Τον τελευταίο καιρό τα συναισθήματα γύρω από τη μεγάλη επιστροφή του βινυλίου είναι κάπως ανάμεικτα. Υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν πως πρόκειται για κάτι υπέροχο, πως αντιμετωπίζοντας με ανταγωνιστική διάθεση την ψηφιακή τεχνολογία που καταλαμβάνει με ραγδαίους ρυθμούς τη μουσική βιομηχανία. Ακόμη κι αν αυτό λαμβάνει χώρα με έναν μη στοχευμένο και βιαστικό τρόπο, επικρατεί η πεποίθηση πως θα φέρει μια ισορροπία στα charts- επιτρέποντας στους πιο ενθουσιώδεις καλλιτέχνες να επικρατήσουν και πάλι. Ταυτόχρονα, δεν γίνεται να αγνοήσουμε εκείνους που σαν δαιμονισμένοι “μεταδίδουν” το μικρόβιο της ‘hipster’ κουλτούρας (ό, τι κι αν σημαίνει αυτό), αποδίδοντας την τάση αυτή σε μία νεο- ιντελεκτσουέλ προσποίηση, που συνεπάγεται τη δήθεν άρνηση της τεχνολογικής επικράτησης. Προσωπικά, θεωρώ πως τα παιδιά των 90s και των 00s μπορεί να μην είχαν την “φυσική” και χειροπιαστή, ας το πούμε σχέση με τη μουσική που άκουγαν και αγάπησαν μεγαλώνοντας, είχαν όμως την ευκαιρία της άμεσης και πληρέστερης πρόσβασης, τις περισσότερες μάλιστα φορές και δωρέαν. Σε κάθε περίπτωση, ας γιορτάσουμε τη δυναμική επιστροφή του βινυλίου στη ζωή μας και με βάση αυτή ας εξετάσουμε 10 από τα πιο όμορφα εξώφυλλα δίσκων, κατά τη γνώμη μου.
10. New Order – Power, Corruption & Lies
Κλασικό, απλό και όμορφο. Ένα από τα πιο σημαντικά άλμπουμ των New Order, θρυλικό και ιδανικό σημείο εκκίνησης για μια σειρά εξίσου όμορφων εξωφύλλων. Ο Saville επιλέγει μία δική του απόδοση του γνωστού έργου του Henri Fantin-Latour, A Basket of Roses, επιλογή για την οποία τόσο ο Saville όσο και η μπάντα, δικαιούνται τα εύσημα. Ακόμη κι αν ο Saville ισχυρίζεται πως τον προέτρεψε να το χρησιμοποιήσει ένας φίλος κατά τη διάρκεια επίσκεψής τους στην Εθνική Πινακοθήκη, είναι προφανές πως το εξώφυλλο εκφράζει απόλυτα το περιεχόμενο του άλμπουμ. Σκοτεινό, όμορφο, εύθραυστο και ταυτόχρονα σαγηνευτικό.
Artwork εξωφύλλου: Peter Saville
Εταιρεία: Factory
9. Arcade Fire – Reflektor
Το τέταρτο studio album των Arcade Fire απεικονίζει το άγαλμα του Ορφέα και της Ευρυδίκης από τον Rodin, τοποθετημένο στο κέντρο ενός ψηφικά επεξεργασμένου φόντου με κόκκο, δημιουργώντας μια αντίθεση ανάμεσα στην κλασική τέχνη και τη σύγχρονη μορφή της. Το φόντο αντιπροσωπεύει την ραγδαία εξελισσόμενη τεχνολογικά εποχή στην οποία ζούμε και το κλασικό άγαλμα, την παραδοσιακή έννοια της τέχνης (στην προκειμένη της μουσικής). Συνθέτει, με άλλα λόγια μια αρμονική συνύπαρξη και αλληλεπίδραση των δύο, παρότι στη σημερινή εποχή οι μουσικοί αντιμετωπίζουν προβλήματα στη διαδικασία δημιουργίας της τέχνης τους.
Artwork εξωφύλλου: Arcade Fire/Rodin
Εταιρεία: Merge Records
8. 65daysofstatic – Wild Light
Άλλη μία πρόσφατη κυκλοφορία μας έρχεται από τους 65daysofstatic, οι οποίοι έχουν συνθέσει ένα εντυπωσιακό κολάζ έντονων σχημάτων και χρωμάτων, που υποδηλώνει ξεκάθαρα τον nu χαρακτήρα του post-rock/electronica ήχου τους. Όπως και το άλμπουμ των New Order, ‘Power, Corruption & Lies’ και αυτό το artwork έχει να κάνει με τριαντάφυλλα, υπογραμμίζοντας την λεπτότητα και περιπλοκότητα του ήχου της μπάντας. Είναι ένα μοτίβο που έχουμε δει να επαναλαμβάνεται ανά τα χρόνια σε διάφορες παραγωγές ανεξαρτήτως μουσικής ταυτότητας.
