Αυτό το ξεχασμένο κάστρο, που ακούει στο όνομα Château de la Mothe-Chandeniers, εγκαταλείφθηκε μετά από μία μεγάλη πυρκαγιά το 1932. Βλέποντας το από κοντά η όψη του σε μαγεύει.
Στις μέρες μας φαίνεται ότι τέτοιου είδους παραμυθένια κάστρα υπάρχουν μόνο στα ιστορικά βιβλία και στις ταινίες της Disney. Τι συνέβη άραγε με τις αριστοκρατικές κατοικίες των πλουσιότερων προγόνων μας; Η αλήθεια επί του θέματος είναι ότι, ενώ υπάρχουν ακόμα πολλά τέτοια κάστρα στην Ευρώπη, τα περισσότερα από αυτά έχουν εκπέσει σε εγκατάλειψη και έχουν υποστεί σημαντικές φθορές από τον χρόνο και την αδιαφορία των ανθρώπων.
Ωστόσο, μία ομάδα επιστημόνων και συντηρητών στη Γαλλία προσπαθεί να σώσει το συγκεκριμένο κάστρο του 13ου αιώνα, το οποίο “κυριεύεται” αργά αλλά σταθερά από τη φύση. Η ιστορία πίσω από την εγκαταλελειμμένη αυτή ιδιοκτησία είναι εξίσου συναρπαστική με τα ερείπια που αντικρίζουμε σήμερα.
Το Château de la Mothe-Chandeniers βρίσκεται στην καρδιά ενός μεγάλου δάσους στην περιοχή Poitou-Charentes της Δυτικής Γαλλίας. Η κομψότητα, η αριστοκρατία και η ίντριγκα είναι μερικές από τις λέξεις που χαράχτηκαν στα τείχη αυτού του παλατιού, όσο ακόμη κατοικούνταν από την διάσημη οικογένεια των Bauçay, οι οποίοι φημολογείται ότι είχαν στενές σχέσεις με πολλές γενιές της γαλλικής βασιλικής οικογένειας. Κατά την περίοδο του Μεσαίωνα οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν το κάστρο για extravagant parties, αλλά οι χοροί και οι μουσικές έληξαν απότομα με την Γαλλική Επανάσταση, οπότε και το κάστρο καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς.
Το 1809, ο François Hennecart, ένας πλούσιος Γάλλος, αγόρασε το κάστρο και προσπάθησε να του ξαναδώσει την παλιά του αίγλη, κάνοντας σημαντικές επισκευές. Πενήντα χρόνια αργότερα το κάστρο πουλήθηκε στον Lejeune Edgar, έναν ευκατάστατο γνωστό του Napoleon III. Πολλά από τα σημεία του κάστρου ανακατασκευάστηκαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να προκαλούν τον θαυμασμό, και ο κόσμος άρχισε και πάλι δειλά να προσέρχεται στον χώρο του. Στις μέρες μας μόνο το υπόγειο είναι επισκέψιμο από τους τουρίστες.
Δυστυχώς, το 1932, μία πυρκαγιά κατάστρεψε μεγάλο μέρος του παραμυθένιου αυτού οχυρού, και έπιπλα αντίκες, μία βιβλιοθήκη με σπάνια βιβλία και πολλοί ανεκτίμητοι πίνακες ζωγραφικής έγιναν στάχτη. Μετά την καταστροφική αυτή φωτιά, το κάστρο παρέμεινε στη λήθη για δεκαετίες, μέχρι που το 1981 ο καθηγητής μαθηματικών Marc Deyemer έφερε και πάλι στην επιφάνεια το ζήτημα αναστήλωσης του πολύπαθου αυτού κάστρου.
Όπως ήταν λογικό κι επόμενο, όλα αυτά τα χρόνια της εγκατάλειψης η φύση εισχώρησε στο άλλοτε απόρθητο αυτό φρούριο, με αποτέλεσμα δέντρα και λουλούδια να φυτρώσουν στους τοίχους, τις αυλές και το εκκλησάκι του κάστρου. Παρόλα αυτά, η όψη αυτού του αρχιτεκτονήματος εξακολουθεί να μαγεύει ακόμη και σήμερα τον κόσμο που το επισκέπτεται.
Από τον Νικόλαο Μπάρδη