Όταν η April Dawn Alison πέθανε στην ηλικία των 67 στο Σαν Φρανσίσκο το 2008, κανείς δεν γνώριζε ποια ήταν. Και αυτό γιατί η April, δεν έφυγε ποτέ από το σπίτι της και δεν αποκάλυψε σε κανέναν την διπλή ζωή της.
Από την δεκαετία των 70’s, η April φωτογράφιζε μέσα στο διαμέρισμα της πορτρέτα του εαυτού της σαν σταρ του σινεμά, νοικοκυρά ή πορνοστάρ. Άλλες φορές αστεία, άλλες αδέξια, άλλες θλιμμένη και άλλες σέξι, η April ήταν η περσόνα του Alan Schaefer, ενός πρώην στρατιωτικού που ασχολούνταν με την διαφημιστική φωτογραφία. Και η περσόνα αυτή θα παρέμενε στην αφάνεια, αν δεν κυκλοφορούσε το βιβλίο “April Dawn Alison”, όπου για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν μερικά από τα 9200 πορτρέτα που δημιουργούσε ο Alan για πάνω από τέσσερις δεκαετίες.
Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο απέκτησε τις φωτογραφίες το 2017 και φέτος, θα τις παρουσιάσει σε μία ξεχωριστή έκθεση. Επηρεασμένος από την polaroid αισθητική του Andy Warhol, o Alan μέσα από τις φωτογραφίες του δεν ήθελε μόνο να δημιουργήσει μία προσωπική καταγραφή της περσόνας του, April, αλλά και να αναδείξει τις δυσκολίες των LGBTQ ατόμων να ζήσουν ανοιχτά και ελεύθερα.
Η εκδότρια του βιβλίου και curator του Μουσείου, Erin O’Toole, απέκτησε το αρχείο της April Dawn και πολύ γρήγορα συνειδητοποίησε την καλλιτεχνική τους αξία. Τα πορτρέτα δεν έχουν ημερομηνία και είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς την “ηλικία” των φωτογραφιών, αλλά το project κράτησε σχεδόν 40 χρόνια, με τον Alan να ζει διπλή ζωή από, περίπου, το 1970 μέχρι το 2008, που πέθανε. Η April, μία περσόνα που δεν βγήκε ποτέ εκτός του διαμερίσματός της, ήταν μια γυναίκα που με την πάροδο των χρόνων ξεδίπλωσε την θεατρικότητα, την αυτοπεποίθηση και την θηλυκότητα που φαίνεται να συγκρατούσε τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής της. Στις φωτογραφίες των τελευταίων χρόνων, η April φωτογραφίζεται πιο άνετη και σεξουαλική από ποτέ, έχοντας αποδεχτεί την ενέργεια και την αύρα που κουβαλά η περσόνα “April Dawn”.
Ερωτήματα ωστόσο εγείρει, το κατά πόσο είναι ηθικό να εκθέτεις φωτογραφίες κάποιου που πλέον έχει πεθάνει και δεν είναι βέβαιο το αν θα ήθελε τα έργα του να δουν τα φώτα της δημοσιότητας. Όπως είπε σε συνέντευξη της η Erin, μέσα από την έκθεση του Μουσείου και το βιβλίο, θέλει να προκαλέσει συζήτηση γύρω από θέματα φύλου, ταυτότητας και δικαιωμάτων της LGBTQ κοινότητας αλλά και να προσφέρει “διαφάνεια” σε ένα θέμα που συχνά αγνοείται: αυτό των trans ατόμων.
Οι φωτογραφίες, αν και όλες πορτρέτα, παρουσιάζουν μία ποικιλία σε θεματικές και ρόλους, ενώ συνεκτικά στοιχεία τους είναι η έντονη παρουσία των χρωμάτων και η συναισθηματική απογύμνωση που υποβόσκει στις εικόνες. Μία εναλλαγή χαράς, θλίψης, νοσταλγίας, χιούμορ και αισθησιασμού, αισθητική που θυμίζει τις διαφημίσεις που φωτογράφισε ο εμβληματικός Guy Bourdin και μία υπόνοια ευαλωτότητας, συνθέτουν το έργο της April Dawn που προβάλλει την ομορφιά μέσα από την διπλή ταυτότητα μίας trans γυναίκας.
Από την Όλγα Κουτρουμάνου