Unity in Athens

Ο Yiakou και η Zacharoula Valavani εξηγούν πώς είναι δυνατόν να καταργηθούν τα σύνορα

Πώς οραματιζόμαστε και ξεκινάμε να φτιάξουμε ένα καλύτερο μέλλον; Πόσο σημαντική είναι η έννοια της παγκόσμιας ενότητας, σε όλες τις μορφές της, για αυτό το μέλλον; Και τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει το στυλ μέσα σε όλα αυτά;

Η PUMA, με τη νέα Unity collection περνά και τιμά ένα σημαντικό μήνυμα, θυμίζοντας ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και ότι, ειδικά στον κόσμο της μόδας, σύνορα δεν υπάρχουν. Και με αυτήν την αλήθεια ως πυρήνα έμπνευσης, δημιουργεί τη Unity, που με τη φουτουριστική της αισθητική κοιτάζει προς αυτό το καλύτερο μέλλον, ενώ υπογραμμίζει την ιδέα της παγκόσμιας ενότητας με τα χρώματά της, τα εμπνευσμένα από σημαίες του κόσμου.

 

Καλύτερη έμπνευση για δημιουργία δε θα μπορούσαν να βρουν ο Yiakou και η Zacharoula Valavani, ο καταξιωμένος street artist και η ταλαντούχα creative writer. Οι δυο τους ενώνουν τις δημιουργικές τους δυνάμεις σε μια ηλιόλουστη Αθήνα που παραμένει αισιόδοξη, και ενσαρκώνουν την έννοια του Unity ντύνοντάς τη με τα αγαπημένα τους Unity sportswear κομμάτια.


Για τη δημιουργική δύναμη της ενότητας μίλησαν στο Ozon:

Πότε καταλάβατε ότι το χρώμα και οι λέξεις λειτουργούν τόσο ωραία μαζί;

Yiakou: Επειδή ο χώρος της λογικής έχει γεμίσει από ορθές σκέψεις, για να δημιουργήσουμε επισκεφτήκαμε το σύμπαν της φαντασίας. Στο σύμπαν αυτό μπορείς να νιώσεις πως το χρώμα είναι λέξεις και οι λέξεις είναι χρώματα. Γι’ αυτό μέσω της φαντασίας γράφεις με εικόνες και βλέπεις με λέξεις. Άλλωστε, οι μοντέρνοι αλχημιστές είναι οι ρομαντικοί ποιητές, που ποιούν το άγνωστο σε γνωστό.

Zacharoula Valavani: Όταν βλέπεις μια εικόνα συχνά σου ξυπνά σκέψεις και συναισθήματα που μπορείς να εκφράσεις με λέξεις, αντίστοιχα όταν διαβάζεις ένα κείμενο συχνά φαντάζεσαι χρώματα που μπορείς να εκφράσεις με εικόνες. Ο κάθε καλλιτέχνης εκφράζεται μέσα από τη δική του δυναμική, όταν δύο άνθρωποι έχουν κοινές αντιλήψεις και ο ένας ζωγραφίζει και ο άλλος γράφει μπορεί να προκύψει ένας υπέροχος συνδυασμός γιατί «ακούει» ο ένας την ουσία του άλλου.

Νιώθετε ποτέ ότι υπερισχύει το ένα του άλλου; Αν ναι, γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;

ZV: Όταν υπάρχει σύμπνοια, δε θα αισθανθείς πως το ένα υπερισχύει του άλλου, οι δημιουργοί αλληλοσυμπληρώνονται. Στην αντίληψη του θεατή είναι πιθανό να υπερισχύσει εκείνο που νιώθει πιο κοντά στη δική του δημιουργικότητα.

Υ: Η κάθε εικόνα μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομα, όπως και η κάθε πρόταση, οπότε ναι, μπορεί να υπερισχύσει το ένα στο άλλο. Αυτό εξαρτάται από τη συναισθηματική αντίληψη του παρατηρητή. Η μαγεία όμως πάντα βρίσκεται στο μηχανισμό της δημιουργίας που, αν δένει αρμονικά, έχει την ικανότητα να επικοινωνεί με τον θεατή δημιουργώντας την έλξη προς ένα ανεξήγητα όμορφο έργο.

