Κείμενο:Alaska | Φωτογραφία: Simo Dalla Valle | copticcat.com
a count, white and drawn
Ο David Tibet είναι ο ιδρυτής της μουσικής κολεκτίβας των Current 93, μέλη της οποίας κατα καιρούς έχουν υπάρξει καλλιτέχνες όπως οι Michael Cashmore, Nick Cave, Shirley Collins, Marc Almond, και Antony Hegarty. Η σύνθεση των Current 93 αλλάζει συνεχώς, το ίδιο και οι μουσικές τους αναζητήσεις. Μοιάζουν με ζωντανό οργανισμό που παίρνει διαφορετικούς σχηματισμούς ανάλογα με τα ερεθίσματα στα οποία εκτίθεται κάθε φορά. O Tibet, τραγουδάει τις εμμονές του. Το φως εναλλάσσεται με το σκοτάδι και οι εικόνες που περιγράφει γεμίζουν με ‘μαύρα μαλακά αστέρια’ και κοπτικές προσευχές. Ο ίδιος, μια ψηλή, αδύνατη φιγούρα με φωνή που μοιάζει αποκομμένη από τον πραγματικό κόσμο, μας μιλά για ενδόμυχες επιθυμίες, επαναλαμβανόμενα ‘μαγικά’ μοτίβα και για ανθρώπους ελεύθερους από κάθε κενή αισθητική.
Οι C93 θα παρουσιάσουν το καινούργιο τους άλμπουμ HoneySuckle Aons στο Gagarin205 την Πέμπτη 24 Μαρτίου.
-Θα μας πάω πολύ πίσω αλλά θέλω να σε ρωτήσω τι σε ενέπνευσε αρχικά για να δημιουργήσεις τους Current 93;
Ήθελα απλώς να κάνω μουσική που μιλούσε μόνο σε εμάς. Η μουσική άλλων ανθρώπων με έχει επηρεάσει βαθύτατα αλλά αυτό που ήταν σημαντικό για μένα ήταν να τραγουδήσω τον δικό μου σκοπό και να το κάνω έτσι ώστε να ανταποκρίνεται σε όλους τους τομείς που αγγίζουν την ψυχή μου. Είμαι τόσο βαθιά απορροφημένος με δικές μου εμμονές για την αγάπη, τους φόβους και την ελπίδα που ποτέ δεν πίστεψα ότι θα μπορούσε η μουσική των Current 93 να αφορά κάποιον άλλο. Από την άλλη, το σύνολο της δουλειάς, της μουσικής, της λογοτεχνίας που αγαπώ, με κάνει να πιστεύω πως οι δημιουργοί τους σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Ζούμε χαμένοι στον εσωτερικό μας κόσμο και αμφιβάλλουμε αν κανείς μπορεί να καταλάβει τι μας αγγίζει.
-Οι Current 93 είναι ένα πολύ προσωπικό πρότζεκτ αλλά ταυτόχρονα αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Τι αλήθεια είναι αυτό που ενώνει τα διάφορα μέλη αυτής της ‘περίεργης’ κολεκτίβας;
Η δυναμική των Current 93 είναι διαφορετική από άλλες ομάδες: πρόκειται πραγματικά για ένα προσωπικό έργο μέσω του οποίου συνδέομαι με άλλους ανθρώπους. Αυτό που πιστεύω ότι μας ενώνει είναι απλά η φιλία και η αγάπη που έχουμε ο ένας για τον άλλον. Κάθε ένας έχει τις δικές του απόψεις και θα
ήταν περίεργο αν οι υπόλοιποι τις μοιράζονταν. Δεν σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο, δεν μοιραζόμαστε την ίδια αισθητική ή το ίδιο σύστημα αξιών ούτε ακούμε την ίδια μουσική.
