Κείμενο: Ιωάννα Παπάζογλου
Ο Michael Kampe, ανερχόμενος menswear designer, εκτός από εντυπωσιακές τεχνικές χειρισμού υφασμάτων κατέχει και από τρισδιάστατες εκρήξεις. Αμέσως μετά τις σπουδές του στη Royal Academy of Fine Arts της Αμβέρσας κέρδισε με την συλλογή του ‘Exploded View’ όχι μόνο το Trieste ITS#9 Diesel Award αλλά και την προσοχή του ίδιου του Renzo Rosso και των Viktor&Rolf.
Η ιδέα που διακατέχει τις δημιουργίες του Michael Kampe είναι μια διαδικασία αποσύνθεσης και επανασύνθεσης. Η θεωρητική αποδόμηση ενός υπάρχοντος κομματιού στα επί μέρους συνθετικά του: σχήμα, ύφασμα, χρώμα. Η ενασχόληση του Michael Kampe με το ανδρικό ντύσιμο δεν είναι τυχαία. ‘Στόχος μου είναι να δημιουργήσω μια νέα οπτική του ρούχου και της σύνθεσής του. Ειδικά όσον αφορά στο ανδρικό ντύσιμο υπάρχουν τόσοι κανόνες που σέβομαι αλλά θέλω να εκσυγχρονίσω. Με το να δείξω νέες εναλλακτικές στην μόδα θέλω να αμφισβητήσω τη νομοτέλεια του Πώς και Γιατί φοριέται κάτι. Ο Michael δεν συγκαταλέγεται στους νέους σχεδιαστές που πάντα ονειρευόντουσαν να εργαστούν στο χώρο της μόδας. Το κάθε βήμα του τον οδήγησε στη θέση που βρίσκεται σήμερα χωρίς να έχει προσχεδιάσει την οδό – εξελίσσεται χωρίς πεπατημένη, όπως ακριβώς αντιλαμβάνεται και το design. Χωρίς καμία προηγούμενη γνώση ή όρεξη για τη μόδα ξεκίνησε να σκιτσάρει ιδέες μεταμορφωμένες σε ρούχα. Εμπνεύστηκε από τους αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες Lebbeus Woods, Florian Baudrexel, E.V. Day και Lucy McRae που τους ανακάλυψε κάνοντας βόλτες στις γκαλερί του Βερολίνου. ‘Όταν συνειδητοποίησα πως τα σκίτσα μου των 2 διαστάσεων μπορούσαν να μεταμορφωθούν σε 3D δημιουργίες αποφάσισα πως αυτό ήθελα να κάνω. Μετά από εκείνο το σημείο απλά δεν μπορούσα να σταματήσω’. Έτσι το Βερολίνο διαδέχτηκε η Αμβέρσα. ‘Πριν την Αμβέρσα δεν ενδιαφερόμουν ιδιαίτερα για τη μόδα ούτε είχα κάνει μαθήματα σχεδίου. Γι’ αυτό δεν είχα ιδέα του τι έπρεπε να περιμένω. Μόλις συνειδητοποίησα με πόσο επαγγελματισμό δούλευαν οι συμφοιτητές μου, με βοηθούς και ακριβά υφάσματα, αποφάσισα να πιέσω τον εαυτό μου ακόμα περισσότερο. Έτσι έμαθα μόνος μου να ράβω και να βγάζω πατρόν, χωρίς βιβλία, απλά διαβάζοντας τα ρούχα και με πολύ πειραματισμό πάνω στο ύφασμα’. Ο πειραματισμός όμως που διατηρεί o Michael δεν καταλήγει ποτέ σε ένα κοστούμι που είναι αδύνατον να φορεθεί. Αυτό που ξέρει να κάνει τόσο καλά είναι να μιξάρει καλλιτεχνικά στοιχεία και μοτίβα με αναφορές στο καθημερινό ένδυμα. Οι αναφορές αυτές πρέπει να είναι εμφανείς, όχι όμως και υπερβολικά εύκολες να εντοπιστούν. Αυτό ακριβώς είναι το χάρισμα του που του χάρισε τη νίκη στο ITS#9 και το internship στην Diesel. Ενώ οι περισσότεροι συμφοιτητές του θα έτρεχαν μακριά και μόνο στο άκουσμα του denim, θεωρώντας το κάτι υπερβολικά νορμάλ και μη ενδιαφέρον, για τον Michael ήταν το υλικό μέσο για να κάνει αυτό ακριβώς που ξέρει να κάνει καλύτερα, να μετατρέπει το καθημερινό σε avant-garde. Αυτή τη δημιουργική ελευθερία διατηρεί και σήμερα από τη θέση του στην Diesel και σκοπεύει να εμφυσήσει και στη μελλοντική προσωπική του συλλογή KAMPE.