Club kids in quarantine

Πώς τα περνούν και τι φοράνε τα club kids του queer clubbing με τα αγαπημένα τους μέρη κλειστά;

H καραντίνα στη χώρα μας τελείωσε και σιγά σιγά γίνεται μια σταδιακή επανεκκίνηση της καθημερινότητας, ωστόσο η νυχτερινή μας διασκέδαση θα αργήσει πολύ να ξαναπάρει μπρος – και το πιθανότερο είναι ότι τα πράγματα δε θα είναι όπως τα θυμόμασταν…

Το Ozon αναρωτήθηκε πώς τα περνούν όλο αυτό το διάστημα τα club kids του τόσο ζωντανού queer clubbing της Αθήνας. Γιατί, ας το παραδεχτούμε, το nightlife, η διασκέδασή μας είναι ουσιαστικά ακόμα σε καραντίνα! Πώς τους επηρέασε αυτή η πρωτοφανής κατάσταση; Πώς διαχειρίζονταν όλον αυτό τον χρόνο στο σπίτι; Πώς διατήρησαν ζωντανά τα club kid vibes τους, μακριά από τα αγαπημένα τους μέρη και τις παρέες τους; Και τι φοράνε στο σπίτι για να μπουν στο σωστό mood – έστω σε κατάσταση lockdown;

Τους ρωτήσαμε – και ζητήσαμε και ντοκουμέντα!


Το ημερολόγιο του PJ Mugiwara

Παντελόνι: @frainfante

Αγαπητό μου Ozon,
Ημέρα 1η καραντίνας, διαφορετική μέρα, επιβάλλεται να μείνουμε σπίτι.

Αγαπητό μου Ozon,
Ημέρα Χ??Χ καραντίνας, διαφορετική μέρα, επιβάλλεται να μείνουμε σπίτι.

Δύο μήνες συγκατοικώ με την Queerαντίνα, ενδιαφέρουσα συγκατοίκηση από το πουθενά. Η αλήθεια ειναι ότι αυτή η περίοδος αποτελεί ένα challenge για όλες τις υπάρξεις. Μέσα από αυτήν την κατάσταση δοκιμάζεται η αντοχή και η ανοχή, η ευγένεια, η ανθρωπιά μας και συνεπώς η συμπεριφορική μας αντίληψη και το ένστικτο απέναντι σε προβλήματα που πιθανόν να μην έχουμε αντιμετωπίσει στο παρελθόν. To get to the fun stuff, η καραντίνα ήταν κάτι που χρειαζόμουν για να πεισμώσω και να χτίσω γέφυρες επικοινωνίας με άτομα στα οποία ίσως να μην είχα αφιερώσει τον χρόνο που χρειαζόταν, όπως και με εμένα τον ίδιο.

Βιντεοκλήσεις με φίλους και ομαδικές συναντήσεις ηλεκτρονικά, όπου χτίζαμε μαθήματα γυμναστικής και χορού, αποτέλεσαν την καθημερινότητα των ημερών. Μέσα στην καραντίνα έκανα online DJ sets, ασχολήθηκα με yoga, pilates, gaga classes, μπαλέτο και αυτό δεν ήταν δύσκολο, αφού πλέον κόσμος από Ελλάδα και εξωτερικό άρχισε να παραδίδει δωρεάν μαθήματα.

Λίγο πριν την απαγόρευση κυκλοφορίας σε άλλες περιοχές, πήγα στην πόλη μου Πάτρα, που σίγουρα οι μέρες εκεί ήταν πιο φρέσκες και αναζωογονητικές. Δεν έλειψαν οι ατελείωτες βόλτες με το ποδήλατο, το περπάτημα παντού και οι «κρυφές» No.6 στο 13033 συναντήσεις με φίλους, με ηχεία και χορό σε μέρη που μόνο εμείς γνωρίζαμε.
Και όλ@ μας νομίζω ήρθαμε λίγο πιο κοντά στον Πετρετζίκη αυτήν την περίοδο, να τα λέμε και αυτά.

Το πιο σημαντικό ήταν ότι πέρασα πολλές περισσότερες ώρες με το γατί μου Μπίμπο, που φάνηκε πως επηρεάστηκε θετικά από αυτό (1000 καρδούλες) και μου έκανε παρέα όσο έφτιαχνα νέες μάσκες για μελλοντικά μου DJ sets και performances-φωτογραφίσεις. (pj_mugiwara)

Χορός και TikTok με την Helenaya


Στην αρχή της καραντίνας, ήταν τρομαχτικό το γεγονός ότι σου αφαιρείται η παραμικρή ελευθερία να κάνεις το οτιδήποτε. Όσο οι μέρες περνούσαν, όμως, συνειδητοποίησα πως είναι μία ευκαιρία να κάνω πράγματα που δε θα έκανα υπό κανονικές συνθήκες, όπως η αναδιοργάνωση του χώρου μου, να δω ταινίες που πάντα ήθελα, κάθως και να δοκιμάσω καινούριες συνταγές μαγειρικής.

