry δωρεάν. Λίγα χρόνια αργότερα, δημιούργησε ξανά αυτή την εμπειρία, αυτή τη φορά στο M.O.M.A (Museum of Modern Art). Ο καλλιτέχνης προσπάθησε μέσα από αυτό το εννοιολογικό έργο να μειώσει την απόσταση μεταξύ του καλλιτέχνη και του θεατή δημιουργώντας ένα φιλικό κλίμα.

Από την Αγγελική Μπάρα