Ξέρεις ότι ένα τραγούδι έμεινε στην ιστορία του πενταγράμμου όταν μπορείς να το τραγουδήσεις απέξω -χωρίς να έχεις μπει ποτέ στη διαδικασία να μάθεις τους στίχους του, αλλά δεν μπορείς να πεις με σιγουριά ποιος το τραγουδάει. Σε αυτήν την περίπτωση ανήκει και το “I’m so excited” των The Pointer Sisters.
Αναμφίβολα, είναι ένα από τα πλέον χιλιοπαιγμένα τραγούδια των τελευταίων δεκαετιών. Από το 1982 που κυκλοφόρησε, ακούστηκε σε γάμους και εφηβικά πάρτι, σε ντισκοτέκ αλλά και σε γκέι μπαράκια. Είναι ένα τραγούδι που το γνωρίζουμε ΟΛΟΙ. Από τη γκόμενα που λικνίζεται πάνω στη μπάρα του club, μέχρι και τον πιο ορκισμένο ροκά. Διασκευάστηκε από τους Lordy, έγινε τίτλος και μουσικό θέμα ταινίας του Almodovar, ύμνος για τους απανταχού gays σε όλο τον κόσμο και δεν έχασε καθόλου από τη φήμη του όσα χρόνια κι αν περάσαν. Πού μπορεί να οφείλεται, όμως, αυτή η διαχρονικότητά του; Γιατί εξακολουθεί να είναι ο μουσικός συνδετικός κρίκος όλων των εποχών -δεδομένου ότι οι πούλιες και τα λαμέ φορέματα που στολίζουν το βίντεο δεν είναι πια της μόδας;
Η απάντηση είναι απλή και βρίσκεται στην αμεσότητα των στίχων του, στον up tempo ρυθμό του, στο γεγονός ότι δεν γίνεται να το ακούσεις και να μη θες να σηκωθείς επί τόπου να χορέψεις. Δεν είναι τυχαίο που όταν το κέφι στο θρυλικό La Luna της Αντιπάρου θα αρχίσει να πέφτει, οι πρώτες νότες του synth από το εν λόγω τραγούδι, αρκούν για να ανάψουν και πάλι τα αίματα. Έχει σημασία αν θεωρείται disco ή pop ή r’n’b; Πειράζει που δεν έγινε ποτέ No1; Όχι, αν δεν υπάρχει άλλο τραγούδι που να μιλάει τόσο απενοχοποιημένα για το σεξ. Κι όταν οι The Pointer Sisters λένε “I’m about to lose control and I think I like it”, πιστέψτε με, το εννοούν. Και μαζί με αυτές, το εννοούμε κι εμείς. Όλοι μας.
#ozon115 #ozonraw
*Words by Dimitris Stavrogiannis