Κι όμως, η ενοικίαση ρούχων είναι μια πολύ ισχυρή τάση στη βιομηχανία της μόδας, καθώς φαίνεται να δίνει απάντηση σε προβληματισμούς που προκύπτουν από όλες τις πλευρές: από τα μεγάλα brands που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την πτώση του τζίρου τους, από τους fashionable influencers της Generation Z, που θέλουν κάθε τους εμφάνιση να είναι on trend, αλλά και από τους ενημερωμένους καταναλωτές που μάχονται για τη βιώσιμη μόδα.
Οι προβλέψεις λένε ότι μέχρι το 2023 η ενοικίαση ρούχων θα είναι μια βιομηχανία αξίας 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Βγαίνουν όμως στ’ αλήθεια όλοι κερδισμένοι;
Τι κερδίζουν τα μεγάλα fashion brands;
Αυτό για το οποίο κάθε brand αγωνίζεται, το να έχει δηλαδή πιστούς πελάτες για πολύ καιρό, φαίνεται ότι το πετυχαίνει η υπηρεσία ενοικίασης και συνδρομής. Ο καταναλωτής, δηλαδή, μπορεί όχι απλά να νοικιάσει ένα ρούχο για ένα event, αλλά με μια μηνιαία συνδρομή να έχει πρόσβαση σε μια τεράστια γκαρνταρόμπα και να συνθέτει μια ανεξάντλητη ποικιλία από outfits. Τέτοιες υπηρεσίες προσφέρουν, για παράδειγμα, τα Rent the Runway, Stitch Fix, Trunk Club, Le Tote, nuuly ή DreXCode. Έτσι, η επαφή με το brand δεν τελειώνει στο ταμείο ή στο check-out των αγορών του. Ο αγοραστής γίνεται ουσιαστικά μόνιμος πελάτης και η εταιρεία κερδίζει από τα ίδια ρούχα ξανά και ξανά. Επιπλέον, είναι ευκολότερο για τα brands να παρακολουθούν τις προτιμήσεις των πελατών, διαμορφώνοντας ανάλογα τον σχεδιασμό τους για να παράγουν ακόμα πιο επιτυχημένα κομμάτια.
Τι κερδίζουν οι καταναλωτές;
Εκτός από τα προφανή πλεονεκτήματα, δηλαδή την ποικιλία, τις πάντα ενημερωμένες εμφανίσεις, και το ότι αποφεύγουν να γεμίζουν την ντουλάπα τους με ρούχα που δε θα ξαναφορέσουν, η ενοικίαση ρούχων καλύπτει και την ανάγκη για πιο συνειδητές επιλογές στην καταναλωτική τους συμπεριφορά. Η νέα γενιά fashionistas ενδιαφέρεται για το sustainability, θέλει οικονομία στους υδάτινους πόρους και καλύτερες συνθήκες εργασίας για τους κατασκευαστές. Η ενοικίαση τους δίνει τη δυνατότητα να ντυθούν με ποιοτικότερα κομμάτια, που έχουν δημιουργηθεί με διαφάνεια και με ποιοτική πρώτη ύλη, αλλά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν. Και αν μέχρι τώρα φαινόταν περίεργο να νοικιάζει κανείς casual κομμάτια, η λογική της διαμοιραστικής οικονομίας που έφεραν εταιρείες όπως το Airbnb και η Uber έχει αλλάξει αυτόν τον τρόπο σκέψης: αρχίζουν, μάλιστα, να εμφανίζονται και πλατφόρμες όπως το Hurr, που λειτουργούν με αυτήν τη λογική. Αντί να προσφέρεις, δηλαδή, προς ενοικίαση το σπίτι σου, προσφέρεις την γκαρνταρόμπα σου… Τι πιο πρακτικό;
Δεν υπάρχει άλλη πλευρά, λοιπόν;
Φυσικά, και αφορά το πρακτικό σκέλος της ενοικίασης. Για να λειτουργήσει αυτός ο νέος τρόπος συνδιαλλαγής, οι εταιρείες πρέπει να διαχειριστούν το εμπόρευμά τους με μεγάλη ταχύτητα, συνέπεια και ακρίβεια: ένα ρούχο πρέπει να σταλθεί, να επιστραφεί, να καθαριστεί και να ξανασταλεί αλλού. Η ενοικίαση αφορά συγκεκριμένες μέρες, επομένως οποιαδήποτε καθυστέρηση θα αφήσει δυσαρεστημένους πελάτες. Πώς μπορεί να ελεγχθεί αυτός ο φόρτος των μεταφορικών; Πώς μπορεί κάθε brand να εκτιμήσει τη διάρκεια ζωής ενός ρούχου, ώστε να εξακολουθεί να το νοικιάζει; Και πώς μπορεί να καταλήξει αν όντως συμφέρει η ενοικίαση, δεδομένου του κόστους αυτού του πολλαπλού πηγαινέλα των ρούχων; Οι εταιρείες λοιπόν στρέφονται σε εταιρείες όπως η CaaStle, που προσφέρουν ακριβώς αυτές τις υπηρεσίες, βοηθώντας τους να διαχειριστούν τους καταλόγους, το στοκ και τις αποστολές των ρούχων τους.
Και για τους καταναλωτές;
Θεωρητικά, με 100-150 ευρώ το μήνα έχει κανείς πρόσβαση σε μια τεράστια γκαρνταρόμπα. Αυτήν τη στιγμή, όμως, ξοδεύουμε όντως κάθε μήνα τόσα χρήματα για ρούχα; Όσο για το sustainability, οι πολέμιοι του trend υποστηρίζουν ότι μπορούμε να αρκεστούμε στο vintage shopping. Επιπλέον, οποιαδήποτε καθυστέρηση στην επιστροφή του ρούχου, κοστίζει δυσανάλογα παραπάνω από αυτά που κοστίζει η ενοικίαση για 4 μέρες. Αυτό το πρόβλημα συνδέεται και με εκείνο που αντιμετωπίζουν και τα ίδια τα brands: τις καθυστερήσεις στις αποστολές. Μάλιστα, η πρώτη και πιο γνωστή υπηρεσία για clothing rentals, η Rent the Runway, για ένα διάστημα στις αρχές Οκτωβρίου δε δεχόταν νέα μέλη, για να συντονίσει τις υπηρεσίες αποστολής της!
Ίσως, μέχρι να δημιουργηθεί τέτοια υπηρεσία στην Ελλάδα, αυτά τα προβλήματα να έχουν λυθεί. Το σίγουρο είναι ότι, διεθνώς, οι καταναλωτές που αγαπούν τη μόδα αγκαλιάζουν την τάση, οπότε απομένει να φανεί κατά πόσο οι μεγάλες εταιρείες θα διαχειριστούν αυτήν τη στροφή στην ενοικίαση, αλλά και πώς θα επηρεάσει τα μεγάλα brands του fast fashion, το μοντέλο των οποίων βασίζεται στις μαζικές πωλήσεις φθηνότερων ρούχων.