Στη νέα του βιογραφία, με τίτλο «Let Love Rule» («Άσε την αγάπη να κυριαρχήσει»), που κυκλοφόρησε στις 6 Οκτωβρίου 2020, ο Lenny Kravitz ανατρέχει στα πρώτα 25 χρόνια της ζωής του και καταγράφει την πορεία του μέχρι τη στιγμή που έβγαλε το πρώτο του άλμπουμ, το 1989 – πριν εκτοξευτεί ως μία από τις διασημότητες της σύγχρονης μουσικής.
Η καριέρα του ξεκίνησε σε μια εποχή που ανέβαιναν πολύ το hip-hop και η χορευτική pop μουσική και, παρόλο που η ραπ και η ηλεκτρονική μουσική άρχισαν να κυριαρχούν, ο ίδιος επέμεινε με πείσμα σχεδόν στο rock ’n’ roll. Έχει πουλήσει περισσότερους από 40 εκατομμύρια δίσκους, έχει τέσσερις top 40 επιτυχίες, μεταξύ των οποίων τα κλασικά πια «It Ain’t Over ’til It’s Over» και «Fly Away», ενώ από το 1999 μέχρι το 2002 έχει κερδίσει τέσσερα συνεχόμενα βραβεία Grammy για αντρική ροκ φωνητική ερμηνεία.
Μέσα σ’ όλα αυτά, ασχολείται με τη διακόσμηση, φέτος έγινε το πρόσωπο του οίκου Saint Laurent, φέρνοντας το γαλλικό elegance στα μέτρα του υποδειγματικού, εντελώς προσωπικού του στυλ, και, πάνω απ’ όλα «είναι η επιτομή του cool», όπως λέει ο πρωταγωνιστής του Aquaman και του Game of Thrones, Jason Momoa, που από το 2005 είναι ζευγάρι με την πρώην σύζυγο του Lenny Kravitz, Lisa Bonet, με την οποία ο Kravitz έκανε την κόρη του, Zoë Kravitz. «Όταν είμαι μαζί του, νιώθω ξεχωριστός», λέει ο Momoa, μέλος πια της διευρυμένης οικογένειας Kravitz, Bonet και Momoa.
Το βιβλίο αυτό, που παρακολουθεί την πορεία του άγνωστου ακόμα Lenny Kravitz, είναι γεμάτο σωτήριες στιγμές επιφοίτησης για τον μετέπειτα σταρ. Την πρώτη την είχε όταν είδε τους Jackson 5 σε συναυλία στο Madison Square Garden, ακολούθησε η εμπειρία μιας συναυλίας του James Brown, που ήταν «η δεύτερη στιγμή που μου άλλαξε τη ζωή». Στα έντεκά του τον έβαλε η μητέρα του να παίξει σε ένα πρωτοποριακό για την εποχή διαφυλετικό σίριαλ, το «The Jeffersons», και η οικογένειά του μετακομίζει στην Καλιφόρνια, όπου ανακαλύπτει τους Led Zeppelin («ίσως αυτή ήταν η στιγμή», λέει), το skateboard και τη μαριχουάνα. Οι στιγμές αποκάλυψης συνεχίζονται με τους Kiss, τη χoρωδιακή μουσική, την όπερα Τόσκα και, το σημαντικότερο, τον Prince. «Όταν είδα τον Prince, είδα τον εαυτό μου», γράφει.
Ο Kravitz μεγάλωσε αναπτύσσοντας μια πολύ στενή σχέση με την Καραϊβικο-αμερικανίδα μητέρα του, που ήξερε όλους τους μαύρους καλλιτέχνες και λόγιους των ‘70s, και έχοντας μια πολύ δύσκολη σχέση με τον πατέρα του, έναν Εβραίο παραγωγό ειδήσεων, του οποίου οι γονείς αρνήθηκαν να έρθουν στον γάμο του με τη μητέρα του Kravitz. Τώρα, ο Kravitz γράφει ότι νιώθει πως έχει δύο πλευρές, τη μαύρη και τη λευκή, την ιουδαϊκή και τη χριστιανική, την πλευρά του Μπρούκλιν και εκείνην του Μανχάταν.
Σήμερα, ο Kravitz είναι 56 χρονών και, όπως, δηλώνει σε συνέντευξή του στους New York Times, «έπρεπε να αποδεχτώ τον εαυτό μου. Το ταξίδι τού να βρώ τον εαυτό μου ήταν αρκετά δύσκολο. Το να σκέφτομαι ότι ίσως δεν ήμουν αρκετός, ή ότι το όνομά μου δεν ήταν σωστό, ή ότι η μουσική μου δεν ήταν αυτή που έπρεπε».
Όπως λέει, όμως, στην αρχή της καριέρας του αρνήθηκε αρκετές προτάσεις που οποιοσδήποτε άλλος θα θεωρούσε ευκαιρίες, γιατί του ζητούσαν να αλλάξει το στυλ της μουσικής του και επειδή πίστευε ότι δεν του ταίριαζαν. «Με εκπλήσσει που δε δέχτηκα καμία από εκείνες τις προτάσεις. Κάτι μέσα μου μου έλεγε να περιμένω».
Επίσης, δηλώνει ότι στο παρελθόν κάπνιζε μαριχουάνα «όπως ο Bob Marley. Μάλλον σήμερα θα έλεγες όπως ο Snoop Dog, σωστά; Έτσι ήμουν, από τη στιγμή που ξυπνούσα μέχρι τη στιγμή που πήγαινα για ύπνο. Μετά έπρεπε να βγω απ’ αυτό, και το έκανα. Συνειδητοποίησα ότι η ζωή ήταν χάσιμο. Η συνηθισμένη, χωρίς-να-έχεις-κάνει-μπάφο ζωή εναι χάσιμο. Έπρεπε να νιώθω τα πράγματα με έναν διαφορετικό τρόπο. Τώρα πια κάνω μόνο όταν μου κάνει κέφι».
Τη βραδιά πριν από τη συνέντευξή του στους New Υork Times, αποκαλύπτει ότι για ώρες έβλεπε στο YouTube βίντεο και μουσική από τους Jackson 5, από τη Motown, νοσταλγική μουσική, που παραδέχεται ότι του θυμίζει κάπως την παιδική του ηλικία, ότι έχει έναν διαφορετικό αντίκτυπο πάνω του. Βλέπει ωστόσο στα social media νέα παιδιά με ηλεκτρικές κιθάρες, και πιστεύει ότι κάποια στιγμή κάτι καλό θα βγει απο αυτό.
Πάντως, μας προετοιμάζει για ένα ακόμα βιβλίο, για την εποχή της δόξας. «Αυτό το βιβλίο ήταν για το πώς βρήκα τη φωνή μου. Στο επόμενο τα πράγματα γίνονται ζόρικα. Όλα άλλαξαν».
Με πληροφορίες από τους New York Times