Film & Theatre

7 φορές πεθαίνει ως Μαρία Κάλλας στη σκηνή η Marina Abramović, στην πρώτη της όπερα

Για πολλούς μήνες ανέβαλε ο κορονοϊός την πρεμιέρα της πρώτης όπερας της διάσημης και αμφιλεγόμενης performance artist Marina Abramović. Ο αρχικός προγραμματισμός ήταν η παρουσίαση να γίνει τον περασμένο Απρίλιο, αλλά τελικά η όπερα παρουσιάστηκε στην Βαυαρική Κρατική Όπερα του Μονάχου μόλις την 1η Σεπτεμβρίου.

Το έργο, σε σκηνοθεσία της ίδιας της καλλιτέχνιδας και υπό τη μουσική διεύθυνση του Yoel Gamzou, βασίζεται στη ζωή της μεγάλης Ελληνίδας ντίβας, Μαρίας Κάλλας. «Την πρώτη φορά που άκουσα τη Μαρία Κάλλας στο ραδιόφωνο, ήμουν 14 ετών. Ήταν σαν ηλεkτρισμός», λέει η ίδια, που ταυτίζεται με το συναισθηματικό βάθος της αείμνηστης ντίβας, η οποία πέθανε μόλις στα 53 στο Παρίσι, το 1977, απαρηγόρητη από τον θάνατο του μεγάλου της έρωτα, Αριστοτέλη Ωνάση, που είχε πεθάνει δύο χρόνια πριν.

Τα αρχικά σχέδια προέβλεπαν ένα κοινό 2300 ατόμων, αριθμός που, λόγω της πανδημίας, έπρεπε να μειωθεί στα 500. Έτσι, το έργο, μετά την παρουσίασή του, θα μεταδοθεί δωρεάν από διάφορα τηλεοπτικά κανάλια, ενώ θα είναι διαθέσιμο και για online streaming, μεταξύ άλλων και από το site της Όπερας, από τις 5 Σεπτεμβρίου.


«Αν κοιτάξεις τη ζωή της Μαρίας Κάλλας, η ιστορία της μοιάζει με τη δική μου», είπε η Abramović σε συνέντευξή της στο Artnet News. «Αφορά το να πεθαίνεις από ραγισμένη καρδιά, να σκοτώνεσαι από αυτόν που αγαπάς», δήλωσε, αναφερόμενη στη σχέση της με τον καλλιτέχνη Paolo Canevari, που τελείωσε πληγώνοντάς την περίπου μία δεκαετία πριν – με τη διαφορά ότι την ίδια την έσωσε η δουλειά της.

Είπε ακόμα ότι η η όπερα αυτή αφορά τη γυναικεία ενδυνάμωση. «Ήθελα να δείξω τη δύναμη και την αντοχή που μπορεί να έχει μια γυναίκα. Η ερωτική απογοήτευση δεν τελειώνει πάντα τραγικά. Πιστεύω στην ελπίδα».

Στο έργο περιλαμβάνονται αρκετά στοιχεία και μοτίβα αναγνωρίσιμα από το μέχρι τώρα έργο της, όπως μαχαίρια, φίδια, η φωτιά, καθώς και το ότι εμπλέκει τη δική της προσωπικότητα στο έργο, σε βαθμό που Abramović και Κάλλας να μοιάζει δύσκολο να διακριθούν με ακρίβεια η μία από την άλλη.

Η όπερα παρουσιάζει επτά κύριες άριες, που συνοδεύονται από ισάριθμες ταινίες μικρούς μήκους, οι οποίες προβάλλονται ταυτόχρονα στη σκηνή. Σε αυτά τα φιλμ, η Abramović πεθαίνει επτά φορές από το χέρι του Willem Dafoe. Στο τέλος του δεύτερου μέρους, ωστόσο, η πρωταγωνίστρια εμφανίζεται στη σκηνή θριαμβεύτρια, με μια χρυσή τουαλέτα, να αντιμετωπίζει την τελική της μοίρα με μα αίσθηση δύναμης.

Με πληροφορίες από Artnet News