Συνέντευξη: Δανάη Αλάσκα/ Φωτογραφία: Nικόλας Βεντουράκης
Η Στεφανία Γουλιώτη θα υποδυθεί ξανά την Ηλέκτρα, η δεύτερη Ηλέκτρα της μετά την παράσταση του Peter Stein για
την οποία κέρδισε το βραβείο Μελίνα Μερκούρη το 2007. Αυτή τη φόρα στον ‘Ορέστη’ του Ευριπίδη που ανεβαίνει στην
Επίδαυρο από το Εθνικό και υπό την καθοδήγηση του Γιάννη Χουβαρδά, η Στεφανία επιθυμεί να ανακαλύψει από την αρχή
‘τα πιο αθώα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένη η ψυχή ενός κοριτσιού.’
Πόσο διαφορετική νιώθεις τρία χρόνια μετά τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης του Peter Stein;
Τρία χρόνια δεν είναι σίγουρα αρκετά για να παρατηρήσει κανείς μεγάλες αλλαγές στον εαυτό του, παρόλα αυτά νομίζω πως έχω μεγαλύτερη συνείδηση των δυνάμεων μου και ξέρω πώς να τις χρησιμοποιώ πιο εύστοχα χωρίς να είμαι σκόρπια και ανεξέλεγκτη! Φυσικά έχω πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου.
Σου έχει μείνει κάτι ανικανοποίητο σε σχέση με το συγκεκριμένο ρόλο; Κάτι που ανακάλυψες στην πορεία για το πως θα μπορούσες να αποδώσεις διαφορετικά το χαρακτήρα της Ηλέκτρας;
Αλίμονο αν είχα μείνει ικανοποιημένη από ό,τι έκανα. Συνειδητοποίησα αφετέρου τα πιο απλά πράγματα τα οποία είχα προσπεράσει στη διάρκεια της διαδικασίας της παράστασης, τα πιο αθώα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένη η ψυχή ενός κοριτσιού. Αυτό θα χρειαζόταν από μένα, να είμαι εκτεθειμένη απόλυτα στις αισθήσεις μου, πράγμα που δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να του συμβει. Μεγάλο λάθος αλλά και πολύ δύσκολο να συμβεί όταν δουλεύεις υπό την, παρόλα αυτά πολύτιμη, καθοδήγηση κάποιου άλλου.
Εσύ η ίδια πόσο μπορείς να κρίνεις μια παράσταση στην οποία συμμετέχεις;
Νομίζω πως δεν είναι δύσκολο αυτό. Δύσκολο είναι να κρίνεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτή.
Ποια είναι λοιπόν τα όπλα που κουβαλάς σε κάθε καινούργια θεατρική περιπέτεια;
Η διαθεσιμότητα, το ένα και μοναδικό και απόλυτο όπλο. Είναι μεγάλο χάρισμα και πολύ σπάνιο.
Ποια είναι η πιο ωραία θεατρική ιστορία που σου έχουν διηγηθεί;
Οι ιστορίες για την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή και τους ατέλειωτους τσακωμούς τους, που διηγείται υπέροχα η Μαρία Χορς. Αυθεντικότητα, μεγαλείο και ξεχασμένες αξίες σε καθεμιά από αυτές…
Ποια είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που παίρνεις από τη δουλεία σου;
Η κούραση στο τέλος της πρόβας, μου παίρνει γύρω στο δίωρο να συνέλθω από μια πεντάωρη πρόβα.
Η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;
‘Ο φόβος είναι αμαρτία.’
Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάται ένας ηθοποιός;
Πως δεν τελειώνει ποτέ η μάθηση και άρα δεν μπορεί να απαρνηθεί το παιδί που κουβαλάει μέσα του.
Έχεις δουλέψει στο Μιλάνο και έχεις μείνει κάποιο καιρό Λονδίνο. Για πιο λόγο θα έφευγες ξανά και τι είναι αυτό που σε κρατά στην Αθήνα;
Θα έφευγα ξανά για αποσυμπίεση και για να αδειάσω τα πιστεύω μου και να γεμίσω με άλλα. Με κρατάει στην Ελλάδα η γλώσσα και στην Αθήνα …τίποτα μάλλον.
Τι σε εμπνέει αυτή τη στιγμή;
Ο αέρας.
Πού πας όταν κάνεις βόλτες στην πόλη;
Στη θάλασσα στο Παλαιό Φάληρο.
Μετά το καλοκαίρι και τον ‘Ορέστη’, ποια είναι τα σχέδιά σου για το χειμώνα;
Το χειμώνα συνεχίζω στο Εθνικό με τις παραστάσεις ‘Emilia Galotti’ και ‘Τρισεύγενη’, αυτά προς το παρόν.
Η Στεφανία Γουλιώτη πρωταγωνιστεί στην παράσταση ‘Ορέστης’ του Ευριπίδη από το Εθνικό Θέατρο. Από 30/07 έως 26/09.