I’LL BE OK
Συνέντευξη: Μαρία Πασσαριβάκη | kristiemuller.com
H 24χρονη Καναδή Kristie Muller φωτογραφίζει την άλλοτε ληθαργική και άλλοτε ξέφρενη φάση από τις βραδινές της εξόδους με φίλους, ενώ παραδέχεται ότι το τελευταίο διάστημα πίνει πολύ και ξεχνά να πάρει την κάμερα μαζί της, πειραματίζεται όμως βγάζοντας φωτογραφίες από το κινητό της. Με αφορμή τη σειρά φωτογραφιών ‘Ill be ok’, η Kristie παρουσιάζει την αρετουσάριστη, αναλογική δουλειά της στο OZON, και μας μιλά για εικόνες-κόσμους που προκύπτουν από τις παράξενες, αυθόρμητες ιδέες της.
Γιατί επέλεξες σαν τίτλο για αυτή τη σειρά φωτογραφιών το ‘Ιll be ok’;
Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για τον τίτλο. Πάντα μου άρεσε το ‘Ill’ γραμμένο χωρίς απόστροφο και το έβαλα προσωρινά σαν τίτλο στις αρχές όταν σχεδίαζα το site μου. Είναι μία φράση που τρέχει πολύ στο μυαλό μου, οπότε σκέφτηκα να την κρατήσω.
Υπάρχει κάποια ιδέα πίσω από κάθε φωτογραφία ή ο τρόπος που φωτογραφίζεις αποτελεί περισσότερο μια ωμή και αυθόρμητη καταγραφή της ζωής σου;
Κάθε φωτογραφία είναι μια μορφή καταγραφής. Μερικές φορές θα δω κάτι κατά τύχη και μετά θα προσπαθήσω να το απομονώσω σε μια φωτογραφία. Μου αρέσει να τροποποιώ οτιδήποτε βρίσκεται τριγύρω σε κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι. Από την άλλη, μερικές φορές βλέπω εικόνες που πρέπει να τις φωτογραφίσω όπως ακριβώς είναι στην πραγματικότητα.
Πιστεύεις ότι μέσα από τις φωτογραφίες σου μπορεί κανείς να δει τη ζωή των συνομηλίκων σου στον Καναδά;
Κάποιες ενότητες από προηγούμενες δουλειές που έχω κάνει αντιπροσωπεύουν συγκεκριμένες χρονιές περιόδους με τους φίλους μου. Μερικές από τις φωτογραφίες στο project ‘Canada’ αποτελούν απεικονίσεις του τι συνέβαινε στη ζωή μας για ένα δεδομένο χρονικό διάστημα.
Πόσα πράγματα μπορεί κανείς να πει για μια φωτογραφία που απεικονίζει ένα κομμάτι πίτσας το οποίο πνίγεται μέσα σε μια πισίνα’; Ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτή την εικόνα;
Είτε πολλά είτε τίποτα. Ήμασταν μια παρέα που κολυμπούσε σε μία εσωτερική πισίνα και κάποιος παρήγγειλε πίτσα. Η πίτσα έμοιαζε λες και ήταν βγαλμένη από κινούμενα σχέδια και μου άρεσε το πώς φαινόταν δίπλα στο νερό. Ζήτησα από τον φίλο μου τον Bartos να τη βάλει να επιπλέει στην επιφάνεια του νερού για να την φωτογραφίσω. Πολλές από αυτές τις φωτογραφίες είναι απλά γρήγορες, παράξενες ιδέες που έχω και φωτογραφίζω κατευθείαν για να μην τις ξεχάσω.
Μήπως οι καλύτερες εικόνες προκύπτουν τελικά βραδιές που γινόμαστε χάλια;
Πιστεύω ότι αυτό ποικίλει. Έχω μερικές πιο παλιές φωτογραφίες που πραγματικά μου αρέσουν και δεν θυμάμαι πότε τις έβγαλα, αλλά παραμελώ την camera μου τώρα τελευταία όταν πίνω. (γέλια)
Φωτογραφίζεις συχνά γυμνά σώματα, περίεργες στιγμές και τοπία. Υπάρχει κάτι που δε θα φωτογράφιζες ποτέ;
Το γυμνό είναι το πιο φθηνό τέχνασμα στη φωτογραφία. Είναι αρκετά κοινότοπο και υπέρ- χρησιμοποιημένο. Παρόλα αυτά, μου αρέσει ακόμα κατά καιρούς. Μου αρέσουν οι καθαρές γραμμές και τα σχήματα που μπορώ να φωτογραφίσω με γυμνά άκρα. Τις περισσότερες φορές για μένα το γυμνό αποτελεί απλά μία ακόμη προσπάθεια να κρατήσω τη φωτογραφία πιο minimal. Επίσης, σπάνια επιλέγω να έχω ανθρώπινα πρόσωπα στις φωτογραφίες, αλλά κανένας δεν με ρωτάει σχετικά με αυτό.