Η Κaat Debo ανέλαβε τα ηνία του μουσείου μόδας (ΜoΜu) της Aμβέρσας μόλις πριν από λίγους μήνες ενώ διατηρεί την ιδιότητα της διευθύντριας του σημαντικού περιοδικού μόδας Α Μagazine. Τη συναντήσαμε λίγες μέρες πριν εγκαινιάσει την έκθεση Paper Fashion την οποία δημιούργησε και επιλμελήθηκε ο Βασίλης Ζηδιανάκης με την ΑΤΟΡΟS. Ελάχιστο άγχος, μπόλικη αισιοδοξία και πολύ μόδα κυριάρχησαν στην συζήτηση μαζί της.
Ας αρχίσουμε από την έκθεση που παρουσιάζεται στο μουσείο σε συνεργασία με την Άτοπος και τον Βασίλη Ζηδιανάκη. Το θέμα της είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό αλλά χρειάστηκε λεπτομερή έρευνα. Όταν είδα την έκθεση στην Αθήνα με γοήτευσε η ποικιλία επιλογών που είχε γίνει και ο συνδυασμός διαφορετικών ρούχων από το παρελθόν και το παρόν. Σχεδόν με τον ίδιο τρόπο εργαζόμαστε και εμείς στο μουσείο τα τελευταία επτά χρόνια.
Γιατί τα ιστορικά στοιχεία είναι σημαντικά σε μια σύγχρονη έκθεση μόδας; Η μόδα κάνει κύκλους. Πάντοτε επηρεάζεται από παλιότερες εποχές. Έτσι σκεφτήκαμε να εκπλήξουμε τους επισκέπτες μας παρουσιάζοντας ταπεινά Ιαπωνικά ενδύματα από χαρτί που χρησιμοποιούνταν δεκαετίες πριν και να τα παραλληλίσουμε με ένα φόρεμα του Margiela.
Πώς έγινες διευθύντρια του μουσείου; Σπούδασα λογοτεχνία στην Αμβέρσα και στο Βερολίνο και ασχολήθηκα με την έρευνα στο τμήμα θεατρολογίας. Πριν από λίγα χρόνια έστειλα μια αίτηση ως επιμελήτρια στο μουσείο. Δούλεψα για έξι χρόνια στο πλάι της Linda Loppa, πρώην διευθύντριας του Momu, και σίγουρα έμαθα πολλά από αυτήν. Είναι υπέροχο να συνεργάζεσαι με σχεδιαστές που ζουν στην Αμβέρσα όπως οι Margiela, Veronique Branquinho, Bernhard Willhelm. Μερικές φορές νιώθω εξαιρετικά προνομιούχα. Είναι πρόκληση το να πρέπει να βρεις ενδιαφέροντες και δυναμικούς τρόπους προβολής της μόδας στις εκθέσεις μας.
Πόσοι άνθρωποι εργάζονται στο μουσείο; Είκοσι πέντε άτομα. Παρόλα αυτά μόνο τρεις ασχολούνται αποκλειστικά με την επιμέλεια των εκθέσεων, ενώ άλλοι τρεις έχουν αναλάβει τη βιβλιοθήκη μας. Η χρηματοδότηση προέρχεται κυρίως από την επαρχία της Αμβέρσας και από τη Φλαμανδική κυβέρνηση. Το μουσείο απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο κοινό; Απευθυνόμαστε σε όλους. Θυμώνω όταν κάποιοι θεωρούν το μουσείο ελιτίστικο χώρο. Όλοι οι άνθρωποι αναγνωρίζουν τη δημιουργικότητα, την ιδέα και την έννοια που κρύβεται πίσω από τις εκθέσεις. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της έκθεσης του Bernhard Willhelm που θεωρούσαμε προκλητική αλλά στο τέλος όλοι την βρήκαν εμπνευσμένη, ακόμη και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία επισκέπτες.
Κυρίως σε ενδιαφέρει η εννοιολογική μόδα. Έχεις νιώσει πως κάποια στιγμή θα έπρεπε να ασχοληθείς και με το χώρο της street fashion; Ασφαλώς, αλλά μοιάζει αδύνατον. Απαιτείται πολύ μεγαλύτερος αριθμός ατόμων και budget για αυτό. Για παράδειγμα, ο Margiela επηρέασε πάρα πολύ την street fashion αλλά δεν είναι εφικτό να καταγράψουμε όλους τους υπαρκτούς τρόπους. Προς το παρόν προτιμάμε να αγοράζουμε κόμματια από τις συλλογές των σύγχρονων, εγχώριων σχεδιαστών μόδας και να τα ενσωματώνουμε στη μόνιμη συλλογή μας. Αυτά που βλέπεις στο δρόμο είναι αδύνατο να τα συλλέξεις.
Γιατί η Αμβέρσα έχει εξελιχθεί σε μια τόσο σημαντική σκηνή μόδας; Οφείλεται σε μια πληθώρα λόγων. Η ιστορία αρχίζει από τα 70s όταν η Αμβέρσα ήταν μια πόλη με έντονη ζωή και ενθουσιώδη καλλιτεχνική και μουσική σκηνή. Παράλληλα, οι καθηγητές στη σχολή Καλών Τεχνών και στο τμήμα μόδας έτυχε τότε να είναι πραγματικά εμπνευσμένοι και οι μαθητές κέρδισαν πολλά από αυτούς. Στις αρχές της δεκαετίας του 80 η κυβέρνηση ενίσχυσε οικονομικά την τοπική κλωστοϋφαντουργία και λίγο αργότερα τους νέους ταλαντούχους σχεδιαστές μόδας. Έπειτα, η κολεκτίβα σχεδιαστών Antwerp Six άλλαξε πραγματικά τη διεθνή σκηνή μόδας.
Γιατί θα πρότεινες σε κάποιους να ζήσουν και να εργαστούν στην Αμβέρσα; Η Αμβέρσα είναι ιδανικό μέρος για να διακριθούν νέοι άνθρωποι. Είναι συνδεδεμένη με τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες_