O Σόλων Τσούνης είναι ένας ηθοποιός που καταπιάνεται με πολλά διαφορετικά είδη τέχνης. Αν και τον βρίσκουμε ανάμεσα σε πρόβες, παραστάσεις και γυρίσματα, ο ίδιος έχει σπουδάσει φωτογραφία, ζωγραφίζει εξαιρετικά και σίγουρα στο μέλλον θα δούμε μία έκθεση με τα έργα του. Τον συναντήσαμε και μας μίλησε για τη νέα του θεατρική περιπέτεια, τον ρόλο που τον συντροφεύει εδώ και τρία χρόνια στην τηλεόραση αλλά και τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες.
Αυτή την εποχή που σε βρίσκουμε;
Με βρίσκετε στην παράσταση του Νίκου Μουτσινά «Οι Από Πάνω» και παράλληλα κάνω γυρίσματα για την τηλεοπτική σειρά «Το Σόι Σου». Η παράσταση «Οι Από Πάνω» παίζεται ήδη στην Θεσσαλονίκη, κάθε Παρασκευή και Σάββατο για όλο τον Μάιο στο Ράδιο Σίτυ . Είναι μία παράσταση με πολύ γέλιο, σε κείμενο και σκηνοθεσία του Νίκου Μουτσινά, με τη Θωμαϊς Ανδρούτσου, τη Ντορέττα Παπαδημητρίου τη Ματίνα Νικολάου, τη Μαρία Κατσανδρή, τον Πρόδρομο Τοσουνίδη και φυσικά τον Νίκο Μουτσινά.
Τι το ιδιαίτερο έχει αυτή η παράσταση που σε έκανε να δεχτείς την πρόταση;
Καταρχάς είναι πολύ ωραία η ομάδα των συνεργατών. Δεν είχα δουλέψει με τον Νίκο στο παρελθόν αλλά με τους υπόλοιπους ηθοποιούς της παράστασης έχουμε ξανασυνεργαστεί. Είχα ακούσει ότι είναι πολύ ωραία παράσταση και όταν μου έγινε η πρόταση να κάνω αντικατάσταση, πήγα την είδα, γέλασα με την ψυχή μου και αμέσως δέχτηκα να είμαι στην δουλειά. Είναι ένα γρήγορο, σουρεαλιστικό, τρελό, ξεκαρδιστικό θεατρικό έργο.
Ποιος είναι ο ρόλος σου;
Υποδύομαι τον Στάθη, είναι ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος στο οποίο μαζεύεται όλη η παρέα. Η παρέα αποτελείται από πέντε φίλους που ζουν στην ίδια πολυκατοικία. Η άφιξη δύο νέων ενοίκων στον από πάνω όροφο τους αναστατώνει, αφού υποψιάζονται ότι είναι οι δολοφόνοι που καταζητούνται. Οι πέντε φίλοι κάνουν να πάντα για να ανακαλύψουν αν οι από πάνω τους είναι δολοφόνοι και μπλέκουν σε απίστευτες, αστείες καταστάσεις.
Πώς είναι ξαφνικά να μπαίνεις σε έναν ήδη στημένο θίασο, σε μία έτοιμη παράσταση;
Είναι πολύ δύσκολο. Έχεις να κάνεις αγώνα δρόμου, να προλάβεις να δεθείς με την ομάδα και να πιάσεις τον ρυθμό τους, οι πρόβες παρά πολύ συμπυκνωμένες, γενικά δεν είναι εύκολη η αντικατάσταση.
Νιώθεις ότι πρέπει να είσαι καλύτερος από τον προηγούμενο ηθοποιό που είχε αυτόν το ρόλο;
Νιώθεις ότι αν μη τι άλλο ότι πρέπει να είσαι ισάξιος. Πρέπει να ενσωματωθείς στην ομάδα, αυτό που οι υπόλοιποι ηθοποιοί έκαναν σε δύο μήνες προβών εσύ πρέπει να το κάνεις σε δυο εβδομάδες και αυτό είναι πολύ αγχωτικό. Αλλά είναι κάτι που λειτουργεί και παράλληλα είναι ένα μεγάλο μάθημα.
Σου αρέσουν τα δύσκολα, όπως αυτό; Δηλαδή το τρέξιμο να προλάβεις να «συγχρονιστείς» με έναν θίασο, το να ανεβαίνεις κάθε εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη και παράλληλα να έχεις γυρίσματα στην Αθήνα.
Με ελκύει η δυσκολία. Αλλά γενικά μου αρέσει να δουλεύω και να είμαι ενεργός, το προτιμώ απ’ το να κάθομαι.
Συνεπώς, πέρυσι το καλοκαίρι που ζωγράφιζες ένας λόγος ήταν και αυτός, να μην είσαι αδρανής;
Πέρυσι που είχα μείνει στην Αθήνα και δεν πήγα πουθενά το καλοκαίρι, επέλεξα να δουλέψω το κομμάτι της ζωγραφικής. Είχα να διαλέξω ανάμεσα σε διακοπές και ζωγραφική και αφού είχα πολύ έμπνευση αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό.
