Πολλοί από όσους αγαπούν τις κλασσικές μορφές τέχνης, ανησυχούν πως οι αλλεπάλληλες τεχνολογικές εξελίξεις θα «καταστρέψουν» την τέχνη του μέλλοντος. Ή αλλιώς, όπως μπορεί να έχεις ακούσει, «θα έρθουν τα ρομπότ να μας κατακτήσουν». Αυτά τα έργα τέχνης ήρθαν για να αποδείξουν το αντίθετο ˙ τεχνολογία και τέχνη μπορούν να συμπορεύονται και, συχνά, να φέρνουν καταπληκτικά αποτελέσματα.
Ο ψηφιακός καλλιτέχνης Refik Anadol βρήκε κάποιους απρόσμενους συμμάχους στον τομέα της τεχνολογίας, τους αλγόριθμους και την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI). Χρησιμοποιώντας τα ως εργαλεία για την τέχνη του, κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στο τελευταίο του installation που εκτίθεται στη Μελβούρνη, με τον τίτλο Quantum Memories.
Για το συγκεκριμένο project, ο Refik θέλησε να εξερευνήσει μία νέα οπτική σε εικόνες της φύσης. Έτσι, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει έναν αλγόριθμο και να επεξεργαστεί πάνω από 200 εκατομμύρια φωτογραφίες της φύσης. Το αποτέλεσμα; Μία κινούμενη αλληλουχία εικόνων που σε μαγεύει από την πρώτη ματιά.
Όμως, τι τον οδήγησε στην επιλογή της συγκεκριμένης τεχνικής; Ο Refik αναφέρει σχετικά στο My Modern Met: «Δε μπορώ να θυμηθώ πέντε εκατομμύρια όμορφες φωτογραφίες από λουλούδια, όμως το AI είναι ένας συνεργάτης σε αυτό το πλαίσιο. Το AI μου επιτρέπει να ζωγραφίζω με ένα “έξυπνο” πινέλο. Το AI, αυτή τη στιγμή στην τεχνική μου, χρησιμοποιείται ως μία παγωμένη πραγματικότητα, μία παγωμένη συνείδηση. Δεν μοιάζει με την ανθρώπινη ικανότητα του να επαναδομείς την πραγματικότητα με βάση παρελθοντικές και μελλοντικές αναμνήσεις – είναι μία πολύ γραμμική εμπειρία, η οποία είναι ενοχλητική κάποιες φορές».
Απ’ ό, τι φαίνεται, ο Refik δεν έχει σκοπό να σταματήσει σύντομα να διερευνά τα όρια τόσο της τεχνολογίας, όσο και της τέχνης. Σύμφωνα και με τις δηλώσεις του, έχει σκεφτεί ήδη το επόμενό βήμα της ομάδας του: «Εξερευνούμε τα όρια ενός από τους πιο καινοτόμους αλγόριθμους σε συνδυασμό με τη νευροεπιστήμη. Αν και είμαστε πολύ χαρούμενοι με αυτό, συγχρόνως δουλεύουμε με υπέροχους ερευνητές του Πανεπιστημίου Harvard ώστε να οπτικοποιήσουμε τις περίπλοκες εσωτερικές δομές, τον μικρόκοσμο των ανθρωπίνων κυττάρων. Επίσης συνεργαζόμαστε με τη NASA/JPL ώστε να οπτικοποιήσουμε 60 χρόνια από τα φωτογραφικά τους αρχεία. Και, τέλος, ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι προετοιμάζουμε πολλά φιλικά προς το περιβάλλον projects, χρησιμοποιώντας δεδομένα με ένα πολύ πιο στοχευμένο και επιδραστικό τρόπο για την ανθρωπότητα».
Από τη Μαργαρίτα Κούτρα