Artwork εξωφύλλου:: Superball music/65daysofstatic (unconfirmed artist)
Εταιρεία: Superball Music
7. Pink Floyd – Pulse
Από τη λίστα δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι Pink Floyd, που έρχονται πάντα στην κορυφή της λίστας με τα ιδιαίτερα και συχνά παράξενα artwork. Το Pulse σίγουρα κρύβει κάποιο νόημα ή κοινωνικό μήνυμα πίσω από το εξώφυλλό του, αλλά ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος με τους Floyd. Θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο να επιχειρήσει κανείς να αποκρυπτογραφήσει τα μπερδεμένα, σκοτεινά και “βαριά” γραφικά τους. Ίσως οι στίχοι βοηθήσουν…, μπα! Παρά την έλλειψη σαφήνειας στην προκειμένη, δεν μπορεί παρά να εντθπωσιαστεί κανείς από τη γεμάτη αυτοπεποίθηση παρουσίαση του συγκεκριμένου άλμπουμ, παρά το ότι πρόκειται για μια συλλογή ζωντανών ηχογραφήσεων.
Artwork εξωφύλλου: Storm Thorgerson
Εταιρεία: EMI, Columbia
6. Everything Everything – Man Alive
Rock-art αισθητική, τόσο σε μουσικό όσο και σε γραφιστικό επίπεδο για το άλμπουμ ‘Man Alive’. Η αρχική φωτογραφία της αλεπούς είναι αρκετά όμορφη από μόνη της. Το εξώφυλλο παρόλα αυτά εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι Everything Everything και με τη μουσική τους. Έπαιξαν με την εικόνα τόσο μόνο, όσο χρειαζόταν για να την κάνουν ακόμη πιο όμορφη.
Artwork εξωφύλλου:: Everything Everything (unconfirmed artist)
Εταιρεία: Geffen
5. David Bowie – Outside
Ένα όμορφο παστέλ αυτοπορτραίτο κοσμεί το δέκατο-ένατο στουντιακό του άλμπουμ. Άκρως καταθλιπτικό σαν εικόνα, φοβερά όμορφο δε οπτικά.
Artwork εξωφύλλου: David Bowie
Εταιρεία: Virgin Records
4. Pretty Lights – Taking Up Your Precious Time
Οι Pretty Lights, μια μπάντα με ιδιαίτερο ηλεκτρονικό ήχο, μετρούν πολλά άλμπουμ όλα με όμορφα και εντυπωσιακά εξώφυλλα, αλλά ίσως το συγκεκριμένο αξίζει την πρώτη θέση σε ό, τι αφορά τα γραφικά. Το ασύνδετο φαινομενικά “ταίριασμα” διάφορων φωτογραφιών δημιουργεί ένα δεμένο αισθητικό αποτέλεσμα. Η γραμματοσειρά είναι επίσης ενδιαφέρουσα και ταιριάζει με το άλμπουμ. Είναι επίσης το πρώτο στουντιακό άλμπουμ της μπάντας, κάτι που κάνει το εικαστικό κομμάτι ακόμη πιο ενδιαφέρον.
Artwork εξωφύλλου: Pretty Lights (unconfirmed artist)
Εταιρεία: Pretty Lights Music
3. Keaton Henson – Birthdays
Ο εσωστρεφής τραγουδιστής-τραγουδοποιός, Keaton Henson, που χαρακτηρίζεται από μία φοβία για τη σκηνή, προτιμά τα μπερδεμένα σκίτσα και εικαστικά μοτίβα που αντικατοπτρίζουν πιστά την ντροπαλή και εύθραυστη φύση της προσωπικότητάς του. Η μοσουκή του είναι το ίδιο χαμηλών τόνων και συνασθηματική. Εδώ βλέπουμε ένα όμορφα λυπημένο αγαλματίδιο μιας γυμνής γυναίκας. Ένα από τα αγαπημένα αντικείμενα του Keaton που κατάφερε να κοσμήσει την deluxe έκδοση του δίσκου.
Artwork εξωφύλλου: Keaton Henson
Εταιρεία: Oak Ten
2. Radiohead – The Bends
Το πασίγνωστο και σημαντικό άλμπουμ των Radiohead, The Bends φέρει στο εξώφυλλό του μία άκρως δυνατή εικόνα. Είναι ένα slide από ένα film μικρού μήκους σε κακή ανάλυση που τράβηξαν ο Donwood και ο Yorke με μια κούκλα ανάνηψης. Το αποτέλεσμα είναι μια έντονη μίξη ικανοποίησης, ιλαρότητας και συναισθηματικής σύγχυσης από την άψυχη ανθρωπόμορφη κούκλα.
Artwork εξωφύλλου: Stanley Donwood & Tom Yorke (The White Chocolate Farm)
Εταιρεία: Parlophone, Capitol
1. Spinal Tap – Smell The Glove
Πάντα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιλέξει κανείς το καλύτερο εξώφυλλο δίσκου στην ιστορία. Αντί αυτού, ιδού ένα από τα χειρότερα: Το ‘Smell The Glove’ των Spinal Tap δεν είναι μόνο γελοιωδώς άσχετο με το δίσκο αλλά αποτελεί μία καταφανή δήλωση του πόσος εγωισμός μπορεί να βρει θέση σε μία μπάντα και να εκφραστεί μέσα από το εξώφυλλό της. Ας ευχαριστήσουμε τον Rob Reiner, για την καλύτερη εικαστική παρωδία rockumentary που είδαμε ποτέ σε δισκοθήκη.
Ευχαριστούμε για το χρόνο σας.
(Κείμενο: Oisin Fogarty Graveson)