Το FACE TO PHASE, έργο που συνυπογράφουν η Τζένη Αργυρίου και ο Βασίλης Γεροδήμος, φιλοδοξεί να μετατοπίσει έστω και λίγο τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε την εμπειρία μίας έκθεσης ως θεατές. Μιλήσαμε με τους δημιουργούς για το πολλά υποσχόμενο έργο τους.
Με απλά λόγια, τι να περιμένει ο θεατής από το “Face To Phase”;
Να εισαχθεί σε μία διαδικασία που τεχνικά ακολουθεί κάποιους παγκόσμιους κανόνες και που παράλληλα διατηρεί και την προσωπική της ταυτότητα. Να έρθει αντιμέτωπος με τις συνθήκες που υπάρχουν πριν και μετά την παρουσίαση του έργου. Στιγμές δυνατές, αλλά αθέατες. Για αυτό το λόγο θα θέλαμε το κοινό να ακολουθήσει και να παρακολουθήσει, να επιλέξει και να ερμηνεύσει, να γίνει μέρος του έργου. Να βιώσει το πριν και το μετά στο τώρα. Να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τα έργα, τους δημιουργούς και όλους τους συντελεστές που εργάζονται για να αποδοθεί όσο πιο άρτιο γίνεται το αποτέλεσμα που τελικά εισπράττει ο ίδιος ο θεατής. Να δει όλους αυτούς που δουλεύουν για αυτόν.
Πώς εμπνευστήκατε την ιδέα;
Η σύλληψη ήρθε με αφορμή την πρόσκληση ενός μουσείου να προτείνουμε μία περφόρμανς. Συζητώντας δύο καλλιτέχνες από δύο χώρους, τις εικαστικές και τις παραστατικές τέχνες, για το τι μας λείπει, τι θα θέλαμε να δούμε, να βιώσουμε και να νιώσουμε σήμερα μπαίνοντας σε ένα μουσειακό χώρο, έγινε και η σύλληψη της ιδέας. Η συνεργασία τελικά με το συγκεκριμένο μουσείο δεν καρποφόρησε και μας έμεινε η ιδέα. Μια ιδέα που και οι δύο διαισθανθήκαμε τη δύναμη και την αιχμή της στο σήμερα. ‘Έτσι ξεκίνησε ένα «οδοιπορικό», για το που, πότε, με ποιους και με ποιον τρόπο θα μπορούσε να υλοποιηθεί. Τελικά βρέθηκαν όλες οι απαραίτητες αυτές συνιστώσες και παρουσιάζεται στις 14 Οκτωβρίου, δύο χρόνια μετά τη σύλληψη της ιδέας.
Πόσος χώρος υπάρχει στην Ελλάδα για τέτοιου είδους καλλιτεχνικές ανησυχίες; Είναι πρόσφορο το έδαφος;
Χώροι υπάρχουν αρκετοί, το πόσο ανοιχτοί είναι πάνω σε τέτοιου είδους προτάσεις, η εμπειρία μας ως τώρα, δείχνει ότι είναι δύσκολο. Αλλά έχουμε μάθει μέσα από πολύ προσωπική δουλειά, συνεργασίες και ευρηματικότητα να παλεύουμε και να προχωράμε χωρίς να αφήνουμε αυτές τις δυσκολίες να πάνε πίσω τις ιδέες μας.
Μέσα από το “Face To Phase” προσπαθείτε να αλλάξετε τον τρόπο θέασης ενός έργου τέχνης;
Η πρόθεσή μας είναι να μετατοπίσουμε έστω και λίγο τον τρόπο θέασης του έργου τέχνης, αλλά αυτό είναι μία πρόκληση που θα ανακαλύψουμε μαζί την ημέρα της παρουσίασης.
