Ένα κτήριο που ιντριγκάρει την Haussmann-ική αρχιτεκτονική αρμονία του Παρισιού, που προκαλεί με την πολυπλοκότητα του σκελετού του ακόμη και τον πύργο του Άιφελ, που κάνει το κέντρο Πομπιντού να μοιάζει κάπως παλιό. Το ίδρυμα Louis Vuitton στα δυτικά προάστια του Παρισιού είναι – κατά γενική ομολογία- το ωραιότερο κτήριο του θρύλου της σύγχρονης αρχιτεκτονικής Frank Gehry.
Ο 85χρονος Gehry κατάφερε να δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό κτίριο που θυμίζει τα πανιά ενός ιστιοφόρου, την κίνηση μιας φάλαινας ή ακόμη και ένα γυάλινο παλάτι που εκρήγνυται εκ των έσω. Από όποια οπτική και να το παρατηρήσεις, το ίδρυμα Louis Vuitton συναρπάζει τον επισκέπτη, όχι μόνο για την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική του. Έχοντας κοστίσει 143 εκατομμύρια δολάρια και 6 χρόνια εντατικών εργασιών, σήμερα λειτουργεί ως μουσείο σύγχρονης τέχνης με μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις, αλλά και ως συναυλιακός χώρος.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο η αρχιτεκτονική του που είναι ιδιαίτερη-χαρακτηριστική του δημιουργού του, καθώς πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα ιδιωτικά μουσεία στο Παρίσι, μέσα από το οποίο ο C.E.O. του ομίλου LVMH Bernard Arnault προσπαθεί να ενισχύσει την σχέση μεταξύ της εταιρίας του και της σύγχρονης τέχνης. Άλλωστε δεν σταματάει εκεί αφού ο Arnault, συλλέκτης έργων τέχνης και ο ίδιος, μέσα από αυτή την τεράστια επένδυση προσπαθεί να αναπτύξει ένα άλλο brand εκτός της LVMH. Αυτό του Παρισιού και κατ’ επέκταση της Γαλλίας, αφού επιδιώκει να το προωθήσει ως ένα ανανεωμένο πολιτισμικό κέντρο όπου θα συγκεντρώνει την σύγχρονη τέχνη, αρχιτεκτονική και design από όλο τον κόσμο. Μάλιστα, ο δήμος του Παρισιού, στηρίζοντας αυτή την πρωτοβουλία, χορήγησε άδεια για την κατασκευή του στο κήπο “Jardin d’Acclimatation”, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος της Γαλλίας François Hollande το εγκαινίασε στις 20 Οκτωβρίου 2014 παρουσία σημαντικών προσωπικοτήτων.
Dream big
Οι συζητήσεις για την κατασκευή του ξεκίνησαν το 2001, όταν o Jean-Paul Claverie, σύμβουλος του προέδρου της Louis Vuitton, ενθουσιασμένος από το Μουσείο Γκουγκενχάιμ που είχε κατασκευάσει ο Gehry στο Μπιλμπάο της Ισπανίας, του πρότεινε να σχεδιάσει το ίδρυμα Louis Vuitton ως μια σημαντική αρχιτεκτονική δήλωση. Αφού συμφώνησαν και ξεπεράστηκαν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, άρχισε η κατασκευή του κτιρίου το 2008. Ο Gehry σχεδίασε το κτίριο από μέσα προς τα έξω, ξεκινώντας από τα κουτιά-γκαλερί. Πάνω σε αυτές τις τρες δομές-χώρους έχει συλληφθεί το συνολικό κτήριο και ο 86χρονος αρχιτέκτονας σχεδίασε από μέσα προς τα έξω ένα από τα σημαντικότερα κτήρια των τελευταίων ετών. Το δάσος που περιβάλλει το κτήριο απελευθέρωσε τον Gehry από τα εμπόδια που παρουσιάζουν τα διπλανά κτήρια όταν υψώνει κανείς ένα κτίσμα μέσα στο αστικό τοπίο. Άφησε λοιπόν τη φαντασία του ελεύθερη, τηρώντας το όριο δόμησης που του επέβαλε ο δήμος και φυσικά έχοντας πάντα κατά νου τη βασική λειτουργία του νέου κτηρίου, που δεν είναι άλλη από την έκθεση έργων τέχνης κάτω από τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Έτσι λοιπόν, σήμερα φιλοξενούνται στις μίνιμαλ λευκές αίθουσές του έργα των Jeff Koons, Richard Prince, Gilbert & George, ενώ στο υπόγειο βρίσκεται η -custom made για το ίδρυμα- έκθεση Contact του Olafur Eliasson που δημιουργεί μια μοναδική εμπειρία ανάμεσα στον επισκέπτη και το φως.
Κάπως έτσι λοιπόν έγινε το απίθανο, ένας Αμερικάνος, ο αρχιτέκτονας Frank Gehry με το έργο ζωής του από καμπυλωμένο γυαλί, κατάφερε όχι μόνο να κερδίσει την εκτίμηση των «καχύποπτων» Γάλλων, αλλά και να ξαναβάλει στο χάρτη με τα ανερχόμενα κέντρα σύγχρονης τέχνης, την πόλη του Παρισιού.
Κείμενο: Λένα Γκόβαρη