Τις ημέρες αυτές, προσπάθησα να εκφράσω τη δημιουργικότητά μου χορεύοντας στο σαλόνι και δοκιμάζοντας καινούρια makeup και looks (όπως στη φωτογραφία) και να κάνω κάποια χιουμοριστικά tik tok – μιας και στην καραντίνα το συγκεκριμένο app πρωταγωνιστούσε. (jesuishelenaya)

Τα 4 στάδια της καραντίνας του Άρη


Η νέα πραγματικότητα με ανάγκασε να εργάζομαι από το σπίτι. Το remote-working ήταν αρκετά challenging στην αρχή αλλά το καταφέραμε. Πιστεύω ότι όσοι δουλεύουμε αυτόν τον καιρό, δουλεύουμε περισσότερο.
Με σκοπό να αντικαταστήσω τις ειδήσεις, γιατί κακά τα ψέματα η υπερπληροφόρηση σου προκαλεί επιπλέον άγχος, το έριξα στο διάβασμα. Έπειτα, η αγορά ανταποκρίθηκε σε όλους τους τομείς, ακόμη και στο nightlife. Είδαμε να οργανώνονται virtual parties – το digitalization του club δημιουργεί ένα είδος voyeurism, ένα φιτζεραλντικό αίσθημα «within and without» και δίνει μία ευχάριστη νότα στη ζωή σου. Όταν κλειδώνεις «ζωντανό κόσμο» σε τέσσερις τοίχους και ξαφνικά του δίνεις την ευκαιρία να συναναστραφεί με 100+ άτομα, θα βάλει τα καλά του. Το περιβάλλον πλέον είναι accessible σε όλους.

Συνοπτικά, πέρασα από τα εξής στάδια:
– «Στο τέλος όλα θα πάνε καλά»: Έχεις την ψευδαίσθηση ότι δε θα κρατήσει πολύ και είναι μια βδομάδα διακοπές. Κάνεις βιντεοκλήσεις με φίλους και σου φαίνεται κάπως σαν όνειρο ή σενάριο ταινίας.
– «Την πατήσαμε!»: Συνειδητοποιείς ότι τα πράγματα είναι σοβαρά, πίνεις μαργαρίτες κάθε βράδυ, κλείνεσαι στον εαυτό σου. Σε κάποιο σημείο σταμάτησα να σηκώνω και τηλέφωνα.
– «Θα βγεις καλύτερος»: Ασχολείσαι με την καλύτερη πλευρά του εαυτού σου. Συνέχισα να αθλούμαι και έκανα διάφορα online courses.
– «Πότε θα κάνει ξαστεριά»: Ανυπομονείς για άρση των μέτρων, αξιολογείς την κατάσταση και ανησυχείς για το μέλλον.

Το 2020 θα μείνει στην ιστορία ως το έτος του κορονοϊού, αλλά για τη δική μου ιστορία αποτελεί το έτος που ξεκίνησα κάτι καινούριο: πειραματίστηκα με νέες συνταγές, ασχολήθηκα με προγράμματα της Adobe, δοκίμασα το διαλογισμό και έμαθα να φτιάχνω cocktails. (arispaschalidis)

Περιμένοντας το πρώτο night out με τον Reject


Hey there Ozon!
Η ώρα είναι σχεδόν 1 το μεσημέρι και δεν έχει πολλή ώρα που έχω ξυπνήσει, με την καραντίνα έχουν επηρεαστεί τρελά τα ωράριά μου! Συνήθως λοιπόν κάπου τέτοια ώρα πίνω τον καφέ μου και χαζεύω στον υπολογιστή είτε κάποια σειρά είτε κάποιο makeup tutorial. Μετά από αυτό ξεκινάει ουσιαστικά η μέρα μου η οποία μπορεί να περιλαμβάνει οτιδήποτε, ανάλογα με την όρεξη που έχω.

Τον πρώτο καιρό του lockdown δε βγήκα σχεδόν καθόλου από το σπίτι, οπότε προσπάθησα να καλύψω τον χρόνο μου δημιουργικά, όπως για παράδειγμα παίζοντας με τo makeup και κάνοντας looks για τον IG λογαριασμό μου ή προσπαθώντας να φτιάξω καινούρια ρούχα για τα επόμενα parties και events που θα έρθουν μετά από όλο αυτό.
Φτάνοντας στο τέλος του, βέβαια, και με τον καιρό τόσο ωραίο, ομολογώ ότι το είχα ρίξει στο περπάτημα και τις μικρές εξορμήσεις σε πράσινες περιοχές του κέντρου της Αθήνας, το οποίο με αναζωογονεί πάρα πολύ και είναι κάτι το οποίο θα ήθελα να συνεχίσω να κάνω και τώρα, μετά από την καραντίνα!

Μου έχει λείψει πολύ η νυχτερινή ζωή και η επικοινωνία με τον κόσμο στα πλαίσια ενός party και περιμένω με ανυπομονησία το πρώτο night out με την παρέα μου! (reject_001)