Το «A Mind Sang / A Mãe de Sangue» είναι ένα κινούμενο ονειρικό τοπίο που σε προκαλεί να ξεχωρίσεις και να διακρίνεις μια σειρά από αναρίθμητες ρέουσες μορφές που από τη μια στιγμή στην άλλη μεταμορφώνονται σε κάτι απροσδόκητο.
Ο δημιουργός του, ο Πορτογάλος Vier Nev, που βραβεύτηκε στο διεθνές φεστιβάλ animation του Annecy (Vimeo Staff Pick Award, 2020 Annecy International Animation Film Festival), κατάφερε με αυτό το υπνωτιστικό φιλμάκι να οπτικοποιήσει το ψυχολογικό φαινόμενο της παρειδωλίας, της τάσης μας να αντιλαμβανόμαστε ασαφή αντικείμενα, μοτίβα και έννοιες με λανθασμένο ή παραποιημένο τρόπο· όπως όταν ανακαλύπτουμε, μόνο εμείς, ότι ένα σύννεφο στον ουρανό μοιάζει με κάτι άλλο ή όταν σε μια φωτογραφία από την επιφάνεια του πλανήτη Άρη εντοπίζουμε τη μορφή ενός προσώπου.
Η μικρή ταινία σε κρατά αιχμάλωτο για να δεις την επόμενη μεταμόρφωση, την αποκάλυψη μιας καινούριας προοπτικής σε αυτό που βλέπεις, την αναγέννηση σε κάτι νέο. Η υποβλητική μουσική συμπληρώνει τέλεια τις οπτικές ψευδαισθήσεις που φαίνονται να γεννιούνται αυθόρμητα μπροστά σου, επιτόπου, όπως προχωρά το φιλμ.
Σε συνέντευξή του, ο δημιουργός είπε ότι το project αυτό «ξεκίνησε με είκοσι σχέδια που είχα δημιουργήσει σχετικά με διαφορετικές πολιτισμικές αναπαραστάσεις της γέννησης και της ταυτότητας. Ανακάλυψα ότι στα σχέδιά μου συχνά επιστρέφω στους ίδιους χαρακτήρες: queer ζευγάρια, μητέρες και, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, γάτες. Αναρωτήθηκα αν θα μπορούσα να δημιουργήσω ένα φιλμ που να συγχωνεύει τις ιστορίες αυτών των χαρακτήρων στα ίδια σχήματα και στις ίδιες σκιές. Στο μυαλό μου, η κύρια πρόκληση ήταν να δημιουργήσω ένα φιλμ όπου κάθε καρέ θα έχει δύο διαφορετικές εικόνες και που με κάποιον τρόπο θα παραμένει μια γοητευτική εμπειρία».
Για τον τρόπο που δημιουργεί τις εικόνες του, λέει: «Μακάρι να υπήρχε κάποιο μεγάλο μυστικό στο πώς δημιουργώ εικόνες με πολλαπλά νοήματα, αλλά ουσιαστικά είναι μόνο ότι σχεδιάζω πολύ και ότι προσέχω τι σχεδιάζω. Αν έχω δύο διαφορετικές σκηνές που θέλω να συγχωνεύσω σε μία εικόνα, θα τις σχεδιάσω από πολλαπλές προοπτικές ή με διαφορετικό φωτισμό, μέχρι να βρω ένα μοτίβο, όπως μια ομάδα σχημάτων ή τον αρνητικό χώρο γύρω τους, που είναι κοινός και στις δύο σκηνές. Κατά βάση χρησιμοποιώ την παρειδωλία προς όφελός μου».
Ώρα να δεις την ταινία – βάλ’ το σε fullscreen: