Συνέντευξη: Έλια Ζαχαριουδάκη – Φωτογραφία: Ελίνα Γιουνανλή
Η νεαρή ηθοποιός Κατερίνα Μαυρογεώργη βρυχάται σαν λέαινα, υποδυόμενη τη Νουρ στη νέα παράσταση “Λιοντάρια” των Μαυρογεωργίου και Γάκη στο θέατρο του Νέου Κόσμου, και μας εξηγεί τί κάνει αυτή τη συνεργασία να κρατάει στο χρόνο.
Συνεργάζεται ήδή πέντε χρόνια με τον σκηνοθέτη Βασίλη Μαυρογεωργίου και τον μουσικό Κώστα Γάκη και τέσσερα χρόνια με το θέατρο του νέου κόσμου.
Αισθάνομαι πολύ τυχερή για αυτήν τη συνεργασία. Με τα παιδιά ήμασταν φίλοι και προτού αρχίσουμε να δουλεύουμε μαζί. Και το να δουλεύεις με φίλους που ξέρεις και αγαπάς είναι ευλογία. Είναι και παγίδα βέβαια. Προκύπτουν συνεχώς θέματα πειθαρχίας για παράδειγμα, αλλά αυτό είναι κάτι που λύνεται με καλή διάθεση και από αυτήν έχουμε μπόλικη! Είναι σαν να μεγαλώνουμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια, να ωριμάζουμε, και είναι πολύ παρήγορο να μεγαλώνεις με παρέα!
Τί σε γοητεύει στην ιστορία των τεσσάρων λιονταριών που δραπετεύουν από το ζωολογικό κήπο τη Βαγδάτης;
Η αθωότητα κατ’ αρχάς. Το βλέμμα των ζώων απέναντι στον πόλεμο, των πλέον αθώων δηλαδή σε μία τέτοια κατάσταση, τονίζει όσο τίποτα άλλο τον παραλογισμό του. Και ενώ το έργο έχει πολιτικό και αντιπολεμικό χαρακτήρα, απέχει πολύ από το να γίνει κήρυγμα. Δεύτερον, με γοητεύει πολύ το θέμα
της ελευθερίας, όπως τίθεται μέσα στην ιστορία αυτή. Το ότι τελικά αυτά τα λιοντάρια, που έχουν μεγαλώσει σαν γατάκια μέσα στο ζωολογικό κήπο, πρέπει να ξαναβρούν την άγρια πλευρά τους, την αληθινή τους φύση μέσα σε ένα αστικό περιβάλλον ρημαγμένο από τον πόλεμο, προτού διεκδικήσουν
την ελευθερία τους. Η ελευθερία δεν είναι κάτι που χαρίζεται. Και έχει ενδιαφέρον να το δεις αυτό σαν μία αλληγορία για τον άνθρωπο.
Πόσο δύσκολο ήταν να υποδυθείς ένα ζώο;
Ήταν αρκετά δύσκολο και όλους μας φόβισε στην αρχή. Προσπαθήσαμε να αποφύγουμε την ευκολία του μιμητισμού και ψάξαμε περισσότερο μέσω διάφορων ασκήσεων να βρούμε μία επικοινωνία μεταξύ μας χωρίς τη χρήση του λόγου, όπως κάνουν τα ζώα. Αλλά και αντίστροφα, χρησιμοποιήσαμε κοινές συνιστώσες, όπως η οικογένεια και η αγέλη.
Για το μέλλον τί σχέδια έχεις; Θα ήθελες να συνεχίσεις αυτή τη συνερασία ήθα ήθελες να δοκιμάσεις κάτι άλλο;
Το ιδανικό θα ήταν να μπορώ να κάνω και τα δύο. Ας πούμε τώρα έτυχε να κάνω μία ταινία τον οκτώβριο με τον Ζαχαρία Μαυροειδή, όπου πρωταγωνιστεί ο Μιχάλης οικονόμου που πήρε το βραβείο Χορν, η οποία
λέγεται ‘O ξεναγός’. Μία πολύ ωραία δουλειά που θα βγεί στις αίθουσες του χρόνου. Ήταν δύσκολο από άποψη χρόνου, αλλά και πολύ ανανεωτικό.