Καλωσήρθες στον πολύχρωμα ελπιδοφόρο κόσμο του Prince Gyasi, ενός νέου φωτογράφου από την Γκάνα, που στα 25 του κάνει αίσθηση με τις ακτινοβόλες φωτογραφίες που τραβά με το κινητό του.
Κι όμως, αυτές οι εντυπωσιακές εικόνες με την ηλεκτρισμένη, υπερκορεσμένη με χρώμα ατμόσφαιρα, είναι τραβηγμένες με iPhone. «Θέλω να προκαλώ τον εαυτό μου και να κάνω το ίδιο πράγμα που κάνουν οι παραδοσιακοί φωτογράφοι, χρησιμοποιώντας μόνο το τηλέφωνό μου», λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο Nataal Magazine.
Το 2019, στο Skoll World Forum για την κοινωνική επιχειρηματικότητα, που διεξήχθη στο Saïd Business School στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έδωσε περισσότερες διευκρινίσεις: «Συνήθως λέω ιστορίες μέσα από τον φακό του iPhone μου και με τη χρήση χρώματος. Δε χρησιμοποιώ το iPhone μόνο επειδή θέλω να είμαι μοναδικός. Χρησιμοποιώ iPhone επειδή πιστεύω ότι ως καλλιτέχνης μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποιο εργαλείο ή οποιονδήποτε εξοπλισμό έχεις για να πεις τις ιστορίες σου. Επίσης, χρησιμοποιώ χρώμα γιατί θέλω οι άνθρωποι να θεραπευτούν νοητικά και συναισθηματικά απλώς κοιτάζοντας τις φωτογραφίες μου και τα έργα τέχνης μου».
Η αλήθεια είναι ότι οι φωτογραφίες του Gyasi σε μαγνητίζουν με το χρώμα τους. Αποπνέουν μια απίστευτα ηλεκτρισμένη ενέργεια, σαν φανταστικά πορτρέτα φωτογραφημένα σε ένα στούντιο λουσμένο στο χρώμα – κι όμως τα θέματα είναι απαθανατισμένα ως επί το πλείστον στην Άκρα, την πρωτεύουσα της Γκάνας, απ’ όπου κατάγεται και όπου ζει και εργάζεται ο ίδιος ο Gyasi.
Ξεκίνησε να φωτογραφίζει με το κινητό του το 2011, στα 16 του, έχοντας από νωρίς εκτεθεί στην τέχνη της φωτογραφίας, καθώς, όταν ήταν μικρός, η μητέρα του τον άφηνε σε ένα μικρό φωτογραφικό στούντιο για να πάει να αγοράσει υφάσματα στην αγορά της Makola.
Τα θέματα που τον απασχολούν είναι η θηλυκότητα, η αρρενωπότητα και η παιδικότητα, αλλά συνήθως οι πρωταγωνιστές των φωτογραφιών του είναι άνθρωποι περιθωριοποιημένοι, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την τολμηρή αφήγηση που τελικά παρουσιάζουν οι εικόνες του. Ο ίδιος λέει ότι με τα προτρέτα του αυτά προσπαθεί να αφυπνίσει τον κόσμο σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην πατρίδα του, όπου τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο, πιθανόν δεν έχουν πατέρα και, ακόμα πιθανότερο, δε γνωρίζουν πότε θα φάνε το επόμενο γεύμα τους.
Αυτός είναι και ο λόγος, εξάλλου, που ο Gyasi είναι συνιδρυτής της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης BoxedKids, που εστιάζει στο να προσφέρει εκπαίδευση στα παιδιά που τη χρειάζονται, καθώς πιστεύει ότι η εκπαίδευση είναι το κλειδί για την εξάλειψη της φτώχειας.
Παρόλο το στενάχωρο υπόβαθρο και τη φορτισμένη πηγή της έμπνευσής τους, οι φωτογραφίες του Gyasi αποτελούν μια σπουδή στην αφαιρετικότητα, όπως αντιπαραβάλλουν τα ξερά τοπία με τα λαμπερά χρώματα των ρούχων και τις εβένινες επιδερμίδες των θεμάτων του. Πρόκειται για εκλεπτυσμένες και συγχρόνως φορτισμένες συνθέσεις χρώματος που αιχμαλωτίζουν το βλέμμα.
Και είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το πώς εξηγεί ο δημιουργός τον λόγο που συνδυάζει και αντιπαραβάλλει την ομορφιά των υπερκορεσμένων χρωμάτων του με τη βαρύτητα των θεμάτων του: «Ο λόγος που παίζω πάρα πολύ με τα χρώματα είναι επειδή οι περισσότεροι εικαστικοί καλλιτέχνες λένε τις αφρικανικές ιστορίες με έναν αρνητικό τρόπο. Παρόλο που περνάμε πολλές δυσκολίες, νομίζω ότι η νέα γενιά, ειδικά εγώ, πρέπει να πούμε αυτές τις ιστορίες με έναν πιο όμορφο τρόπο, ώστε όταν αυτά τα παιδιά τις βλέπουν, να ξέρουν ότι μπορούν να γίνουν υπέροχοι άνθρωποι στο μέλλον, επειδή αυτό σηματοδοτεί την ελπίδα».