-Υπάρχει κάποια εικόνα που περιγράφει καλύτερα τον κόσμο κατά τους Current 93;
Αν θυμάμαι καλά την τελευταία φορά που μιλήσαμε είχα αναφέρει το όραμα ενός τεράστιου παγονιού. Σήμερα όμως είμαι επηρεασμένος από κάποιους πίνακες που ζωγραφίζω. Ο Uwe Henneken, ένας καλός μου φίλος και αγαπημένος καλλιτέχνης από τη Γερμανία, ανοίγει μια έκθεση στην Αθήνα τη βραδιά που παίζουμε με έργα δικά του αλλά και συνεργασίας μαζί μου. Σήμερα το πρωί, πριν τηλεφωνήσεις, δούλευα πάνω τους και συγκεκριμένα στην εικόνα του Πέρση αυτοκράτορα Σαπούρ ΙΙ που κατέστρεψε τον Ρωμαίο βασιλιά Ιούλιο τον Παραβάτη. Αυτή λοιπόν είναι η εικόνα μας για αυτό το πρωί. Ακούγεται σαν μάθημα αστρολογίας ‘το σημερινό σας post είναι μπλα μπλα μπλα και η εικόνα των Current 93 για σήμερα είναι μπλα μπλα μπλα’ (γέλια).
-Υπόσχομαι να σου τηλεφωνήσω και την επόμενη εβδομάδα λοιπόν, απλώς φοβάμαι ότι κάποια στιγμή η εικόνα που θα μου δώσεις θα περιγράφει το τέλος του κόσμου. Θέλεις, αλήθεια, να μου μιλήσεις για την ενασχόληση
σου με τον αποκρυφισμό; Σε τι μυστικιστικά μονοπάτια κινείσαι πλέον;
Μεγάλωσα στην Ασία και από νωρίς μου τράβηξαν το ενδιαφέρον ο Ινδουισμός και ο Βουδισμός. Παράλληλα ασχολήθηκα με το Χριστιανισμό αντιμετωπίζοντάς τον σαν κάτι το εξωτικό. Το ενδιαφέρον μου για τον
Χριστιανισμό είχε να κάνει τόσο με τον ‘κοινό’ Χριστιανισμό, όσο και με τα Απόκρυφα και τα μη κοινώς αποδεκτά γραπτά. Όταν ήμουν σχεδόν έντεκα χρονών αγόρασα ένα βιβλίο του M.R James με τίτλο ‘Tα Απόκρυφα της Καινής Διαθήκης’ που με επηρέασε βαθύτατα. Έτσι λοιπόν από μικρή ακόμα ηλικία με ενδιέφεραν οι απόκρυφες, εσώτερες πτυχές των συμβατικών λαϊκών θρησκειών. Ποτέ μου δεν θεώρησα τον εαυτό μου μυστικιστή. Με ενδιαφέρουν διαφορετικές φιλοσοφίες όπως η Καμπάλα, αλλά αυτό δεν το θεωρώ μυστικισμό. Ποτέ δεν με ενδιέφεραν πράγματα όπως η Χρυσή Αυγή, πάντα πίστευα ότι ο σατανισμός ήταν κάτι γελοίο και έβρισκα τα βιβλία του Anton LaVey αστεία. Έκτος από τον Aleister Crowley, ο οποίος δε θεωρεί τον εαυτό του αποκρυφιστή αλλά προφήτη, δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με το μυστικισμό παρά μόνο με τις εσώτερες πλευρές των θρησκειών.
-Ο Crowley πάντως προτείνει μια πολύ διαφορετική αντίληψη της αγάπης σε σχέση με το Χριστιανισμό, για παράδειγμα.
Ναι, η έννοια της αγάπης για τον Crowley ήταν εγωκεντρική. Για μένα δεν σημαίνει τίποτα όταν λέει ‘Do what thou wilt shall be the whole of the Law’ ή ότι ‘Love is the law, love under will’. Είναι ασαφές.
