Αν και πολλά από τα στοιχεία της παράδοσης έχουν θεωρηθεί ξεπερασμένα με τα χρόνια, το βραχιόλι του Μάρτη είναι ένα από αυτά που ακόμη και σήμερα παραμένει αγαπητό. Σίγουρα στην παιδική σου ηλικία θα ζητούσες από κάποιο μέλος της οικογένειάς σου να σου φτιάξει το χαρακτηριστικό πλεκτό βραχιολάκι την τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου, ώστε να μη σε βρει η 1η Μαρτίου χωρίς αυτό.
Ήξερες όμως την ιστορία και τις καταβολές της συνήθειας αυτής; Σύμφωνα με τις πηγές, ο Μάρτης (ή Μαρτιά) μετρά πολλούς αιώνες παρουσίας στις λαϊκές παραδόσεις. Μάλιστα, το έθιμο κυριαρχεί και στις γειτονικές μας χώρες, καθώς οι κάτοικοι των Βαλκανίων φορούν τα ίδια βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή, τα οποία στην Αλβανία είναι γνωστά με την ονομασία Βερόρε.
Στην ελληνική παράδοση, η ιστορία του Μάρτη τοποθετείται χρονολογικά στην Αρχαία Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, πιστεύεται πως οι ρίζες του εθίμου βρίσκονται στα Ελευσίνια Μυστήρια , όπου οι συμμετέχοντες έδεναν μία κόκκινη κλωστή στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι. Η διατήρηση και η επέκταση της συνήθειας αυτής φαίνεται πως είχε να κάνει και με τους Βυζαντινούς, οι οποίοι διατήρησαν τη συγκεκριμένη εθιμοτυπική διαδικασία.
Στις σύγχρονες κοινωνίες, ο Μάρτης συνηθίζεται να φοριέται από την πρώτη ημέρα του Μαρτίου, μέχρι και το τέλος του μήνα. Εναλλακτικά, η παράδοση επιτάσσει να αφήσεις το βραχιόλι σε τριανταφυλλιές όταν δεις το πρώτο χελιδόνι. Σκοπός του Μάρτη είναι να προστατεύσει το παιδί που τον φοράει από τον ήλιο του πρώτου μήνα της άνοιξης, ο οποίος λέγεται πως είναι ιδιαίτερα βλαβερός.
Ακόμα να φορέσεις το Μάρτη σου;