Έχετε συμμετέχει και παρουσιάσει projects σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Μπορείτε να μας πείτε τι διαφορές υπάρχουν στην κουλτούρα και στην παιδεία των θεατών;
Θεωρούμε ότι το να τονίζουμε τη διαφορετική αντιμετώπιση της τέχνης από το ευρύ κοινό μεταξύ ημών και Ευρώπης δεν μας πάει κάπου. Τότε θα έπρεπε πρώτα να δούμε τις διαφορές που υπάρχουν στην κουλτούρα και στην παιδεία των κρατικών θεσμών. Η Ελλάδα είναι μήτρα πολλών πρωτότυπων και αιχμηρών καλλιτεχνικών προτάσεων που αν και όχι εύπεπτες, βρίσκουν το κοινό τους. Οι Έλληνες θεωρούμε, ότι είμαστε λαός που μας αρέσει να πειραματιζόμαστε ακόμα και χωρίς καλλιτεχνική παιδεία στο αίμα μας.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Τα μελλοντικά μας σχέδια σε σχέση με το συγκεκριμένο έργο είναι να το δούμε να δοκιμάζεται και σε άλλους χώρους και με άλλες συνθήκες. Σκεφτόμαστε να δημιουργήσουμε μια σειρά από “Face To Phase” σε συνεργασία με μουσεία και εκθεσιακούς χώρους, με διαφορετικές οπτικές κάθε φορά. Μας ενδιαφέρει πολύ να εμπλέξουμε διαφορετικά εκθέματα και διαδικασίες. Έργα του σήμερα, αρχαίοι πολιτισμοί και έργα – θησαυροί από συλλογές μουσείων που δεν είχαν την ευκαιρία να παρουσιαστούν. Να δούμε τί προεκτάσεις και τί δυνατότητες μπορεί να αναπτύξει το συγκεκριμένο έργο μέσα στον χρόνο.
Info: Εκθεσιακός Χώρος «Νίκος Κεσσανλής», Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Σάββατο 14 Οκτωβρίου, 19.00
Βιογραφικά
Η Τζένη Αργυρίου είναι χορογράφος και media artist. Αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης στην Αθήνα. Με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση συνέχισε τις σπουδές της στη Νέα Υορκη όπου και συνεργάστηκε με χορογράφους όπως οι ChameckiLerner, Maria Hassabi, Yin Mei, Amanda Loulaki, Nina Winthrop. Από το 2003 είναι ιδρυτικό μέλος της amorphy.org, που στηρίζει τη δημιουργία διεπιστημονικών μορφών τέχνης. Ενώ στην αρχή της καριέρας της χρησιμοποιούσε το χορό ως μέσω έκφρασης, γρήγορα υιοθέτησε τη χρήση νέων μέσων, μετατρέποντας τα έργα της σε υβριδικές δημιουργίες πολυμέσων (performances και εγκαταστάσεις). Την τελευταία δεκαετία δημιούργησε και επιμελήθηκε πολυάριθμα και η δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία, Βουλγαρία, Ολλανδία, Πορτογαλία και Νέα Υόρκη. Περισσότερα: www.tzeniargyriou.com
Ο Βασίλης Γεροδήμος αποφοίτησε με άριστα από την Σχολή Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου (2002-2005). Εισήχθη ως αριστούχος στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (εργαστήριο του Γ. Λάππα – 2005-2010). Συμμετείχε σε Ευρωπαϊκά Προγράμματα μεταξύ άλλων Γλασκόβη Σκωτίας, Landscape Architect “Solway Heritage” – Land Art με την συμμετοχή του Jim Buchanan-Andy Goldswothy (2005) και Μαγιόρκα Ισπανίας στο Consell de Mallorca (2004). Από το 2016 είναι μέλος της amorphy.org. Η πλειοψηφία της δουλειάς του αποτελείται κυρίως από μεγάλης κλίμακας γλυπτά, site specific και in situ εγκαταστάσεις που συνδιαλέγονται με την ιστορία και τις μορφές των χώρων στους οποίους δημιουργούνται και συνήθως συνοδεύονται από επιτοίχια, κολάζ, μακέτες κ.α. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 2004 έχει επιμεληθεί ένα μεγάλο αριθμό σκηνικών εγκαταστάσεων για χορογράφους και σκηνοθέτες. Περισσότερα: www.vassilisgerodimos.com
Συνέντευξη στην Μάρθα Οστιούνη