Έχει συμβεί σε όλους μας, τουλάχιστον μία φορά. Είτε θες να το πεις καταδικασμένο έρωτα, είτε το ένιωσες όταν έχασες εκείνη την επαγγελματική ευκαιρία μέσα από τα χέρια σου, το αίσθημα του ανεκπλήρωτου πονάει. Κι αυτά τα δέκα – αξιαγάπητα κατά τ’ άλλα – πρόσωπα της κινηματογραφικής βιομηχανίας το ξέρουν καλά!
Φέτος, στα παράξενα Όσκαρ της πανδημίας, η Glenn Close είναι υποψήφια στην κατηγορία Β’ Γυναικείου Ρόλου. Αν και όλοι μιλάνε για μία απρόβλεπτη αναμέτρηση, πολύ δύσκολα θα αναδειχθεί νικήτρια απέναντι στην Yuh-Jung Youn του Minari. Αν καταφέρει να φύγει από την τελετή με το χρυσό αγαλματίδιο, θα σημειώσει την πρώτη της διάκριση από την Ακαδημία, έπειτα από επτά φορές που έχει βρεθεί υποψήφια. Αν αποχωρήσει με άδεια χέρια, θα κάνει καλή παρέα με τους υπόλοιπους, εξαιρετικά ταλαντούχους ανθρώπους αυτής της λίστας, τους οποίους η Ακαδημία επιμένει να σνομπάρει!
Deborah Kerr
Ανάμεσα στο 1950 και το 1961, η Kerr βρέθηκε έξι φορές προτεινόμενη στην κατηγορία του Α’ Γυναικείου Ρόλου – χωρίς να γυρίσει σπίτι της με το βραβείο ούτε μία. Μεταξύ άλλων, είχε βρεθεί να συναγωνίζεται με την Audrey Hepburn και την Elizabeth Taylor, ενώ σίγουρα τη θυμάσαι από το The King and I.
Amy Adams
Αν και θεωρείται μία από τις πιο αξιόλογες ηθοποιούς της γενιάς της (μα, τη θυμάσαι στο Nocturnal Animals;), η Adams έχει φτάσει έξι φορές κοντά στη νίκη. Βρέθηκε πέντε φορές υποψήφια για την κατηγορία του Β’ Γυναικείου Ρόλου και μία για την πρωταγωνιστική της ερμηνεία στο American Hustle το 2014.
Thelma Ritter
Πίσω στα ‘50s, η Ritter ήταν η καμαριέρα της Bete Davis στο All About Eve. Η κωμική ηθοποιός έφτασε έξι φορές πολύ κοντά στη νίκη στην κατηγορία του Β’ Γυναικείου Ρόλου, όμως η Ακαδημία δεν της έκανε τη χάρη.
Robert Altman
Εκτός από τους ηθοποιούς, είναι και οι σκηνοθέτες που έχουν τα δικά τους παράπονα από τα Όσκαρ. Κι όμως, ο Altman είχε βρεθεί επτά φορές στην τελική κούρσα της κατηγορίας της σκηνοθεσίας, με την ήττα να είναι σχεδόν προβλέψιμη αφού είχε να διαγωνιστεί απέναντι στον Steven Spielberg και άλλα «ιερά τέρατα» της βιομηχανίας.
Richard Burton
Τι κι αν όλοι οι υπόλοιποι κινηματογραφικοί θεσμοί τον τίμησαν; Η Ακαδημία δεν έδωσε ποτέ το χρυσό αγαλματίδιο στον Burton, ενώ τον είχε συμπεριλάβει στις υποψηφιότητές της επτά φορές σε διάρκεια 25 χρόνων.
Mike Leigh
Αν δεν τον έχεις γνωρίσει ακόμη, αξίζει να δεις τη σκηνοθετική του ματιά στο Secrets & Lies, αλλά και στο Naked. Μπορεί να τον αγαπάει ο βρετανικός κινηματογράφος και το Φεστιβάλ Καννών, όμως οι άνθρωποι των Όσκαρ δεν του έδωσαν το βραβείο καμία από τις επτά φορές που ήταν προτεινόμενος (πέντε για την κατηγορία Καλύτερου Σεναρίου, δύο για εκείνη της Σκηνοθεσίας).
Wes Anderson
Να υποθέσουμε ότι οι άψογες συμμετρίες και τα στιλιζαρισμένα πλάνα δεν αρέσουν στην Ακαδημία; Η πρώτη φορά που ο Anderson βρέθηκε στο ραντάρ των Όσκαρ ήταν το 2001, με το The Royal Tenenbaums, που τον έφερε μέχρι τις υποψηφιότητες για το Καλύτερο Σενάριο. Από τότε έχει φτάσει άλλες έξι φορές στην τελική ευθεία, χωρίς όμως να καταφέρει την πολυπόθητη νίκη.
Glenn Close
Αν κερδίσει φέτος για την ερμηνεία της στο Hillbilly Elegy, η Close θα έχει κατακτήσει και επίσημα το EGOT status, δηλαδή να έχει τιμηθεί με τα βραβεία Emmy, Grammy, Oscar και Tony! Μπορεί να την έχουμε δει επτά φορές να είναι υποψήφια για το αγαλματίδιο, όμως δεν έχει κερδίσει ποτέ. Σε περίπτωση που χάσει (δεν το ευχόμαστε!), θα ισοφαρίσει σε ποσοστό νικών-υποψηφιοτήτων με τον επόμενο ηθοποιό της λίστας. Κι αυτό, κάτι είναι (;)
Peter O’ Toole
Στα 44 χρόνια της καριέρας του, ο ηθοποιός είχε βρεθεί οκτώ φορές υποψήφιος για βραβείο Όσκαρ, γεγονός που τον καθιστά μέχρι στιγμής τον πιο «χαμένο» ανάμεσα στους ηθοποιούς. Ανάμεσα σε άλλα, ίσως μία από τις μεγαλύτερες αδικίες να ήταν το ότι δεν απέσπασε την τιμητική διάκριση για την ερμηνεία του στο Lawrence of Arabia.
Paul Thomas Anderson
Κι όμως, υπάρχει κι άλλος άνθρωπος που πήγε οκτώ φορές με χαρά στη βραδιά απονομής των Όσκαρ – και έφυγε μόνο με αυτή. Ο Anderson, δεδομένου ότι γράφει και σκηνοθετεί ο ίδιος τις ταινίες του, έχει τραβήξει σε πολλές συνθήκες την προσοχή των κριτών, έχοντας στην πλάτη του τέσσερις υποψηφιότητες σεναρίου, δύο σκηνοθεσίας και δύο καλύτερης ταινίας. Κι όμως, έχασε και με το There Will Be Blood το 2008!
Από τη Μαργαρίτα Κούτρα