ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ. ΚΑΝΕΙ REMIXES, ΕΧΕΙ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΣΕ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΠΩΣ ΤΟ SONAR ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ ΕΝΩ ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ALBUM ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΙΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΘΕΙ! Ο ΔΕΚΑΕΦΤΑΧΡΟΝΟΣ MIKE SHERIDAN ΜΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΜΕ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Eχεις αναμνήσεις από την πρώτη σου απόπειρα να φτιάξεις μουσική; Θυμάμαι πότε απόκτησα το πρώτο μου software.
Αρχικά ήθελα ένα mixer, γιατί πίστευα ότι θα φαίνεται πολύ εντυπωσιακό, έτσι όταν αντ’ αυτού πήρα κάτι “εικονικό” απογοητεύτηκα πολύ. Σύντομα όμως συνειδητοποίησα πόσα μπορούσα να κάνω με το software και άρχισα να σκέφτομαι πώς “χτίζεται” ένα τραγούδι. Πρέπει να ήμουν περίπου εννιά χρονών τότε και κανείς δεν κατανοούσε αυτή τη νέα μου ασχολία, οπότε το έκανα αποκλειστικά για δική μου ευχαρίστηση.
Τι σε ώθησε να εστιάσεις στην ηλεκτρονική μουσική; Πώς κατέληξες να ασχοληθείς με αυτή επαγγελματικά; Για δύο χρόνια έκανα μερικούς πραγματικά φρικτούς πειραματισμούς με trip hop και rock μουσική. Μία μέρα, κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών, είπα στον πατέρα μου να ανοίξει το ραδιόφωνο και τότε ξεχύθηκε ο ωραιότερος ήχος που είχα ακούσει ποτέ: ήταν ηλεκτρονική μουσική από το φεστιβάλ Sonar. Ξεκίνησα να αναπαράγω αυτόν τοήχο και όσο περνούσε ο καιρός με απορροφούσε όλο και περισσότερο. Από εκεί και πέρα υπήρξε μία βαθμιαία εξέλιξη που οδήγησε στα πρώτα μου live, το πρώτο μου δισκογραφικό συμβόλαιο υπογράφηκε όταν ήμουν δεκατεσσάρων, ενώ τους τελευταίους μήνες ετοίμαζα ένα άλμπουμ το οποίο τώρα κυκλοφόρησε. Η όλη κατάσταση αρχίζει να μοιάζει με καριέρα και αυτό είναι υπέροχο!
Μπορείς να αναφέρεις μερικές από τις επιρροές σου; Ένας φίλος μου σύστησε την γερμανική δισκογραφική “raster-norton”και ακούω πολύ Alva Noto, Ryoji Ikeda, R.Sakamoto και COH. Μου αρέσουν οι ρυθμοί και οι ήχοι στις πρώιμες κυκλοφορίες των Basic Channel, καθώς και η βαθιά τέκνο μουσική του Ντιτρόιτ. Το βάθος παίζει μεγάλο ρόλο για μένα, το βρίσκω συναρπαστικό και λίγο τρομακτικό. Είμαι επίσης μεγάλος θαυμαστής των Nick Drake, Devendra Banhart, Jon Brion, Cliff Martinez, Thomas Newman, Matthew Herbert και πολλών άλλων.
Ακολουθείς κάποια συγκεκριμένη διαδικασία για να συγκεντρωθείς και να παράγεις μουσική; Την μουσική την κάνω για μένα, οπότε πηγάζει από μέσα μου: απλά κάθομαι στο στούντιο και κάτι γίνεται. Μετά από ένα χρονικό διάστημα μπορώ να κρίνω αν το υλικό που προέκυψε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ή όχι. Κρατάω σημειώσεις κατά τη διαδικασία παραγωγής, για μην μπερδευτώ, καθότι πολλά μπορούν να συμβούν σε μία σύνθεση 1000 ήχων και είναι σημαντικό να μην χάσω τον έλεγχο.
Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο σου άλμπουμ “I syv sind”. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Λίγο περίεργη. Όταν αφήνεις ένα project και φεύγει από τα χέρια σου, δεν μπορείς να κάνεις καμία άλλη επέμβαση σε αυτό και σου αφήνει ένα κενό. Τους πρώτους δύο μήνες δεν μπορούσα να δημιουργήσω τίποτα καινούριο και απλά έπαιζα ως dj στην Κοπεγχάγη και έκανα δημόσιες σχέσεις. Τώρα πια νιώθω πως υπάρχει απήχηση, απλά δεν έχω συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ακόμα.
Ποια θεωρείς την πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα σου μέχρι τώρα; Υπάρχουν πολλές σημαντικές στιγμές συνέχεια οπότε, αντί να ξεχωρίσω μία – που μου είναι αδύνατο – προτιμώ να πω ότι οι τελευταίοι έξι μήνες ήταν οι πιο σημαντικοί. Νιώθω σαν να ακολούθησα μία σειρά γεγονότων που καθόρισαν την πορεία μου και δεν θα ήταν το ίδιο αν δεν είχαν συμβεί με τον συγκεκριμένο τρόπο.
Πώς είναι να έχεις πετύχει τόσα πολλά σε τόσο νεαρή ηλικία; Είναι ωραίο. Πολλοί έφηβοι στη Δανία δεν έχουν ιδέα τι θέλουν να κάνουν και δεν θέτουν ξεκάθαρους στόχους. Αυτό ανέκαθεν με προκαλούσε να κάνω κάτι πιο δημιουργικό και είμαι τυχερός που οι γονείς μου με στήριξαν και μου έδωσαν την ελευθερία να το πραγματοποιήσω.
Έχεις ακόμα τον χρόνο να ζήσεις σαν έφηβος; Χα χα, όχι. Δουλεύω πολύ, δεν πίνω, δε μου αρέσει να πηγαίνω σε πάρτυ και το μυαλό μου απασχολεί μόνο η εργασία. Όλα αυτά όμως είναι καινούρια για μένα, οπότε πρέπει να μάθω να κρατάω ισορροπίες.
Πώς φαντάζεσαι το μέλλον σου; Πω πω, πολύ μεγάλη ερώτηση! Δεν ξέρω. Θα συνεχίσω αυτά που κάνω για λίγο καιρό και θα δω πώς θα πάει. Αν παίξω τα χαρτιά μου σωστά θα μπορέσω να ζήσω από τη μουσική και δεν θα ήταν καθόλου κακή αρχή!_