Κείμενο:Γιώργος Νίκας
Είναι σαν να ταξιδεύεις πίσω στο χρόνο. Σαν να ακούς τον ήχο του τώρα, που κάποιοι εκεί έξω αποκαλούν elecdie (electro-indie). Σαν να αφήνεις για λίγο την κιθάρα σου στην άκρη και να πιάνεις τα synths με τη φιλοδοξία να κάνεις την μετατροπή των Yeah Yeah Yeahs και τη φοβία μήπως καταλήξεις σαν τους Killers. Είναι σαν να ακούς το δεύτερο album των Klaxons, αλλά στο Manchester. Σαν να σου αρέσει και άρχισες ήδη να χορεύεις.