Οι Disclosure συνοψίζουν πολύ ωραία τη μετάβαση του λονδρέζικου Hipness από το πολυφορεμένο ανατολικό τμήμα του στις νότιες συνοικίες κάτω από το ποτάμι. Πρόκειται για 2 αδέρφια, πρακτικά πιτσιρίκια, μιας και οι Guy και Howard Lawrence είναι 17 και 20 χρονών αντίστοιχα. Στην τρυφερή αυτή ηλικία έχουν ήδη δει όλη την μπλογκόσφαιρα αλλά και τον έγκυρο μουσικό τύπο να ασχολείται μαζί τους, έχουν ήδη υποστηρίξει το πιο hot ηλεκτρονικό act αυτή τη στιγμή στον πλανήτη (λέγε με SBTRKT) σε περιοδεία και άκουσαν πασίγνωστους djs, που πριν λίγους μήνες και μόνο η γνωριμία μαζί τους θα τους έκανε να σαστίσουν, να τους επαινούν και να παρακαλούν για ένα αντίγραφο του remix τους στο Running της Jessie Ware πριν αυτό κυκλοφορήσει. Η αλήθεια είναι πως η ευκολία με την οποία συνδυάζουν UK garage, house και bass-y ήχους και επιρροές για να κυκλοφορήσουν μερικά από τα πιο χορευτικά και συνάμα πρωτότυπα tracks των τελευταίων 2 ετών είναι αξιοσημείωτη. Δεδομένου δε ότι τα κομμάτια τους θυμίζουν τις καλύτερες στιγμές από tracks που όταν κυκλοφόρησαν στις αρχές 90s οι αδερφοί Lawrence ήταν οριακά αγέννητοι σε κάνει να αναρωτιέσαι: Πώς διάολο το κάνουν;
Κείμενο: Γιώργος Νίκας | thenoisefigures.tumblr.com
Όταν ο χαρισματικός Sean Penn ενσαρκώνει συνταξιούχο μεσήλικα ροκ σταρ βρετανικής καταγωγής, με φιγούρα ρεπλίκα Robert Smith και περπάτημα/γέλιο τύπου Ozzy Osbourne, το πράγμα είναι τόσο ενδιαφέρον όσο η πολυεθνικότητα της ταινίας του Sorrentino και ακόμα περισσότερο η μουσική επένδυση από τους βετεράνους David Byrne, Iggy Pop, τους νεότερους Jonsi, Nino Bruno και τους διασκεδαστικότατους μουσικούς του εμπορικού κέντρου Pieces of Shit, μια μπάντα φτιαγμένη για τις ανάγκες της ταινίας, με ένα demo που ο πρωταγωνιστής μας ίσως έπρεπε να είχε ακούσει τελικά, έστω και μετά τη μεταμόρφωσή του. Πόρισμα: Η πούδρα κρατάει το κραγιόν περισσότερο.
Kείμενο: Βαγγέλης Καμαράκης | soundcloud.com/disclosuremusic