Kείμενο: Μανώλης Κρανάκης
Πέντε επανεκδόσεις κλασικών ταινιών κάνουν το φετινό καλοκαίρι να μοιάζει με έναν technicolor θρίαμβο σινεμασκόπ διαστάσεων.
Το ‘Dial M For Murder’ του Alfred Hitchcock γυρίστηκε το 1954 προορισμένο να αποθεώσει την απαστράπτουσα σαγήνη της Grace Kelly αλλά ταυτόχρονα και την πρωτοπόρα τότε τεχνική του 3D. Πιστό στις θεατρικές του καταβολές, παραμένει μια από τις πιο περίτεχνες ταινίες του Βρετανού μετρ με τουλάχιστον μια σκηνή ανθολογίας και έναν σοβαρό λόγο για να μην νιώσεις ποτέ ασφαλής στη θέα ενός ψαλιδιού. (10 Ιουνίου)
Κανείς δεν θα μάθει ποτέ πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος (του σινεμά) αν το 1952 o Gene Kelly και ο Stanley Donen δεν είχαν σκηνοθετήσει το ‘Τραγουδώντας Στη Βροχή’. Ακόμη και με κατιούσα φήμη μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν την έξοδο του, ο θρύλος μένει ζωντανός, εξήντα χρόνια μετά, για μια ταινία που μιλάει πρωτίστως για τo πόσο αληθινός είναι Gene Kelly όταν χορεύει το ‘Singin’ In The Rain’ κάτω από μια ψεύτικη βροχή. (15 Ιουλίου)
Τα ‘Κόκκινα Παπούτσια’ των Michael Powell και Emeric Pressburger (1948) ξεκινάνε ορμώμενα από το ομώνυμο παραμύθι του Hans Christian Andersen πριν απογειωθούν σε ένα technicolor παραλήρημα πάνω στον έρωτα και την τέχνη που όμοιο του γνώρισε σπάνια η ιστορία του σινεμά. Ακόμη κι αν ο Martin Scorsese δεν την είχε ανακηρύξει ως την καλύτερη ταινία όλων των εποχών, το αριστούργημα μοιάζει τόσο λίγο για να μεταφέρει την εμπειρία. (22 Ιουλίου)
Ο τίτλος ‘Η καλύτερη ταινία του Hitchcock που o Hitchcock δεν γύρισε ποτέ’ είναι αρκετός για να περιγράψει τι ακριβώς συμβαίνει επί της οθόνης όταν εκεί συναντιούνται η Audrey Hepburn, ο Cary Grant και μια περίτεχνη ιστορία μυστηρίου. Γυρισμένο από τον Stanley Donen το 1963, το ‘Charade’ είναι κλασικό όσο το θέμα του Henry Mancini και ρομαντικό όσο ο τρίτος πρωταγωνιστής του, το Παρίσι. (1η Ιουλίου)
Καταδικασμένοι να μείνουν στην αιωνιότητα, ο Clyde Barrow και η Bonnie Parker έζησαν και πέθαναν ως παράνομοι στα χρόνια του οικονομικού κραχ στην Αμερική πριν γίνουν δύο από τους πιο βίαιους και τραγικούς κινηματογραφικούς χαρακτήρες που γνώρισε ποτέ το σινεμά. Με ένα φινάλε που προκαλεί ακόμη και σήμερα ανατριχίλες και ένα πρωταγωνιστικό ζευγάρι (Warren Beatty και Faye Dunaway) που εκρήγνυται σε κάθε σκηνή, το ‘Bonnie And Clyde’ του Arthur Penn (1967) είναι μία από αυτές τις ταινίες που μπορείς να χαρακτηρίσεις χωρίς ίχνος ενοχής κλασικά μοντέρνα. (25 Ιουλίου)