Η σκηνική εγκατάσταση ΜΕΣΑ υπήρξε ένα πείραμα μεγάλων διαστάσεων του Δημήτρη Παπαϊωάννου, το οποίο συνέβη το 2011 σε ένα δωμάτιο που τοποθετήθηκε στο θέατρο Παλλάς, στο κέντρο της Αθήνας. Η σκηνική δράση διαρκούσε έξι ώρες, χωρίς αρχή, μέση, τέλος. Το θέατρο άνοιγε τις πόρτες του καθημερινά στις 17:30 και τις έκλεινε στις 23:30. Όταν έμπαιναν οι θεατές, η σκηνική δράση είχε ήδη ξεκινήσει και όταν έβγαιναν, αυτή συνεχιζόταν. Οι θεατές μπορούσαν να δουν όσο ήθελαν, να καθίσουν όπου ήθελαν, να βγουν και να επιστρέψουν όσες φορές ήθελαν. Μέσα σ’ αυτό το δωμάτιο, για είκοσι βραδιές την Άνοιξη του 2011, επαναλαμβανόταν απαράλλαχτη μια απλή σειρά κινήσεων καθημερινής επιστροφής στο σπίτι από τριάντα ερμηνευτές σε αμέτρητους συνδυασμούς. Φέτος και για πρώτη φορά, θα ταξιδέψει στο Άμστερνταμ, από τις 3 έως τις 25 Ιουνίου. Πληροφορίες και κρατήσεις εδώ.
Το ΜΕΣΑ προτείνεται σαν ένα τοπίο προς ενατένιση. Αντιμετωπίζει το θέατρο σαν εκθεσιακό χώρο, και το έργο σαν έκθεμα. Μ’ ενδιαφέρει η εμπειρία που ξεκινά μέσα σε κάθε θεατή ξεχωριστά, τη στιγμή που αυτός παραδίδεται και δεν περιμένει τίποτα να συμβεί” Δ.Παπαϊωάννου
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου (21 Ιουνίου 1964) είναι Έλληνας σκηνοθέτης, χορογράφος και χορευτής, γνωστός για την καλλιτεχνική δημιουργία της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα το 2004.
Πρώιμη σταδιοδρομία
Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στα εργαστήρια του Δημήτρη Μυταρά και της Ρένας Παπασπύρου. Είχε ήδη ξεκινήσει από τα 17 του χρόνια τη ζωγραφική έχοντας μαθητεύσει στο πλευρό του Γιάννη Τσαρούχη, σύντομα όμως εξελίχθηκε σε σκιτσογράφο. Σκίτσα του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά Βαβέλ, Παραπέντε, Playboy, Max,Ι στός, Πρόσωπα και το φανζίν περιοδικό Κοντροσόλ στο Χάος που δημιούργησε με τον Αλέξη Μπίστικα. Το 1982 ο Δημήτρης Παπαϊωάννου παρακολούθησε μαθήματα χορού στο στούντιο της Μαίρης Τσούτη, ενώ το 1983 αποτέλεσε βασικό μέλος της ομάδας Ανάλια. Την ίδια χρονιά βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για σπουδές χορού στο στούντιο του Έρικ Χόκινς και το La Mamma Experimental Theatre Company όπου μελετά την ιαπωνική τεχνοτροπία σύγχρονου χορού Butoh.
Ομάδα Εδάφους
Το 1986 ίδρυσε μαζί με την Αγγελική Στελλάτου την Ομάδα Εδάφους, ένα χορευτικό σχήμα του οποίου είχε την πλήρη επιμέλεια. Με ελάχιστα τεχνικά μέσα στην αρχή και επίκεντρο την χορογραφία, η ομάδα κατάφερε να προκαλέσει αίσθηση στο φιλότεχνο κοινό της εποχής. Παρά το περιορισμένο κοινό της, η ομάδα καταφέρνει να βρει οικονομική υποστήριξη από ιδιωτικά και δημόσια ιδρύματα γεγονός που επιτρέπει στον Παπαιωάννου να εξελίξει τις παραγωγές της ομάδας και να δημιουργήσει, δίνωντας έμφαση στον φωτισμό, τα σκηνικά και τον ήχο, παραστασεις υψηλής αισθητικής για τα δεδομένα της εποχής. Με την Ομάδα Εδάφους ανέβασε αρκετές παραστάσεις στην Ελλάδα, ορισμένες εκ των οποίων παρουσιάστηκαν στο εξωτερικό. Η Μήδεια, που προκάλεσε έκρηξη ενθουσιασμού στους καλλιτεχνικούς κύκλους, αποτελεί την παράσταση-σταθμό στην σταδιοδρομία του. Άλλες σημαντικές παραστάσεις της Ομάδας Εδάφους υπήρξαν:
Το βουνό – Αδιάβροχο (1987)
Μήδεια (1993)
Ενός λεπτού σιγή (1995)
Δράκουλας (1997)
Ανθρώπινη δίψα (1999)
Για πάντα (2001)
Ο Παπαϊωαννου ανέστειλε την λειτουργία της ομάδας λίγο πριν αναλάβει την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.
NOWHERE (2009) / extracts from the project by Dimitris Papaioannou from Dimitris Papaioannou on Vimeo.