Η Audrey Hepburn (4 Μαΐου 1929 – 20 Ιανουαρίου 1993) ήταν Βρετανίδα ηθοποιός, μία από τις πλέον φημισμένες παγκοσμίως τον 20ό αιώνα. Βραβευμένη με Oscar, Τony, Εmmy και Grammy εμφανίστηκε σε πολυάριθμες παραγωγές του θεάτρου, του κινηματογράφου και σε παραστάσεις του Broadway, ενώ παραμένει ένα από τα λιγοστά άτομα που έχουν κερδίσει και τα τέσσερα βραβεία. Το 1989 κατετάγη στην τρίτη θέση της λίστας των μεγαλύτερων γυναικών σταρ όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Επίσης αποτέλεσε για πολλά χρόνια σύμβολο της μόδας, καθώς το στιλ της ήταν παροιμιώδους κομψότητας, ενώ αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε ανθρωπιστικά έργα. Από το 1986 μέχρι και το θάνατό της υπηρέτησε ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF και τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας για το έργο της.
«Πιστεύω στο ροζ.
Πιστεύω πως το γέλιο είναι ο καλύτερος τρόπος να χάσεις θερμίδες.
Πιστεύω στα φιλιά, στα πολλά φιλιά.
Πιστεύω στο να παραμένεις δυνατή όταν τα πάντα μοιάζουν να πηγαίνουν στραβά.
Πιστεύω πως τα χαρούμενα κορίτσια είναι τα ομορφότερα.
Πιστεύω πως αύριο είναι μία καινούργια μέρα και πιστεύω στα θαύματα.»
«Για να αποκτήσεις όμορφα μάτια, δες την καλή πλευρά των ανθρώπων, για να αποκτήσεις όμορφα χείλη μίλα ευγενικά, και για να αποκτήσεις όμορφο ανάστημα περπάτα με την πεποίθηση πως ποτέ δεν θα είσαι μόνη σου.»
«Το πιο σημαντικό είναι να απολαμβάνεις τη ζωή σου – το να είσαι χαρούμενη είναι το μόνο που έχει σημασία.»
«Γεννήθηκα με μία τεράστια ανάγκη να παίρνω αγάπη και με μία τεράστια ανάγκη να τη δίνω.»
«Η ομορφιά μίας γυναίκας δεν βρίσκεται στο πρόσωπό της αλλά αντανακλάται στην ψυχή της. Είναι η φροντίδα που δίνει με αγάπη, το πάθος που δείχνει για αυτό που κάνει. Η ομορφιά μιας γυναίκας εντείνεται με το πέρασμα του χρόνου.»
«Λατρεύω τους ανθρώπους που με κάνουν να γελάω. Πιστεύω ειλικρινά πως είναι εκείνο που μου αρέσει περισσότερο να κάνω, το να γελάω. Θεραπεύει όλες τις αρρώστιες. Πιθανόν να είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε έναν άνθρωπο.»
«Όσο μεγαλώνεις, θα ανακαλύψεις πως έχεις δύο χέρια, το ένα για να βοηθάς τον εαυτό σου και το άλλο για να βοηθάς τους άλλους.»
«Πιστεύω πως το παρελθόν με έχει βοηθήσει να εκτιμήσω το παρόν – και δεν θέλω να χαραμίσω το παρόν, ανησυχώντας για το μέλλον.»
«Εάν ο κόσμος επρόκειτο να καταστραφεί αύριο, θα κοιτούσα πίσω σε όλες τις χαρές, τους ενθουσιασμούς και τις όμορφες στιγμές. Δεν θα κοιτούσα στη στεναχώρια, ούτε στις αποβολές μου, ούτε στον πατέρα μου που έφυγε από το σπίτι, αλλά στη χαρά που με έκαναν να νιώσω όλα τα υπόλοιπα.»
«Η επιτυχία είναι σαν να φτάνεις σε κάποια σημαντικά γενέθλια και να καταλαβαίνεις πως είσαι ακόμα ο ίδιος.»
«Η ζωή είναι σαν να περιπλανάσαι σε ένα μουσείο. Μόνο αφού περάσει κάποιος χρόνος αρχίζεις να απορροφάς αυτά που είδες, να σκέφτεσαι για αυτά, να τα ψάχνεις σε ένα βιβλίο κα να τα κρατάς στη μνήμη σου – αυτό γιατί δεν μπορείς να τα απορροφήσεις όλα με τη μία.»
«Οι άνθρωποι, περισσότερο και από τα πράγματα ακόμη, πρέπει να αποκαθίστανται, να ανανεώνονται, να ανασταίνονται, να αξιοποιούνται και να διορθώνονται. Ποτέ μην «πετάς» κανέναν»
«Κάποτε, άκουσα ένα γνωμικό: Η ευτυχία δεν είναι παρά καλή υγεία και ασθενής μνήμη. Εύχομαι να το είχα πει εγώ πρώτη γιατί είναι πολύ αληθινό.»