Από τη Μόνα Λίζα έως τα κοσμήματα του Ναπολέοντα, ακολουθεί μια αναδρομή στις πιο τολμηρές ληστείες μουσείων που συγκλόνισαν τον κόσμο της τέχνης.
Το πρωί της Κυριακής, λίγα λεπτά μετά το άνοιγμα του μεγαλύτερου μουσείου του κόσμου, μια ομάδα τριών ή τεσσάρων κουκουλοφόρων κατάφερε να εισβάλει στη Γκαλερί του Απόλλωνα, χρησιμοποιώντας μια ανυψωτική σκάλα τοποθετημένη σε βαν, εκμεταλλευόμενοι της εργασίες που πραγματοποιούνται στο μουσείο, σύμφωνα με τη βρετανική Telegraph.
Η ληστεία συνέβη περίπου μισή ώρα μετά το άνοιγμα του μουσείου, με επισκέπτες ήδη μέσα, και αποτελεί μία από τις πιο τολμηρές και πολυσυζητημένες κλοπές στην ιστορία του Λούβρου. Το γεγονός αυτό έρχεται σε μια περίοδο όπου το προσωπικό του μουσείου διαμαρτύρεται για την υπερβολικό συνωστισμό και την υποστελέχωση, που πιέζουν αφόρητα την ασφάλεια του κορυφαίου γαλλικού μουσείου.
Ωστόσο, αυτή η τελευταία κλοπή δεν είναι η πρώτη στην ιστορία του Λούβρου. Το 1911, η «Μόνα Λίζα» του Leonardo Da Vinci εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από το κάδρο της, όταν ο Vincenzo Peruggia, ένας πρώην υπάλληλος του μουσείου, κρύφτηκε μέσα στο κτίριο και βγήκε έξω με τον πίνακα κάτω από το παλτό του.
Η είδηση του χαμένου αριστουργήματος προκάλεσε παγκόσμια αναστάτωση, με τις εφημερίδες να φιλοξενούν μεγάλους τίτλους για την κλοπή. Ο πίνακας ανακαλύφθηκε δύο χρόνια αργότερα στη Φλωρεντία, όταν ο Peruggia προσπάθησε να τον πουλήσει, και εκείνο το επεισόδιο συνέβαλε στο να γίνει η «Μόνα Λίζα» το πλέον αναγνωρίσιμο έργο τέχνης στον κόσμο.
Δείτε και το μουσείο του σεξ στο Μαϊάμι
Μία ακόμη ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι το πορτρέτο του Rembrandt, «Jacob de Gheyn III», που σύμφωνα με το Guinness Book of Records είναι ένα από τα έργα που έχουν κλαπεί τις περισσότερες φορές στη σύγχρονη ιστορία.
Ο πίνακας εκλάπη για πρώτη φορά από τη Dulwich Picture Gallery στο Λονδίνο το 1966, μαζί με δύο ακόμα έργα, και στη συνέχεια ξαναεκλάπη το 1973, το 1981 και το 1983. Κάθε φορά ο πίνακας ανακτήθηκε και επέστρεψε στην έκθεση του μουσείου, αφήνοντας πίσω του μια ιστορία που μοιάζει με αστυνομικό μυθιστόρημα.
Το πιο κλεμμένο έργο τέχνης όλων των εποχών είναι το «Πολύπτυχο της Γάνδης», γνωστό και ως «Ο Αμνός του Θεού» του Jan van Eyck. Το έργο αυτό εκλάπη συνολικά επτά φορές, είτε από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα το 1794, είτε από τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δείχνοντας πόσο ευάλωτα είναι ακόμα και τα πιο διάσημα αριστουργήματα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η μεγαλύτερη ληστεία έργων τέχνης στην ιστορία καταγράφηκε το 1990 στο Isabella Stewart Gardner Museum της Βοστώνης. Στις 18 Μαρτίου, δύο άνδρες ντυμένοι αστυνομικοί κατάφεραν να πείσουν το προσωπικό ότι ανταποκρίνονται σε επείγον περιστατικό. Ακινητοποίησαν τους φρουρούς με ταινία και πέρασαν πάνω από μία ώρα αφαιρώντας 13 αριστουργήματα, μεταξύ των οποίων έργα των Rembrandt, Vermeer, Degas και Manet.
Το πιο πολύτιμο από αυτά, το «Κονσέρτο» του Vermeer, εκτιμήθηκε ότι είχε αξία έως και μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων. Τα κενά κάδρα από τα κλαπέντα έργα παραμένουν στη θέση τους, υπενθυμίζοντας το μυστήριο που ακόμα πλανάται πάνω από αυτήν τη θρυλική ληστεία.
Στην Ευρώπη, στο Μουσείο Van Gogh του Άμστερνταμ έγιναν δύο μεγάλες ληστείες, το 1991 και το 2002. Το 1991, 20 πίνακες, ανάμεσά τους και οι διάσημοι «Πατατοφάγοι», κλάπηκαν και βρέθηκαν λίγο αργότερα σε εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο. Το 2002, δύο έργα αφαιρέθηκαν από διαρρήκτες που χρησιμοποίησαν σκαλωσιές και σφυριά, και μετά από 14 χρόνια, τα έργα ανακτήθηκαν από την ιταλική μαφία και επέστρεψαν στο μουσείο το 2016.
Τέλος, η ληστεία στο Green Vault της Δρέσδης το 2019 έφερε στην επιφάνεια πόσο ευάλωτα είναι τα μουσεία που φιλοξενούν κοσμήματα και θησαυρούς. Οι διαρρήκτες διέλυσαν τις προθήκες και αφαίρεσαν πολύτιμα κοσμήματα του 18ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένων διαμαντένιων σετ που ήταν αδύνατο να πωληθούν νόμιμα. Κάποια από τα κλεμμένα αντικείμενα ανακτήθηκαν αργότερα, ενώ οι υπεύθυνοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν.