Πάνω απ’ όλα καλλιτέχνης , είναι ο κατάλληλος ορισμός για τον Bruce La Bruce. Για περισσότερα από 20 χρόνια έχει δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό σύνολο δουλειάς που διαγράφει ένα μοναδικά προσωπικό ύφος όχι μόνο σε ταινίες , αλλά και γραπτά , εικαστικές τέχνες , φωτογραφία , βίντεο , εγκαταστάσεις. Οι ταινίες του είναι ανοικτές σε πολλαπλές προσεγγίσεις , αλλά για τον σκεπτόμενο θεατή ,αυτό που διακινδυνεύεται περισσότερο βλέποντας μια ταινία του Bruce La Bruce είναι ότι αντικρύζει το πώς θα έπρεπε να είναι η πραγματική τέχνη σήμερα.
Πώς θα θέλατε να προσέγγισουμε αυτή τη συνέντευξη; Να μιλήσουμε για τη νέα σου ταινία ή για εσένα γενικά;
Λοιπόν ξέρεις αυτό είναι το θέμα. Έχω δώσει τόσες πολλές φορές συνέντευξη που είναι πλέον πολύ δύσκολο να
γίνει μια διαφορετική. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα με τον Karl Lagerfeld, από τον οποίο πήρα συνέντευξη χθες. Τον βρίσκω πολύ ενδιαφέρον άνθρωπο, αλλά έχει μιλήσει τόσες φορές, σε τόσους πολλούς ανθρώπους, που είναι σχεδόν αδύνατο να πρωτοτυπήσεις.
Τότε ποιός ο λόγος να του πάρεις συνέντευξη ;
Για τα χρήματα, φυσικά (γέλια)! Όχι πραγματικά, τον βρίσκω συναρπαστικό και θέλησα να τον συναντήσω. Για έναν ομοφυλόφιλο, είναι σαν να γνωρίζεις τον Πάπα!
Με τις ταινίες σου φαίνεται να επιθυμείς να προκαλέσεις μια φονταμενταλιστική , αλλά εξίσου άπιστη κοινωνία να καθορίσει ένα ταμπού που γίνεται αρκετό για το συνεχές και αποκαλυπτικό χάος που είναι η σύγχρονη πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι στις μέρες μας δυσπιστούν απέναντι σε οτιδήποτε αντιδραστικό ή επαναστατικό καθώς ζούμε στην εποχή του κομφορμισμού. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως θα αρνιόμουν μεγαλύτερους προϋπολογισμούς παραγωγής, απλά το Χόλιγουντ δεν με ενδιαφέρει πια. Ο καθένας εκεί έχει πολύ εύκολα αποδεχτεί την εταιρική πραγματικότητα, απορρίπτοντας την ιδέα της avant-garde ή της επανάστασης. Ταυτόχρονα, η βιομηχανία πορνό δεν θέλει έναν ξενόφερτο να μπλέκεται με τις ιδέες της, εισάγωντας οποιοδήποτε καλλιτεχνικό στοιχείο, διότι παρεμβαίνει στις συνήθεις μεθόδους της. ‘Ετσι η πλοκή και η ανάλυση των χαρακτήρων σε ταινίες πορνό, παραμένει υποτυπώδης και παρωχημένη. Οι μεγάλοι παραγωγοί πορνό δεν γυρίζουν καν ολοκληρωμένες ταινίες, τραβάνε μεμονωμένες σκηνές, και τις αναμεταδίδουν ζωντανά στο διαδίκτυο.
Μιλησέ μου για τη νέα σου ταινία . Πόσο διαφορετική είναι από την προηγούμενη ;
Το L.A. Zombie είναι ένα τελείως διαφορετικό ‘τέρας’. Είναι μια καλοκαιρινή δουλειά, κάτι που ήθελα να κάνω εν μέρει για να συνεχίσω να εξασκούμαι στο γύρισμα και εν μέρει σαν μια καλή δικαιολογία συνεργασίας με τον Francois Sagat, τον σούπερ σέξι πορνό superstar του σήμερα. Πριν σχεδόν πέντε χρόνια παραλίγο να τον συμπεριλάβω στο καστ μιας ιστορίας μόδας που οργάνωνα για το περιοδικό Tetu. Τότε, τον εκπροσωπούσε
η Citibeur, μια εταιρεία πορνό με ένα ‘στάβλο’ Αραβικών μοντέλων [για πρωταγωνιστές], αλλά την τελευταία στιγμή άλλαξα γνώμη γιατί θεώρησα ότι το χαρακτηριστικό του τατουάζ στο κεφάλι θα ήταν ακατάλληλο για τη
σύνθεση: Ένα gay αφιέρωμα στο Breathless του Godard με τον Francois στον ρόλο του Jean Seberg, χρησιμοποιώντας τα ακριβή μέρη του Παρισιού που γυρίστηκε η ταινία. Μετάνιωσα πικρά που τον απέρριψα, ιδίως μετά την διεθνή του επιτυχία, οπότε όταν προέκυψε μια δεύτερη ευκαιρία την άρπαξα χωρίς σκέψη. Αν και ο προϋπολογισμός ήταν υπερβολικά μικρός (μικροσκοπικός για ανεξάρτητη ταινία ισοδυναμεί με τεράστιο ποσό για πορνό), σκέφτηκα ότι καλύτερα να κάνουμε αυτό που γουστάρουμε.
Μπορεί το έργο σου να νοηθεί ως συνέχεια της παράδοσης δημιουργών, όπως ο Kenneth Anger, ο Jack Smith, και ο George Kuchar, ακόμη και του πρώιμου ομοφυλόφιλικού πειραματικού σινεμά , όπως εκείνο των Jean Cocteau και Jean Genet ;
Οι άνθρωποι που θαυμάζω και το έργο των οποίων με έχει επηρεάσει είναι οι απόλυτα αντιφρονούντες, οι ανατρεπτικοί σε σημείο ανταρσίας. Ο Wakefield Poole, ο Kurt McDowell, ο Peter De Rome, όλοι τους χρησιμοποιήσαν πορνογραφία στο έργο τους, αλλά με τρόπο διαφορετικό και ασυνήθιστο.
Βρίσκεις παρηγοριά στις επιθέσεις σας στον κόσμο της τέχνης ;
Για να πω την αλήθεια το L.A. Zombie ήταν αρχικά ένα έργο χαμηλού κόστους για την σόλο έκθεση που είχα πριν περίπου δυο μήνες, στην γκαλερί με την οποία συνεργάζομαι Peres Projects στο Los Angeles. Η ιδέα ήταν
να κάνω εκθέματα από μια άγρια πορνό ταινία εξωγήινων ζόμπι, σκηνικά, δοκιμαστικά, κτλ. – με τίτλο L.A. Zombie και πρωταγωνιστή τον Francois Sagat, δίνοντας την εντύπωση ότι όλα προέρχονταν από μια πραγματική ταινία που όμως ποτέ δεν υπήρξε ή πότε δεν θα υπάρξει. Κατά έναν τρόπο, χωρίς σχεδόν να το καταλάβω η ταινία άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, ο προϋπολογισμός να αυξάνει και μεγάλα πορνό αστέρια να προσελκύονται σ’ αυτήν: Francesco D’ Macho, Matthew Rush, Erik Rhodes, Wolf Hudson… Και έτσι ξαφνικά, φέτος το καλοκαίρι βρέθηκα μπλεγμένος σε γυρίσματα πορνό επικών διαστάσεων. Καλύτερα βέβαια αφού συνήθως περνάω τον Αύγουστο τεμπελιάζοντας!
Συνέντευξη: Παναγιώτης Χατζηστεφάνου