Kείμενο: Βαγγέλης Καμαράκης | myspace.com/mrbibio
Υποθέτω ότι είναι αρκετά δύσκολο να ηχογραφήσεις έξι αξιοπρεπή άλμπουμ μέσα σε έξι χρόνια. Ακόμα πιο δύσκολο φαντάζει να πείσεις την Warp records να κυκλοφορήσει τα τρία τελευταία από αυτά. Ο Stephen Wilkinson τείνει να έχει διαφορετική άποψη και κάνει το όλο εγχείρημα να μοιάζει σχετικά εύκολο. Ο Bibio, όπως οι περισσότεροι τον γνωρίζουν, έχει ανακηρυχθεί από τα ανεξάρτητα και μη μουσικά μέσα εδώ και λίγα χρόνια ως ο πρίγκηπας της folktronica, του μουσικού υποείδους δηλαδή που τείνει να μπερδεύει φόρμες και τεχνικές των πιο σπουδαίων electronic και idm παραγωγών όπως ο Aphex Twin και οι Boards of Canada, με επιρροές από την βρετανική folk παράδοση. Ωραίες οι ετικέτες και οι κατηγοριοποιήσεις για όσους βρίσκουν νόημα σε αυτά, αλλά η ακρόαση ιδίως του τελευταίου άλμπουμ του Bibio «Mind Bokeh», που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μόλις μέρες , προδίδει πολλά περισσότερα πέρα από τα αναμενόμενα (folk και electronica): κιθάρες, ολίγον funk και hip-hop και πάνω από όλα τη διάθεση να φτιάξει ένα όμορφο pop δίσκο, στον οποίον σχεδόν όλοι θα βρουν κάτι με το οποίο να ταυτιστούν καθώς και κάτι διαφορετικό να ακούσουν. Το πρώτο single «K for Kelson» είναι ήδη ένα μικρό indie σουξέ και το ευρύτερο κοινό αρχίζει να αναγνωρίζει αυτό που αρχικά οι υπεύθυνοι μουσικής επένδυσης διαφημιστικών άρχιζαν να οσμίζονται: Με το ένα μάτι στραμμένο στο παρελθόν, ο Bibio φτιάχνει την pop μουσική του μέλλοντος και (γιατί όχι;) του παρόντος.