Πόσο δύσκολο είναι να συνυπάρξουν δύο δημιουργοί σε ένα κοινό project;

ZV: Αν οι ίδιοι οι δημιουργοί έχουν επιλέξει τη συνεργασία λόγω ενός κοινού οράματος, τότε λογικά οδεύουν προς ένα κοινό αποτέλεσμα και λειτουργούν αρμονικά μέσα στην ομάδα. Αν υπάρχει αίσθημα υπεροχής, τότε κάποιος φουσκωμένος εγωισμός ψάχνει κάτι να αποδείξει και κατ’ εμέ αυτόματα ματαιώνεται και η ουσία της δημιουργίας.

Υ: Πολύ δύσκολο. Η τελειότητα όμως μιας συνύπαρξης βρίσκεται στο κοινό ταξίδι. Θα μπορούσαμε να πούμε πως η ζωή είναι ένα ταξίδι και πως τα παιδιά της είναι τα αποτελέσματα της τέχνης. Δύο ή και περισσότεροι δημιουργοί, σε ένα κοινό «matrix» συναισθημάτων και αντιλήψεων, μπορούν να δημιουργήσουν και να μας μεταφέρουν στο δικό τους παράλληλο σύμπαν σκέψεων και ονείρων.

Πώς αντιμετωπίζετε τις διαφωνίες, για να φτάσετε τελικά στην ενότητα μιας κοινής άποψης/έργου;

Υ: Δε δημιουργούνται οι διαφωνίες για να υπάρξουν. Η ελευθερία για τους δημιουργούς θυμίζει «έρωτα», όπου τα δύο μυαλά αρμονικά γνωρίζουν σαν τα δύο σώματα σε μια ερωτική πράξη το τι θέλει ο άλλος. Θυμίζει των ερωτευμένων την επικοινωνία, όπου τα δύο πνεύματα ολοκληρώνουν τη φαιά ουσία σε ένα κρεβάτι.

ZV: Διάλογος και επικοινωνία, κλειδιά για κάθε είδους σχέση. Ωστόσο, οι διαφωνίες γεννιούνται συνήθως όταν δεν μπορούν να υπάρξουν τα προαναφερθέντα.

Πιστεύετε ότι μικρές πράξεις, φαινομενικά μικρά δημιουργικά έργα, μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην καθημερινότητά μας;

Υ: Από τα μικρά ξεκινούν τα μεγάλα. Το φαινόμενο της πεταλούδας είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα της δύναμης της φύσης ώστε να μετακινήσει στο τελικό στάδιο δύο βουνά. Η διαφορά στην καθημερινότητα δημιουργείται από την ενέργεια, κι όταν οι άνθρωποι παράγουν δημιουργείται έργο.

ZV: Φυσικά. Από τα μικρά καθημερινά μας έργα χτίζονται τα μεγάλα. Δεν μπορεί να μιλάς για κορυφές αλλά να μην ξεκινάς να  σκαρφαλώνεις, δηλαδή μπορείς αλλά στην ουσία βαυκαλίζεσαι και επαναπαύεσαι σε ένα αύριο που το πιο πιθανό είναι να μοιάζει με τη δίαιτα που θα ξεκινήσεις από Δευτέρα.

Τι σας εμπνέει και σας κινητοποιεί για να δημιουργήσετε;

ZV: Έμπνευση είναι η ίδια η ζωή, η θεία πνοή που σε ωθεί στη δημιουργία. Η δημιουργία είναι ορμέμφυτο ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Γεννιέται εξαιτίας της ανάγκης μας να παραμείνουμε ζωντανοί μετά τον θάνατό μας. Ουσιαστικά, ο φόβος του θανάτου μάς ωθεί να αφήσουμε ένα χνάρι σε αυτό το πέρασμα. Ένα χνάρι που θα μοιάζει με χάδι και θα ‘ναι σαν να λέει: Ήμουν κι εγώ εδώ. Υπήρξα.