Τι σου αρέσει να ζωγραφίζεις;
Συνήθως επιλέγω ανθρωποκεντρικά θέματα. Αυτό που κάνω είναι φωτο-ρεαλισμός με σουρεαλιστικά στοιχεία. Δηλαδή παίρνω τα μοντέλα μου, τα τραβάω φωτογραφία σε κάποιες στιγμές που είναι πιο ιδιαίτερες. Για παράδειγμα μπορεί να έχουν κάποια παράξενη έκφραση ή να βγάζουν ένα έντονο συναίσθημα, αλλά σε αυτό το πορτραίτο θα προσθέσω ένα σουρεαλιστικό στοιχείο. Για παράδειγμα σε ένα πορτραίτο που έκανα της μητέρας μου, η οποία είχε μία λυπημένη έκφραση τη συγκεκριμένη στιγμή, έχω προσθέσει και ένα τατουάζ το οποίο απεικονίζει κάτι με συναισθηματική αξία για μένα.
Πώς νιώθεις όταν ζωγραφίζεις;
Πολύ όμορφα. Είναι μαγική η ζωγραφική, όλες οι τέχνες είναι μαγικές, απλά στην ζωγραφική είσαι μόνος σου, είσαι η αρχή και το τέλος. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα χαρτί και ένα μολύβι και από το λευκό, το τίποτα γεννιέται ξαφνικά κάτι και είσαι υπεύθυνος για όλη τη διαδικασία. Είναι παρά πολύ μοναχικό αλλά είναι παράλληλα πολύ όμορφο.
Φέτος το καλοκαίρι σκέφτεσαι να κάνεις το ίδιο;
Φέτος το καλοκαίρι θα είμαι σε μία παιδική παράσταση με τους Μελέτη Ηλία, τη Βίβιαν Κοντομάρη, την Ιωάννα Ασημακοπούλου, τη Χρυσάνθη Γεωργαντίδου. Θα κάνουμε περιοδεία το έργο «Το χαμένο πετράδι της γνώσης», σε σκηνοθεσία και κείμενο του Στέφανου Κοσμίδη.
Αν έκανες διακοπές θα έκανες αυτό που κάνει ο Διονύσης στο «Σόι σου» δηλαδή κάμπινγκ;
Είναι ωραίο αυτό που κάνει ο Διονύσης. Σε αυτό το κομμάτι είμαστε αρκετά κοντά και έμενα μου αρέσει η επαφή με τη φύση.
Πόση σχέση έχεις με τον Διονύση μετά από τρία χρόνια που παίζεις τον ρόλο; Έχεις αποκτήσει κοινά με τον χαρακτήρα ή προσθέτεις δικά σου στοιχεία;
Έχω κάποια κοινά στοιχεία με τον Διονύση. Πάντα οι ρόλοι που παίζουμε είναι αφορμή να σκεφτούμε ή ακόμα και να δανειστούμε στοιχεία για τη ζωή μας. Στην προκειμένη περίπτωση δεν έχω γίνει χορτοφάγος όπως ο Διονύσης αλλά με έχει βάλει σε σκέψεις ότι καλό θα ήταν κάποια στιγμή να το δοκιμάσω. Σίγουρα είναι κάτι πολύ υγιεινό και είναι η καλύτερη αποτοξίνωση για τον οργανισμό.
Στη σειρά ο χαρακτήρας σου είναι ναύτης αυτή την εποχή, αλλά έχει επιστρέψει και στο πατρικό του πάλι μετά από έναν χωρισμό. Εσύ αν στη σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση έπρεπε να επιστρέψεις στο πατρικό σου θα το έκανες;
Η οικογένεια είναι πάντα μια βάση, είναι οι δικοί σου άνθρωποι. Δεν είναι κακό, αν κάτι δεν πάει καλά στα επαγγελματικά σου, να μείνεις για ένα διάστημα με τους γονείς σου μέχρι να φτιάξει η κατάσταση και να μπορείς πάλι να μείνεις μόνος σου. Το κακό είναι όταν καθησυχάζεσαι και βολεύεσαι σε αυτό.
Πώς βλέπεις την κατάσταση στη χώρα; Θεωρείς ότι μπορεί να αλλάξει; Έχεις νιώσει ότι στο δικό σου επάγγελμα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα;
Η κατάσταση στη χώρα δεν είναι καλή. Μπορεί να είναι μία πανέμορφη χώρα και αυτό να μας κάνει να ξεχνάμε προσωρινά τα προβλήματα που βιώνουμε καθημερινά, αλλά εάν δεν θέλουμε να περάσουμε ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις θα πρέπει να πάρουμε δραστικά μέτρα και να αλλάξουμε νοοτροπία σαν λαός , έτσι ώστε να έχουμε ένα πιο υγιές και χαρούμενο μέλλον. Είμαι αισιόδοξος και θέλω να ελπίζω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλό. Όσον αφορά την δουλειά μου, πάντα ήταν δύσκολη, είμαστε πολλοί ηθοποιοί και είναι λίγες οι δουλειές, τώρα είναι ακόμα λιγότερες, οπότε υπάρχει μια μόνιμη ανασφάλεια για το τι θα κάνω μετά. Νομίζω ότι είναι ένα άγχος που έχουμε όλοι οι ηθοποιοί, κανείς δεν είναι σίγουρος για το αν θα έχει δουλειά και του χρόνου.
Από τη Λίνα Γριβογιάννη
Art Direction & Photography : Apostolis Anastasopoulos
Info: Η παράσταση «Οι από πάνω», παίζεται κάθε Παρασκευή και Σαββάτο, στο Radio City Theater, στη Θεσσαλονίκη από τις 5 Μαΐου.
Ευχαριστούμε παρά πολύ τους:
Styling & Clothes: Brokers jeans
Location: Μπέμπα Bar Restaurant