Σε περίπου μία εβδόμαδα ο Donald Trump θα ορκιστεί Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, επικεφαλής ενός ελεύθερου κόσμου. Για ευνόητους λόγους όμως ένα μεγάλο μέρος των αμερικανών ψηφοφόρων είναι δυσαρεστημένο, συμπεριλαμβανομένου ενός υψηλού ποσοστού γυναικών.
Και ενώ η ημέρα της ορκομοσίας του Trump συμπίπτει με την 45η ιστορική επέτειο της νομιμοποίησης των αμβλώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, 80 σύγχρονες καλλιτέχνιδες θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για την έκθεση Uprise / Angry Women, μέσω της οποίας θα προσπαθήσουν να αποτυπώσουν την τρέχουσα πολιτική ατμόσφαιρα της χώρας.
Καλλιτέχνιδες όπως οι Rose McGowan, Miza Coplin, Parker Day, Tracy Brown και Shawnett George έχουν επιλέξει διαφορετικούς τρόπους και ποικίλα μέσα για να επικοινωνήσουν την άποψη τους για την υφιστάμενη κατάσταση. Άλλωστε αφού δεν έχουν την δυνατότητα να αποτρέψουν την ορκομοσία του Trump, μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοπούν την τέχνη και την δημιουργικότητα ως μέσο για διαμαρτυρία.
Η διοργανώτρια και συγχρόνως καλλιτέχνιδα Indira Cesarine έθεσε ως επιτακτική ανάγκη την σπουδαιότητα της αλληλεγγύης σε μια τόσο ρευστή εποχή για τα δικαιώματα της γυναίκας. «Οι προεδρικές εκλογές του 2016 έφεραν στην επιφάνεια θεμελιώδη προβλήματα που αποτελούν τροχοπέδη για τη σύγχρονη κοινωνία όπως ο ρατσισμός, ο σεξισμός και οι διακρίσεις. Πολλές γυναίκες είναι βαθιά συντετριμμένες όχι μόνο εξαιτίας των αρνητικών στερεοτύπων και των σεξιστικών συμπεριφορών με τις οποίες έχουν έρθει αντιμέτωπες, αλλά κυρίως διότι λόγω του εκφοβισμού που τους έχει ασκηθεί δεν μπορούν να υπερασπιστούν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους. Τώρα, περισσότερο από ποτέ υπάρχει η ανάγκη οι γυναίκες να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συνεργαστούν με σκοπό να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους, για τα οποία έχουν παλέψει πολλές γυναίκες κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.»
Alyson Provax
Anne Arden McDonald
Diana Casanova
Enid Crow
Kat Toronto
Laura Murray
Lili White
Linda Friedman Schmidt
Maidenfed
Miza Coplin
Olga Filippova
Parker Day
Rose McGowan
Shawnette George
Tracy Brown
Από την Αλεξάνδρα Δέδου