Υ: Δύο μάτια ή και μια καρδιά που χτυπά, νότες που συγκρούονται ή και σύννεφα που μεταμορφώνονται τρέχοντας. Ο ήλιος όταν αλλάζει χρώμα ή τα μπουμπούκια που σε άνθη δίνουν νόημα στην ύπαρξη του χρόνου. Εσύ που με σκέφτεσαι καθώς με διαβάζεις ή το χαρτί που μιλάει για εμένα όταν λείπω. Ο τοίχος που ζωντανεύει σε ένα έργο τέχνης πριν ακόμα ο ζωγράφος το πινέλο ακουμπήσει ή εγώ που υπάρχω σε μια παράλληλη συμπαντική ύπαρξη και με ψάχνω να μου μιλήσω.

Ποια είναι η αγαπημένη σας στιγμή όταν ετοιμάζετε ένα καινούριο έργο;

Υ: Σκεφτείτε απλά μια πύλη που πρέπει διαμέσου αυτής να συλλέξουμε έναν τεράστιο όγκο πληροφοριών και μέσα σε λίγο χρόνο να τον τοποθετήσουμε στον κόσμο της λογικής με μια οπτική ισορροπία και σύμπνοια συλλογικής αντίληψης. Οπότε η αγαπημένη μας στιγμή δημιουργείται στη μεταφορά της έμπνευσης από τον άπειρο χωροχρόνο στο παρόν.

ZV: Ο ενθουσιασμός τη στιγμή που γεννιέται η ιδέα. Ο ενθουσιασμός είναι πάντα η κινητήριος δύναμη. Το λέει άλλωστε και η ίδια η λέξη:  «Εν και θεός», δηλαδή όταν ενθουσιάζομαι έχω μέσα μου έναν θεό.

Τα έργα σας αφήνουν μια αίσθηση που ενώνει πραγματικότητα, συναίσθημα και αισιοδοξία. Πώς τα καταφέρνετε;

ZV: Λέμε πως η πραγματικότητα  είναι μία αλλά αυτό δεν είναι αντικειμενικό. Η πραγματικότητα δεν είναι μια λέξη αυτονόητη. Θέλω να πω, όλοι έχουμε μάτια αλλά δεν βλέπουμε το ίδιο όλοι. Τα συναισθήματα μου λοιπόν προέρχονται από τον τρόπο που κοιτάζουν τα μάτια μου τον κόσμο. Και η αλήθεια είναι πως ακόμα κι αν βλέπω τις αδυναμίες του, επιλέγω να εστιάσω στην δύναμη του. Άλλωστε είμαι μέρος του κόσμου.

Υ: Τα όσα αναφέρονται στην ερώτηση θυμίζουν νότες πλήκτρων ενός πιάνου.
Από την πραγματικότητα έως την ονειρική αισιοδοξία υπάρχουν τόσα σημεία που για να παράξεις  μια άρτια “συμφωνία” χρειάζεσαι η αντίληψη της ύπαρξης ενός πνευματικού ταξιδιού. Από την αρχή ως το τέλος χρειάζεται απλά ο εαυτός σου.

H νέα Unity collection της PUMA, με χρώματα εμπνευσμένα από τις σημαίες του κόσμου, θέλει να μεταφέρει το ισχυρό μήνυμα της ισότητας και της δικαιοσύνης για όλους. Μπορούν τελικά το στυλ και η μόδα να καταργήσουν τα σύνορα και να επιφέρουν…Unity?

ZV & Υ: Τα σύνορα καταργούνται όταν οι άνθρωποι υπάρχουν ελεύθεροι. Ελεύθεροι να δημιουργούν, να επικοινωνούν, να ενώνονται. Πλέον οι σημαίες και τα σύνορα δεν έχουν πια δύναμη, αντ’ αυτού οι άνθρωποι βρίσκουν τον τόπο τους εκεί που αισθάνονται πως ανήκουν. Το «Unity» υπάρχει γι’ αυτό τον λόγο. Ως υπέρμαχος της ελευθερίας, πρωτοστατεί με άποψη δημιουργώντας με έμπνευση μια νέα ενιαία σημαία, την χρωματική παλέτα του «μαζί», τις λέξεις των κειμένων του «ολοκληρώνομαι».  Η ισότητα είναι δικαίωμα όλων, όπως και η ελευθερία.

 

Φωτογραφίες: Valeria Isaeva
Styling: Αμαλία Δρίβα