Είναι στη μέση του πουθενά, αλλά θα θέλαμε να είμαστε εκεί!
Αυτό που παρατηρείται στα σύγχρονα αστικά περιβάλλοντα, δηλαδή η θυσία του φυσικού περιβάλλοντος προς όφελος της άνεσης και της πρακτικότητας, δεν είναι κάτι που συμβαδίζει με τη λογική του αρχιτέκτονα Konstantin Ikonomidis. O Σουηδός αρχιτέκτονας, που είναι ιδρυτής του αρχιτεκτονικού γραφείου Konstantin Arkitekter studio, έχει ως βασικό του στόχο να σχεδιάζει κτήρια που συνδυάζουν την τέχνη και την επιστημονική μελέτη με τον σεβασμό στο περιβάλλον. Αυτό ακριβώς προσπάθησε να πετύχει και στην συγκεκριμένη “πλατεία” της Γροιλανδίας!
Γιατί εκεί κι όχι αλλού;
Το πιο πρόσφατο έργο του Ikonomidis, είναι μια κατασκευή από πέτρα και μέταλλο, στο πιο απομονωμένο σημείο της γης, στη Γροιλανδία. Το κατασκεύασμα, δημιουργεί έναν διακριτό χώρο μεταξύ των άγριων βράχων και του εσωτερικού του έργου, μοιάζοντας έτσι με πλατεία. Γι’ αυτό και ονομάστηκε Qaammat pavillion από τον αρχιτέκτονα.
Το Qaammat pavillion δεν οικοδομήθηκε τυχαία στο συγκεκριμένο σημείο. Η γύρω περιοχή, Sarfannguit, έχει ανακηρυχτεί επίσημα από την Unesco ως περιοχή σημαντικής φυσικής κληρονομιάς. Η Unesco ήταν επομένως που χρηματοδότησε το έργο, θέλοντας να προσκαλέσει τους ντόπιους, να κάνουν τη γυάλινη πλατεία, βασικό σημείο συνάντησης.
Πως βρέθηκε στη Σαχάρα;
O Ikonomidis, πριν αναλάβει το έργο στη Γροιλανδία, είχε εργαστεί για τη δημιουργία κατοικιών στην Υποσαχάρια Αφρική. Τότε, είχε μόλις αποφοιτήσει το 2014 και όπως και στο Qaammat pavillion, προσπάθησε να σεβαστεί το περιβάλλον με τα σχέδια του, έχοντας κατά νου τη ζέστη της περιοχής και τις αρρώστιες που μπορούν να προκύψουν σε ακραίες θερμοκρασίες (πχ ελονοσία).
Δες ακόμη: Endurance: Βρέθηκε στην Ανταρκτική με υποθαλάσσια drones – Η ζωή του Έρνεστ Σάκλετον
Μια πλατεία από γυαλί
Η κατασκευή πήρε δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί. Όπως προαναφέρθηκε, στη βάση της βρίσκεται η πέτρα και το μέταλλο. Το στοιχείο όμως που της προσδίδει ξεχωριστό χαρακτήρα είναι τα τούβλα που την περιβάλλουν, τα οποία είναι φτιαγμένα από γυαλί. Ο λόγος που χρησιμοποιήθηκε ένα τόσο ιδιαίτερο είδος τούβλου είναι λογικός: το γυαλί αλλάζει χρώμα ανάλογα με την οπτική γωνία του επισκέπτη. Έτσι, άλλες φορές θα είναι γαλάζιο σαν τη θάλασσα, άλλες καφέ σαν τους βράχους κι άλλες ροζ σαν το ηλιοβασίλεμα.
Στο Qaammat pavillion επομένως, ο στόχος του αρχιτέκτονα επιτεύχθηκε. Η “πλατεία” μπερδεύεται τέλεια με το περιβάλλον της Γροιλανδίας, έχοντας ταυτόχρονα μοναδική θέα στα φιόρδ!
Κεντρική φωτογραφία και φωτογραφίες: wallpaper.com, beater.gr και collater.al
Κείμενο: Xρήστος Χατζής