Κείμενο: Danai Alaska | Photo by: Nikolas Ventourakis | Site: Gemmaslack.com
Η δουλειά της Gemma Slack έχει ήδη φωτογραφηθεί από τουςSteven Meisel, Steven Klein καιNick Knight, ενώ ο τελευταίος έκανε το πορτρέτο της για τοπρόσφατο αφιέρωμα του i-D στους πιο ελπιδοφόρους δημιουργούς του σήμερα. Τα ρούχα της αποκαλύπτουν ένα σκοτεινό φουτουρισμό, ενώ είναι μοναδική ικανότητα της να μπλέκει αταίριαστα υλικά μεταξύ τους. Η καινούργια της συλλογή είναι εμπνευσμένη από τη νουβέλα ‘Crash’ του JG Ballard και την αμφιλεγόμενη φράση: ‘Πρέπει να αλλάξουμε τη μορφή του ανθρώπινου σώματος με τη σύγχρονη τεχνολογία’. Και κάπως έτσι, η Gemma Slack μας κίνησε την περιέργεια.
-Πώς ξεκίνησες να σχεδιάζεις;
Πάντοτε με τραβούσε η μόδα και φυσικά σχεδίαζα τα ρούχα που φορούσα όταν ήμουν μικρότερη. Επίσημα ξεκίνησα όταν ένας καθηγητής μου στο Chelsea με συμβούλεψε να σπουδάσω μόδα και κατέληξα να γραφτώ στο LCF.
-Προέρχεσαι από ένα καλλιτεχνικό background. Πώς αυτό έχει επηρεάσει την πορεία σου στη μόδα;
Νομίζω έχει επηρεάσει τον τρόπο που βλέπω και σκέφτομαι τα πράγματα και κυρίως τα υλικά που χρησιμοποιώ. Ο τρόπος που ξεκινώ δεν εξαρτάται από τις πωλήσεις ή τις τάσεις, αλλά
κυρίως τις έννοιες και τις ιδέες που μου αρέσουν και που αργότερα εξελίσσονται σε τρισδιάστατες μορφές.
-Ποια είναι τα υφάσματα που προτιμάς και γιατί;
Δουλεύω κυρίως με δέρμα, γιατί λατρεύω το πόσο εύκολα παίρνει διαφορετικές μορφές. Γενικάδουλεύω πολύ με τα χέρια μου και το δέρμα είναι τοκαταλληλότερο υλικό. Μπορώ να κάθομαι στο στούντιο με τις ώρες και να το βάφω και να το επεξεργάζομαι χρησιμοποιώντας παραδοσιακές τεχνικές.
-Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που έμαθες κατά τη διάρκεια της πρακτικής σου στον Gareth Pugh;
Πως να δουλεύεις με πολύ μικρό προϋπολογισμό, το πόση δουλειά πραγματικά συμβαίνει πίσω από το τελικό αποτέλεσμα και ακόμα τις μεγάλες θυσίες που απαιτούνται.
-Ποια είναι τα μυθικά πλάσματα που σε εμπνέουν;
Τα μυθικά πλάσματα της πρώτης μου συλλογής ήταν κατασκευάσματα της φαντασίας μου από μια ιστορία που είχα γράψει. Σε γενικές γραμμές έχω εμμονή με τα διαφορετικά πλάσματα και τη λογική της δημιουργίας τους. Τελευταία ερευνώ την Lilitu, ένα δαιμόνιο Βαβυλωνίων παραμυθιών που ζούσε πίνοντας αίμα από μώρα. Αυτό που πραγματικά με τραβάει στα φολκλορικά πλάσματα είναι το ότι εμφανίζονται σε περιόδους κοινωνικών αλλαγών και άγχους σχετικά μετο μέλλον. Όπως ακριβώς συμβαίνει και τώρα με την αναβίωση των βαμπίρ.
-Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από την καινούργια σου συλλογή;
Εμπνεύστηκα σε μεγάλο βαθμό από τη νουβέλα τουJG Ballard ‘Crash’. Αποπειράθηκα να ερευνήσω θέματα όπως ο έρωτας και το sex, o θάνατός και η βία, η έννοια του πλασματικού και η εξομοίωση της πραγματικότητας.
-Πώς μοιάζει η γυναίκα-μούσα για εσένα;
Σχεδιάζω έχοντας στο μυαλό μου μια γυναίκα γοητευτική και επιθυμητή αλλά παράλληλα ψυχρή κα ιμη δοτική. Μια γυναίκα που δεν είναι ανθρώπινη, αλλά ενσαρκώνει την τέλεια μηχανή.
-Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για έναν νέο σχεδιαστή;
Για μένα οι μεγαλύτερες προκλήσεις είναι οικονομικές μαζί με την έλλειψη αυτοπεποίθησης.
-Ποιοι είναι οι λόγοι που σε έφεραν στο Λονδίνο;
Αγαπώ το Λονδίνο και από πολύ νωρίς ήξερα τι ήθελα να κάνω και απλά βρήκα τον τρόπο να το κάνω.
-Πώς θα περιέγραφες το στυλ του Λονδίνου;
Εκλετικό
-Που μπορεί να βρεί κάποιος τα ρούχα σου;
Στο Λονδίνο τα ρούχα μου πωλούνται στο MACHINE-A στη Berwick Street, online στο notjustalabel ή στην Νέα Υόρκη στο AT Debut πάνω στην Mulberry Street.