Από την ίδρυσή τους το 1995, μέχρι και σήμερα, οι Kalfayan Galleries πρωτοστατούν στην εξέλιξη της σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα.
Με ιδιαίτερη έμφαση στην χώρα μας, τα Βαλκάνια και την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, οι εν λόγω γκαλερί διαμόρφωσαν μια ξεχωριστή ταυτότητα, που λειτουργεί ως “γέφυρα” ανάμεσα στην ανατολική και δυτική visual κουλτούρα. Ακόμη, οι Kalfayan Galleries έχουν σχηματίσει ένα ισχυρό διεθνές προφίλ με παγκόσμια ακτινοβολία, μέσα από ένα ευρύ φάσμα έργων και συνεργασιών με γκαλερί, μουσεία, ιδρύματα τέχνης, και αξιόλογους καλλιτέχνες, καθώς και με συμμετοχές σε μεγάλες καλλιτεχνικές εκθέσεις.
Το OZON Magazine δήλωσε και φέτος το «παρών» στην έκθεση “Paris Photo” και για την 2017 edition είχαμε την ευκαιρία να καθίσουμε και να συζητήσουμε με την Γιούλη Καρατσίκη, Gallery Manager των Kalfayan Galleries, που εδρεύουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, για τις εκθέσεις τέχνης, το μέλλον της καλλιτεχνικής φωτογραφίας και φυσικά για τους καλλιτέχνες.
Θα μπορούσατε να μας συστήσετε τους καλλιτέχνες που έχετε επιλέξει για το stand σας φέτος; Εκθέτουν κάποιοι από αυτούς για πρώτη φορά στο Paris Photo;
«Στο Paris Photo παρουσιάσαμε μια επιμελημένη έκθεση με θέμα την αποσύνθεση της επικοινωνίας και της γνώσης μέσω της φωτογραφίας – ειδικά σε περιόδους κρίσης και κοινωνικοπολιτικές αναταραχές – εξετάζοντας θέματα χρόνου, στάσης, αλήθειας και χειραγώγησης μέσα από έργα διεθνώς αναγνωρισμένων καλλιτεχνών: Emeric Lhuisset (β.1983. Ζει και εργάζεται στο Παρίσι), Hrair Sarkissian (1973, Δαμασκός. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο), Πάνος Τσαγκάρης (b.1979, Αθήνα. Ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη), ενώ για πρώτη φορά παρουσιάσαμε στην έκθεση έργα τέχνης της Silvina Der Meguerditchian (1967, Μπουένος Άιρες. Ζει και εργάζεται στο Βερολίνο) και του καλλιτεχνικού διδύμου Kalos & Klio, που έχουν ως έδρα την Θεσσαλονίκη».
Υπάρχει κάποια φόρμουλα επιλογής έργων τέχνης, μέσω της οποίας κάνετε τη διαλογή για μία έκθεση που ακολουθείτε κάθε χρόνο; Οι επιλογές σας βασίζονται σε μία ιδέα ή σε μία μακροπρόθεσμη στρατηγική;
«Δεν υπάρχει κάποια χρυσή φόρμουλα. Οι επιλογές μας βασίζονται πάντοτε στην ιδέα της επιμέλειας που θέλουμε να παρουσιάσουμε σε κάθε εκδήλωση τέχνης που είναι πάντα σε άμεσο διάλογο με τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά θέματα και τον καλλιτεχνικό διάλογο».
Πόσο σημαντικό είναι για μία γκαλερί να συμμετέχει σε μια διεθνή έκθεση τέχνης;
«Για μια γκαλερί που εδρεύει στην Ελλάδα, οι εκθέσεις τέχνης χρησιμεύουν ως μία μοναδική πλατφόρμα για την παρουσίαση του έργου των καλλιτεχνών που εκπροσωπούνται στη διεθνή σκηνή. Επιπλέον, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι στην σημερινή αγορά τέχνης οι εκθέσεις στις οποίες συμμετέχει μια γκαλερί, της προσδίδουν κύρος και αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο και στην μετέπειτα σταδιοδρομία των καλλιτεχνών».
Συμμετέχετε στο “Paris Photo” εδώ και πολλά χρόνια. Ποια είναι η μεγαλύτερη αλλαγή που έχετε δει στην έκθεση φέτος σε σχέση με άλλα χρόνια;
«Η πιο σημαντική αλλαγή που έχουμε παρατηρήσει, με την οποία είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι και την υποστηρίζουμε, είναι η διεύρυνση του φάσματος των εκθέσεων τέχνης, ώστε να συμπεριληφθούν και έργα τέχνης που αναδεικνύουν φρέσκους και καινοτόμους τρόπους ενσωμάτωσης της φωτογραφίας».
Υπάρχει ακόμα ενδιαφέρον για τους ανερχόμενους καλλιτέχνες από τους συλλέκτες, ή έχει γίνει η αγορά πιο συντηρητική τα τελευταία χρόνια; Εσείς σαν γκαλερί έχετε αντιληφθεί κάποια αύξηση του ενδιαφέροντος απέναντι στη σύγχρονη φωτογραφία;
«Η αλλαγή στην έκθεση που αναφέραμε προηγουμένως, αντικατοπτρίζει τη μεταβολή της ζήτησης στην αγορά έργων τέχνης για την καλλιτεχνική φωτογραφία, για έργα φωτογράφων αλλά και για έργα καλλιτεχνών που χρησιμοποιούν και αναπαράγουν τη φωτογραφία ως μέσο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα έργα της Silvina Der-Meguerditchian: περίπλοκες τοιχοποιίες, που μοιάζουν με παραδοσιακά χαλιά της Αρμενίας, τα οποία βρίσκονται σε διάλογο με τη ζωντανή παλέτα κεντημάτων και ταπισεριών της Λατινικής Αμερικής και παρουσιάζουν ένα αρχειακό φωτογραφικό υλικό, το οποίο περιπλέκεται με μαλλί, θραύσματα καλωδίων ή μη αναγνωρισμένες ηλεκτρονικές συσκευές και άλλα στοιχεία συνεστραμμένα μεταξύ τους».
Συνέντευξη: Νικόλας Βεντουράκης