Ο Dolphin είναι ένας ιδιοφυής τραγουδιστής και μουσικός από τη Βαλτιμόρη, το όνομα του οποίου δεν λέει πολλά σε αυτή την πλευρά του Ατλαντικού. Όλα αυτά θα αλλάξουν πολύ σύντομα όμως αφού το άστρο του έχει αρχίσει ήδη να ανατέλλει. Οι Black Athena έψαξαν να τον βρουν για να μάθουν από πρώτο χέρι την ιστορία του.
Πού μεγάλωσες και πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τη μουσική; Μεγάλωσα στο Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη. Δεν προέρχομαι από μουσική οικογένεια και είμαι ο πρώτος που έγινε καλλιτέχνης σε αυτη. Οι γονείς μου κατάγονται από το Νότο και έχουν αδυναμία στο southern funk και τα blues. Όταν χώρισαν, κόπηκε στα δυο η συλλογή των δίσκων τους και έτσι άρχισα να ακούω δικά μου πράγματα. Η οικογένεια μου στην αρχή ανησυχούσε για μένα, γιατί δεν μπορούσαν να με καταλάβουν. Άρχισα να ακούω Punk μαζί με Prince, Hip Hop και Hendrix. Ένας οικογενειακός μας φίλος έγινε ο μέντοράς μου και με έπαιρνε μαζί του στη δουλειά του – εισέπραττε χρήματα για παράνομες λοταρίες. Με ρώτησε τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου και του απάντησα πως ήθελα να γίνω μουσικός. Δε μου απάντησε τίποτα. Την επόμενη μέρα μου χάρισε το Casio keyboard του γιου του. Από εκείνη τη στιγμή άρχισα να μαθαίνω πλήκτρα.
Ποιοι καλλιτέχνες σε ενέπνευσαν, όταν πρωτοξεκινούσες και ποιοι από αυτούς εξακολουθούν να σε εμπνέουν μέχρι σήμερα; Ήρθα σε επαφή πρώτη φορά με καλλιτέχνες, όπως οι Prince, James Brown, Michael Jackson και Parliament, λόγω της οικογένειάς μου. Η μητέρα μου ήταν μεγάλη fan του James Brown, πήγαινε σε όλες τις συναυλίες του, αργότερα μάλιστα τον γνώρισε κιόλας. Ανακάλυψα άλλα είδη μουσικής από μόνος μου, όπως Punk, Electro, Jazz, καθώς και καλλιτέχνες, όπως οι David Byrne, Joni Mitchell, Jean Bouviour. Συνήθεις και όχι τόσο συνήθεις ύποπτοι.
Έχεις ηχογραφήσει περισσότερα από 30 άλμπουμ με το όνομα Dolphin! Για οποιονδήποτε καλλιτέχνη ο αριθμός αυτός αποτελεί έναν τεράστιο όγκο δουλειάς. Σκοπεύεις να κυκλοφορήσεις κάποιο από το υλικό αυτό; Αυτός ήταν ο λόγος που ξεκινήσαμε το Wardolphin μαζί με τον φίλο μου τον Aquene. Η ιδέα ήταν να συνδεθούμε απ’ευθείας με το κοινό, μουσική προς πώληση, δωρεάν μουσική, τα πάντα. Ο σκοπός ήταν το Wardolphin να γίνει το προσωπικό μου Tony Wilson/Factory Records project, πακέτο με ένα συμβόλαιο υπογεγραμμένο με αίμα.
Υποστηρίζεις με πάθος την ιδέα να έχουν οι καλλιτέχνες τον πλήρη έλεγχο της μουσικής τους. Πόσο σημαντικό και πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο; Μου αρέσει πολύ να είμαι σε ανοιχτή γραμμή με τις αγοραστικές πηγές, δηλαδή τους αγοραστές ή τα δισκοπωλεία. Σου δίνει μεγάλη δύναμη, θέλει όμως και πολύ περισσότερη δουλειά από την πλευρά του καλλιτέχνη. Αν πραγματικά πιστεύεις σε αυτό που κάνεις, πρέπει να παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου.