Art & Design

FLUX: Γνωρίστε τους γείτονές μας!

Εάν έχετε βρεθεί στα γραφεία μας θα έχετε παρατηρήσει ότι δεν είμαστε οι μόνοι στο κτήριο. Απέναντί μας είναι το γραφείο FLUX της Εύας Μανιδάκη και του Θανάση Δεμίρη. Γνωρίστε τους!

Το γραφείο FLUX ιδρύθηκε το 2007 από την Εύα Μανιδάκη και τον Θανάση Δεμίρη ως μια συνεργασία έρευνας και πρακτικής στην αρχιτεκτονική και τη σκηνογραφία. Τα διαφορετικά πεδία λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία και αλληλοτροφοδοτούνται με πληροφορίες.

Το όνομα του γραφείου προέρχεται από τη λατινική λέξη fluxus, που σημαίνει ροή, κίνηση, αλλαγή – έννοιες που αντιπροσωπεύουν τον τρόπο που προσεγγίζουν κάθε πρότζεκτ.


Φουαγιέ παιδικής σκηνής- Εθνικό Θέατρο

Αρχιτέκτονες: FLUX- office
Φωτογραφίες: Panos Kokkinias
Χρονιά: 2009

Στεγαζόμενο στο υπόγειο ενός διατηρητέου art – deco θεατρικού συγκροτήματος της δεκαετίας του 1930, το Φουαγιέ εξυπηρετεί μια Παιδική Σκηνή 300 περίπου θέσεων και περιλαμβάνει κεντρικό χώρο, μικρό κυλικείο, κινητό βιβλιοπωλείο και χώρους υγιεινής.

Η κεντρική ιδέα σχεδιασμού, είναι ο μετασχηματισμός του χώρου ανάλογα με τη χρήση, ώστε ο χώρος του φουαγιέ μπορεί να λειτουργεί σαν:
1. κενός χώρος
2. εκθεσιακός χώρος
3. χώρος προβολών
4. χώρος μικρής θεατρικής δράσης
5. χώρος εργαστηρίου με δράση παράλληλη με την εκάστοτε παράσταση

 

Ο κεντρικός χώρος έχει τη δυνατότητα να χωριστεί σε τρεις ζώνες με τη χρήση κινητών (συρόμενων και περιστρεφόμενων) πετασμάτων. Η πρώτη ζώνη λειτουργεί ως προθάλαμος για την αίθουσα του θεάτρου, της οποίας τα πετάσματα γίνονται οθόνες προβολής ή σταθερά στοιχεία για να την ανάρτηση αφισών. Η δεύτερη ζώνη είναι η ζώνη κίνησης, στον άξονα των δύο κλιμακοστασίων. Η τρίτη είναι η ζώνη στάσης ή αναμονής, της οποίας τα πετάσματα εκτός από επιφάνειες ανάρτησης, ενσωματώνουν και πτυσσόμενα καθίσματα. Οι σταθεροί τοίχοι της ζώνης αυτής φέρουν και αποσπώμενες / πτυσσόμενες καρέκλες οι οποίες μπορούν να τοποθετηθούν ελεύθερα στο χώρο.

MISS VIOLENCE (ταινία)

Σενάριο: Αλέξανδρος Αβρανάς, Κώστας Περούλης
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Αβρανάς
Φωτογραφία: Ολυμπία Μυτιληναίου
sets design: Εύα Μανιδάκη και Θανάσης Δεμίρης
Κοστούμια: Δέσποινα Χειμωνά
Ήχος: Νίκος Μπουγιούκος
Editing: Νίκος Χελιδωνίδης
assistant set design: Δάφνη Κούτρα
Χρονιά: 2013

Άλκηστη

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Σκηνοθέτρια: Κατερίνα Ευαγγελάτου
set design Εύα Μανιδάκη
assistant set design Μυρτώ Μεγαρίτου, Θάλεια Μέλισσα
κοστούμια Βασιλική Σύρμα
lighting design Σίμος Σαρκερτζής
Κινησιολογία Πατρίσια Απέργη
Μουσική Γιώργος Πούλιος
Φωτογραφίες Σταύρος Χαμπάκης, Πάτροκλος Σκαφίδας
Χρονιά 2017

HOTHOUSE

Θέατρο οδού Κυκλάδων
Συγγραφέας: Harold Pinter
Σκηνοθέτης:Λευτέρης Βογιατζής
Μετάφραση: Νίνος Φενεκ Μικελίδης
sets και κοστούμια: Εύα Μανιδάκη
Βοηθός σκηνογράφου: Ελίνα Λούκου
Φώτα Λευτέρης Παυλόπουλος
Μουσική Δημήτρης Καμαρωτός
Χρονιά 2011

VACATION HOUSE

Αρχιτέκτονες FLUX- office σε συνεργασία με τους: Γιάννης Μπαλτογιάννης και Άγγελος Παλάσκας.
Τοποθεσία: Αίγινα
Χρονιά: 2008

Το FLUX office έχει συμμετάσχει και έχει αποσπάσει βραβεία σε πλήθος εκθέσεων, performances και οργανώσεων, όπως

1st European Games, Baku ( 2015) σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Παπαϊωάννου – υποψήφιο για βραβείο ΕΜΜΥ – Art Direction
Nekyia – Noh Theatre (2015), Αρχαίο Θέαρο Επιδάυρου– υποψήφιο για Japan Foundation Award 2015
14th Venice Architecture Biennale (2014), συμμετοχή στο Ελληνικό Περίπτερο
70th Venice Film Festival (2013), συμμετοχή με την ταινία Miss Violence σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Αβρανα
12th Prague Quadrennial of performance Design and space (2011), συμμετοχή στο Ελληνικό Περίπτερο – Gold Medal ως Best Work in Theatre Architecture and Performance Space for Greece
“Made in Greece”, Harvard University, Graduate School of Design (2011)
Obalme Gallery, Piran – Slovenia (2010), υποψηφιότητα για βραβείο Piranesi
6th Biennale of Architecture, Athens (2010)

Ζ

Εθνικό Θέατρο
Συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός
σκηνοθέτρια Έφη Θεοδώρου
set design Εύα Μανιδάκη
assistant set design Μάρω Τσάνγκα
κοστούμια Ιωάννα Τσαμη
lighting design Σάκης Μπιρμπίλης
Κινησιολογία Ερμής Μαλκότσης
Μουσική Νίκος Πλάτανος
Φωτογραφίες Μάρω Τσάνγκα
Χρονιά 2012

Κείμενο: Μαρίζα Δαούτη

Πηγή: archisearch.gr