Η φωτογράφος Elena Montemurro κάθεται στο κρεβάτι της, στο σπίτι των γονιών της στο Long Island. «Έχω εμμονή με την αστρολογία», παραδέχεται λίγο ντροπαλά, ενώ μιλάμε στο τηλέφωνο. «Έχω πανσέληνο στους Ιχθείς και διαβάζω πολύ για το πόσο εύκολο είναι για ανθρώπους, σαν κι εμένα, να χαθούν σε έναν ονειροπόλο και νοσταλγικό τρόπο ζωής. Θα προτιμούσαμε να δραπετεύσουμε από την πραγματικότητα». Είναι μια τέλεια περιγραφή της δουλειάς της (ίσως και του τρόπου ζωής της) η οποία, από τότε που αποφοίτησε από το Parsons στη Νέα Υόρκη, περιστρέφεται γύρω από ελαφρώς σουρεαλιστικές εξερευνήσεις της νεανικότητας, τόσο της δικής της (είναι 24) όσο και των φίλων της, αλλά κι από ένα είδος κοινής πολιτιστικής ποπ φαντασίωσης για το τι θα έπρεπε να περιλαμβάνει η ενηλικίωση.
Για μια σειρά φωτογραφιών, με τον τίτλο Jamie, η Elena φωτογράφισε τη μικρότερη αδερφή της φίλης της, μέσα σε ένα διάστημα επτά ετών. Σκυθρωπή στο τραπέζι την ώρα του δείπνου και σαν φάντασμα κάτω από τα τεχνητά φώτα παιδικών χαρών στα προάστια, η Jamie φαίνεται να εκπέμπει όλη την παραδοξότητα και την ευαισθησία της εφηβείας, στις σταδιακά τραβηγμένες φωτογραφίες της Elena.
