Ο David LaChapelle (γεννημένος στις 11 Μαρτίου του 1963) είναι ένας Αμερικάνος φωτογράφος, που έχει γράψει ιστορία με τις commercial και fine art φωτογραφίες του, ενώ επίσης έχει διατελέσει ως καλλιτεχνικός διευθυντής πολλών μουσικών βίντεο και ταινιών.
Ο LaChapelle έγινε γνωστός για την ιδιαίτερη φωτογραφική του ματιά, η οποία διακρίνεται από συχνές αναφορές στην ιστορία της τέχνης και τη μετάδοση κοινωνικών μηνυμάτων. Το φωτογραφικό του στιλ έχει περιγραφεί ως υπερρεαλιστικό και ανατρεπτικό, ενώ από πολλούς θεωρείται ως ο εισηγητής του “kitsch pop surrealism”. Κάποτε ονομάστηκε ως ο Φελίνι της φωτογραφίας, και εργάστηκε για διεθνείς εκδόσεις και δημοφιλή έντυπα, ενώ πολλά από τα έργα του εκτέθηκαν σε εμπορικές γκαλερί και ιδρύματα σ’ όλο τον κόσμο.
Ο David LaChapelle γεννήθηκε στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ και έζησε εκεί μέχρι τα εννιά του χρόνια. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Βόρεια Καρολίνα μαζί με την οικογένειά του, όπου έζησε μέχρι την ηλικία των δεκατεσσάρων, προτού επιστρέψει στο Fairfield του Κονέκτικατ. Σε παλιότερη συνέντευξή του αποκάλυψε ότι είχε αγαπήσει τα δημόσια σχολεία στο Κονέκτικατ και ανάπτυξε περαιτέρω τις κλίσεις του στα καλλιτεχνικά μαθήματα που αυτά πρόσφεραν, ως παιδί και έφηβος, παρά το γεγονός ότι πάλευε ενάντια στον σχολικό εκφοβισμό που δεχόταν. Παρακολούθησε επίσης τη Σχολή Καλών Τεχνών της Βόρειας Καρολίνας. Η πρώτη φωτογραφία που τράβηξε ήταν της μητέρας του, Helga LaChapelle, κατά την περίοδο των οικογενειακών διακοπών στο Πουέρτο Ρίκο.
Στο σχολείο της Βόρειας Καρολίνας όπου πήγαινε, είχε πέσει θύμα bullying επειδή ήταν ομοφυλόφιλος. Έτσι, όταν έγινε 15 ετών, έφυγε από το σπίτι για να γίνει busboy στο θρυλικό Studio 54 της Νέας Υόρκης. Εκεί γνώρισε τον Andy Warhol και έκλεισε την πρώτη του δουλειά για το περιοδικό Interview. Ο Andy στα πρώτα του βήματα του έλεγε: “Κάνε ό, τι θέλεις, απλά καν’ τους όλους να φαίνονται όμορφοι”.
Οι δημιουργίες του, επί ηγεσίας της Ingrid Sischy ως εκδότριας του Interview, έγιναν συνώνυμο με τη σουρεαλιστική pop εικονογραφία. Ο LaChapelle έβαλε την Björk να ξαπλώσει πάνω σ’ έναν γιγάντιο ροζ κύκνο, τον Elton John να φορέσει ένα ζευγάρι goofy glasses και παρουσίασε την Rose McGowan ως μια νέα εκδοχή της Madonna, δημιουργώντας μια εικόνα άψογης παρερμηνείας. Ακόμη φωτογράφισε την Lady Gaga σε ακραία project και τη Χίλαρι Κλίντον σε μία διαφορετική εκδοχή από αυτή που την έχουμε συνηθίσει, να κλαίει μανιακά. Πριν από μία δεκαετία, ο LaChapelle μιλώντας στην Guardian, δήλωσε πως: “Δεν θα ήθελα να φωτογραφίσω κανέναν άλλον pop καλλιτέχνη, όσο είμαι εν ζωή”, θέλοντας μ’ αυτή του τη δήλωση να δείξει, ότι η ζωή ήταν απλόχερη απέναντί του και είχε την τύχη να συνεργαστεί με το μεγαλύτερο μέρος του καλλιτεχνικού κόσμου, αισθανόμενος πια το αίσθημα του κορεσμού.
Γι’ αυτό τον λόγο και αποτραβήχτηκε στο Maui, για να ζήσει μία ήρεμη και αγροτική ζωή, μακριά από τα φλας της δημοσιότητας και τους εκκεντρικούς καλλιτέχνες. Εκεί έχτισε και μία εκκλησία, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως φόντο στο μουσικό video clip του Hozier, “Take me to church”. Την τελευταία πενταετία, και μετά από κάποιες σπάνιες δουλειές του, ο καλλιτέχνης δήλωσε ότι ετοιμάζει δύο βιβλία, μέσα στα οποία θέλει να συμπεριλάβει τα κομβικά σημεία της καριέρας του και τα πρόσωπα εκείνα που τον στιγμάτισαν.
Πρόσφατα μάλιστα, το περιοδικό Interview, στο οποίο ο LaChapelle άφησε εποχή με τις ιδιάζουσες και πρωτοποριακές του φωτογραφίσεις, του έκανε ένα αφιέρωμα, όπου παρουσίασε μερικά εξώφυλλα και φωτογραφικά στιγμιότυπα που έγραψαν ιστορία. Δείτε κάποια από αυτά εν συνεχεία.
Από τον Νικόλαο Μπάρδη