-Έτσι και αλλιώς ο Crowley πλέον δεν σε ενδιαφέρει και τόσο…
Μα με ενδιαφέρει. Συλλέγω πίνακες του. Έχω εφτά ή οχτώ αυθεντικούς πίνακές του. Φυσικά και με ενδιαφέρει απλά δεν ακολουθώ την φιλοσοφία του, ούτε με αφορά σαν άτομο. Αν και λατρεύω τους πίνακές του, βρίσκω τα περισσότερα του βιβλία απίστευτα βαρετά. Μου αρέσουν όμως τα μυθιστορήματά του. Το ‘Moonchild’ για παράδειγμα και το ‘Diary of a Drug Friend’ και πρόσφατα έγραψα την εισαγωγή σε μια συλλογή από διηγήματά του. Όπως βλέπεις με ενδιαφέρει αλλά δεν είμαι οπαδός, δεν θα ήθελα να ζήσω στον κόσμο του Θελήματος. Γενικά πιστεύω πως όταν πεθάνουμε δεν θα έχει σημασία τι είδους πεντάγραμμο φορούσαμε στο λαιμό μας.
-Παρόλα αυτά το ενδιαφέρον σου μοιάζει να έχει μετατοπιστεί και δε μπορώ να μη σε ρωτήσω γιατί κράτησες το όνομα του συγκροτήματος, ένα όνομα που συνδέεται άμεσα με τον Crowley;
Είναι κάτι που με απασχόλησε στο παρελθόν. Μου αρέσει η διακριτικότητα αλλά και η δύναμή του, το ότι για κάποιους σημαίνει τόσα και άλλοι δεν το γνωρίζουν καν. Το Current 93 είναι κάτι που βρίσκεται μέσα μου.
-Αισθάνεσαι ότι μπορεί και να εκτίθεσαι υπερβολικά; Πώς νιώθεις όταν άγνωστοι συμπεριφέρονται σαν να σε γνωρίζουν;
Αναρωτιέμαι πόσο καλά γνωρίζουμε τον οποιονδήποτε όταν μάλιστα ποτέ δεν καταφέρνουμε να γνωρίσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Είμαι πολύ ανοιχτός σε ανθρώπους που μου γράφουν αλλά υπάρχουν στιγμές που νιώθω περίεργα με τις προσωπικές τους αποκαλύψεις. Νομίζω ότι επειδή ανοίγομαι τόσο πολύ στους δίσκους μου, οι άλλοι νιώθουν την ελευθερία να μου ανοιχτούν. Φυσικά για μένα είναι τιμή αλλά δεν παύει να με κάνει να νιώθω περίεργα. Βγάζεις ένα δίσκο και δεν γνωρίζεις ποιος τον ακούει.
-Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Fabio Quaranta και η σχέση σου με τη μόδα;
Ο Fabio είναι φαν των Current 93 και έστησε μια έκθεση με πίνακες μου και ρούχα του στην γκαλερί του στην Ιταλία. Επίσης αγόρασε μερικούς πίνακες και μου ζήτησε να κάνω σχέδια για τα t-shirts της συλλογής που βγαίνει τον φετινό Οκτώβριο. Για την συλλογή αυτή δανείστηκε το όνομα του δίσκου μου ‘Aleph at Hallucinatory Mountain’ και απλά μου είπε ‘θέλω να κάνω σχέδια σε t-shirt και φυσικά θέλω να τα κάνεις εσύ’.
-Και ποια ήταν η έμπνευση πίσω από τα σχέδια αυτά;
Aν προσέξει κανείς τα ασπρόμαυρα αυτά σχέδια θα δει την ίδια φράση να επαναλαμβάνεται χιλιάδες φορές σαν προσευχή. Η έμπνευση πίσω από τα σχέδια της συνεργασίας με τον Fabio Quaranta, ήταν η ανάγνωση Γνωστικών κειμένων σε Κοπτική γλώσσα. Τα ονόμασα ’ Έχω Αντικρίσει το Δέος των Γνωστικών’ και είναι προσευχές σε Γνωστικές θεότητες και επαναλήψεις συμβόλων όπως πουλιά και εχθρικές ή φιλικές δυνάμεις. Οι πίνακες μου έχουν πάντοτε σχέση με το ενδιαφέρον μου για τον Χριστιανισμό, τον Γνωστικισμό και τη μη-συμβατική εικονογράφηση.
