Η νέα ατομική έκθεση του Κωνσταντίνου Λαδιανού στην CAN Christina Androulidaki Gallery μοιάζει με ένα πολυσχιδές προσωπικό ημερολόγιο, όπου το βίωμα συναντά τον μύθο, το θαύμα και το τερατώδες. Από τις 13 Σεπτεμβρίου έως τις 25 Οκτωβρίου 2025, ο καλλιτέχνης παρουσιάζει έργα που ξεδιπλώνονται σε διαφορετικά μέσα – πίνακες, κεντήματα και κεραμικά γλυπτά – συνθέτοντας μια αφήγηση γεμάτη μνήμη, συναίσθημα και αλληγορία.
Ο ίδιος ο τίτλος, Chronicles of Anesthesia, κρύβει μια ειρωνεία: η «αναισθησία» δεν εκλαμβάνεται μόνο ως απώλεια αίσθησης αλλά και ως μια εσωτερική στάση απέναντι στα γεγονότα που μας διαμόρφωσαν. Στα έργα του Λαδιανού η παύση και η αδράνεια μετατρέπονται σε μορφή δράσης, ενώ το χιούμορ λειτουργεί ως εργαλείο αποστασιοποίησης· όχι για να προκαλέσει γέλιο, αλλά για να φωτίσει το δυσβάσταχτο χωρίς ωμότητα.
Κεντρική θέση στην εικονογραφία του καλλιτέχνη έχουν οι ζωικές μορφές. Ζώα που ξεφεύγουν από τον ρόλο της απλής αναπαράστασης και μετατρέπονται σε συμβολικές ενσαρκώσεις ενστίκτων, συναισθημάτων και υπαρξιακών εντάσεων. Τα σώματά τους κουβαλούν ανθρώπινες αποχρώσεις, αποκαλύπτοντας το εύθραυστο του ψυχισμού μέσα από βλέμματα και στάσεις.
Σε άλλα νέα, εσύ θα πας σε αυτό το επετειακό rave στην κορυφή της πόλης:
Αυτές οι φιγούρες συναντούν έναν δεύτερο κόσμο συμβόλων: εκείνον της παράδοσης, της αγιολογικής γραμματείας και της λαϊκής μυθολογίας. Άγιοι όπως ο Μαξίμος ο Καυσοκαλυβίτης ή ο Ονούφριος παρελαύνουν μέσα από τα έργα, όχι ως πιστές αναπαραστάσεις, αλλά ως μορφές που γεννιούνται από προσωπικές εμπειρίες και ανθρώπους του περιβάλλοντος του καλλιτέχνη. Έτσι, το ιδιωτικό μετατρέπεται σε μυθικό, η βιογραφία σε παραβολή, και το προσωπικό ημερολόγιο σε συλλογικό αφήγημα.
Η υλικότητα των έργων είναι καθοριστική: ξεκινώντας από τη ζωγραφική, περνώντας στα κεντήματα και τα μεταλλικά ανάγλυφα και φτάνοντας στα πιο πρόσφατα κεραμικά γλυπτά, ο Λαδιανός διατηρεί μια άμεση, χειροποίητη σχέση με κάθε κομμάτι. Από το σχέδιο έως τη γυάλωση, κάθε έργο φέρει το ίχνος της σωματικής του παρουσίας.
Με το Chronicles of Anesthesia, ο καλλιτέχνης δείχνει πώς η τέχνη μπορεί να ισορροπεί αντιθέσεις: να είναι προσωπική αλλά και μυθική, να εμπεριέχει χιούμορ αλλά και βάρος, να κινείται από την επιφάνεια του καμβά στη χειρονομία της γλυπτικής. Η «αναισθησία» εδώ γίνεται το πιο ευαίσθητο συναίσθημα.
