Art & Design

KNOTTED BY BLIND ADAM: A DIFFERENT KIND OF VIEW

_MG_3899

O καλλιτέχνης Blind Adam, παρουσίασε τα έργα του στην γκαλερί The Breeder, στα πλαίσια της διοργάνωσης ReMap KM. Ο Blind Adam, ο οποίος πάσχει από μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια, μια γενετική πάθηση που περιορίζει το οπτικό πεδίο οδηγώντας σε απώλεια όρασης, παράγει  ιδιαίτερα έργα, από μαύρο ακρυλικό μαλλί, πλεγμένο σε διαδοχικούς κόμπους, που έχουν ως αποτέλεσμα τεράστια μήκη νήματος. Με αυτά δημιουργεί, επιτοίχια έργα, γλυπτά και εγκαταστάσεις.

Στο ισόγειο της γκαλερί, βρίσκονται τα έργα του σε καµβά, τα οποία αναφέρονται στο σύστηµα ανάγνωσης Braille. Ο κάθε κόµπος αντιπροσωπεύει  ένα γράµµα ή µια λέξη, δηµιουργώντας µια αλληλουχία προτάσεων, προτάσσοντας µια προσωπική γλώσσα σαν πρωτόγονη µορφή χειρόγραφου.  Στο κέντρο του χώρου αιωρείται η εγκατάσταση ‘’Melting Safety’’, µε τα µακριά µαύρα νήµατα, να συνθέτουν µια επιβλητική µάζα. Ο κάθε κόµπος είναι σε ίση απόσταση από τον προηγούµενο και τον επόµενο, δηµιουργώντας µια αρµονική αλληλουχία.


_MG_3884
Το υπόγειο της γκαλερί  µεταµορφώθηκε σε αρχαίο ναό, από το δεύτερο έργο του καλλιτέχνη. Εικοσιτέσσερεις κορινθιακοί κίονες, φτιαγµένοι από µαύρο µαλλί, ξεχωρίζουν στο άσπρο φόντο και παίρνουν τρισδιάστατη υπόσταση. Η αιθέρια κατασκευή, τονίζει την απουσία του όγκου, που κυριαρχεί στο δωµάτιο.

Ο Blind Adam, γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Η τεχνική των κόµπων που χρησιµοποιεί στα έργα του, ξεκίνησε το  2007, και πλέον έχει εξελιχθεί σε αναγνωρισµένη και βασική καλλιτεχνική πρακτική. Έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε ατοµικές εκθέσεις στην Kunsthalle Athena (2013) και στο Suzy Tros Project Space στην Αθήνα (2012). Έχει επίσης συµµετάσχει σε οµαδικές εκθέσεις, όπως “Hell As Pavillion” σε επιµέλεια Νάντιας Αργυροπούλου στο Palais de Tokyo στο Παρίσι (2013), “The Art of This Century” στο Μουσείο Άλεξ Μυλωνά στην Αθηνα (2011),  “ASVOFF (A Shaded View On Fashion Film) festival” στο Centre Pompidou στο Παρίσι, (2011), και Chagallesque, στο Hydra School Projects στην Ύδρα (2010).

Κείμενο: Ιωάννα καραγιώργου