-Πιστεύεις ότι η επανάληψη της ίδιας εικόνας εμβαθύνει στο συναίσθημα που επιθυμείς να δημιουργήσεις;
Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά για μένα σίγουρα. Είμαι αρκετά παθιασμένος με το θέμα. Όταν κάνω κάτι, αφοσιώνομαι σ’ αυτό μέχρι να το κάνω σωστά. Αυτή η ιδέα της επανάληψης είναι ένας τρόπος να ξεφύγεις από την ορθολογιστική διαδικασία και να αφήνεις την καρδιά να σε οδηγεί.
-Τι να περιμένουμε από τον επερχόμενο δίσκο που θα κυκλοφορήσει στην Αθήνα;
Καθένας θα πρέπει να περιμένει τα πάντα από παντού. Εγώ, είμαι πραγματικά χαρούμενος με τον δίσκο. Ονομάζεται ‘HoneySuckle Aons’ και πιστεύω ότι είναι ο πιο όμορφος, δυνατός και προσωπικός δίσκος που έχει γίνει ποτέ. Βέβαια αυτό πιστεύω για κάθε έναν δίσκο και αν δεν το πίστευα δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να το κάνω. Ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και μάλλον σε μερικούς θα αρέσει και σε μερικούς όχι. Αυτό φυσικά δεν μας απασχολεί γιατί ο δίσκος γίνεται για εμάς και αν σε κάποιους αρέσει καλώς, αν όχι, επίσης καλώς.
-Μερικές φορές όταν μιλάς, έχει ένα τόσο χαρακτηριστικό χρώμα η φωνή σου, που είναι σαν να τραγουδάς. Σε ακούω τόση ώρα και σκέφτομαι ότι απλά λείπει η μουσική από το background.
Πολύ γλυκό εκ μέρους σου. Μάλλον νιώθεις έτσι γιατί είμαι πραγματικά παθιασμένος με τα πράγματα που πιστεύω. Ταυτόχρονα είμαι παθιασμένος με το να μην πιστεύουν οι άλλοι αυτά που εγώ πιστεύω μόνο και μόνο επειδή τα πιστεύω. Μερικές φορές παίρνω e-mails από ανθρώπους που με ρωτάνε ‘David, σε τι πιστεύεις; Ποια θρησκεία να ακολουθήσω;’ αυτό πραγματικά με ενοχλεί γιατί δεν είναι η θέση μου να δώσω απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα. Δεν είναι η θέση κανενός να απαντήσει, πρέπει απλά να ακολουθήσουμε το δικό μας μονοπάτι. Και να κάνουμε το καλύτερο δυνατό, εξερευνώντας τις δυνατότητες μας. Κρατώντας την αγάπη μας ανοιχτή σε νέες προοπτικές. Και γυρίζοντας πίσω στον Crowley η φράση ‘Love is the law, love under will’ μοιάζει με φράση από ρομπότ, δεν έχει κανένα νόημα. Ο κόσμος όλος είναι γεμάτος από ασήμαντες φράσεις, ασήμαντες χειρονομίες, κάτι απίστευτα τρελό γιατί ο κόσμος είναι επίσης γεμάτος εκπληκτικά νοήματα. Γεμάτος νοήμα και από την άλλη γεμάτος από το τίποτα. Πρέπει να βρούμε το κάτι για να ξεχάσουμε το τίποτα. Επειδή αυτό το κάτι είναι η καρδιά που χτυπά στο κέντρο των πάντων.