Η συνάντηση με το γιαπωνέζικο πολιτισμό πάντα έκρυβε μικρά και μεγάλα σοκ. Αυτά συμπυκνώνονται (ή και μεγεθύνονται) στις φωτογραφίες του Νομπουγιόσι Αράκι. Οι φωτογραφίες του όμως προκαλούν σοκ συχνά και στην ίδια τη χώρα του. Η σεμνότυφη αστυνομία της Ιαπωνίας τον κυνήγησε ανελέητα αλλά ο μύθος λέει πως κάποτε αστυνομικοί που προχώρησαν στην κατάσχεση φωτογραφιών του, πήραν τελικά τις φωτογραφίες σπίτια τους. Το οπτικό του ημερολόγιο ξεκίνησε πριν από πέντε δεκαετίες κι από τότε ο Αράκι, 74 χρονών σήμερα, δε σταμάτησε να μαζεύει (σχεδόν ψυχαναγκαστικά) εικόνες που τον ιντριγκάρουν. Το κλικ της μηχανής του είναι ό,τι η αναπνοή για το μέσο άνθρωπο. Για πενήντα χρόνια ο Αράκι φωτογράφισε σκηνές αληθινές και υπαρκτές – ίσως και υπερβολικά χειροπιαστές.
Πριν μια δεκαετία, η μεγάλη αναδρομική έκθεσή του στο Barbican του Λονδίνου και το λεύκωμα που τη συνόδευσε άφησαν τους τεχνοκριτικούς διχασμένους, τους λάτρεις της οριεντάλ πορνογραφίας εκστασιασμένους και τους ανυποψίαστους με ανοιχτό το στόμα. Εικόνες έπεφταν απ’ το ταβάνι και κάθε γωνιά του Barbican έσφυζε από ζωή. Περισσότερα από 4.000 έργα του Ιάπωνα καλλιτέχνη είχαν συγκεντρωθεί από κάθε γωνιά του πλανήτη και ανέδειξαν ένα διαφορετικό του προφίλ. Στην έκθεση, είπαν οι ειδικοί, ο Αράκι σοκάρει περισσότερο με τις μη σαδομαζοχιστικές του φωτογραφίες, που ήταν άγνωστες σε μεγάλο βαθμό στη Δύση. Δεν κάνει λοιπόν μόνο γυμνά. Είναι και ο ευαίσθητος, φιλοσοφημένος καλλιτέχνης που ατενίζει βουδιστικά τα σύννεφα. Είναι ο φωτορεπόρτερ που σκύβει πάνω από εικόνες φτωχών παιδιών. Είναι ο αφοσιωμένος σύζυγος που αιχμαλωτίζει την αύρα της γυναίκας του και θρηνεί την απώλειά της.
