Ένας Λονδρέζος φωτογράφος δημιουργεί εντυπωσιακά πορτρέτα drag queens και queer performers από ολόκληρο τον κόσμο μέσω Facetime.
Μπορεί εμείς εδώ να επιστρέφουμε – ή τουλάχιστον να προσπαθούμε να επιστρέψουμε – σε μια πραγματικότητα που μπορεί να θυμίζει κάτι από τη ζωή μας κατά την προ κορονοϊού εποχή, στον υπόλοιπο κόσμο, ωστόσο, πολύς κόσμος είναι ακόμα κλεισμένος στo σπίτι του. Σε κάθε περίπτωση, όμως, παντού, ακόμα και εκεί που οι περιορισμοί της καραντίνας έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν, το γεγονός είναι ότι για αρκετό διάστημα ακόμα θα πρέπει όλοι να ξεχάσουμε τα clubs και τα παλλόμενα dancefloors…
Οι drag queens και οι queer performers που ξεδίπλωναν την τέχνη τους στη νυχτερινή ζωή είναι τώρα εγκλωβισμένοι και, κατά συνέπεια, και με μειωμένο εισόδημα, καθώς όλα τα events και τα πάρτι έχουν ακυρωθεί. Μια δημιουργική διέξοδο προσφέρουν τα ηδονιστικά digital parties, τα virtual make-up challenges που διοργανώνονται αλλά και, όπως αποδεικνύεται, ο φωτογράφος Damien Frost, που δημιούργησε μια σειρά πορτρέτων τους μέσω Facetime, ώστε το κοινό «να εκτιμήσει την τέχνη και τους καλλιτέχνες επί τω έργω».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Frost ασχολείται με την εναλλακτική queer σκηνή. Το 2013 είχε φωτογραφίσει drag performers για το βιβλίο του «Night Flowers», στο οποίο απαθανάτιζε το «πνεύμα της μεταμόρφωσης και της επανεφεύρεσης». Τότε, για να δημιουργήσει τις εικόνες εκείνου του βιβλίου, είχε περιπλανηθεί στους δρόμους του Σόχο και του Ανατολικού Λονδίνου, και είχε προσεγγίσει αγνώστους που του φαίνονταν ενδιαφέροντες. Τους φωτογράφιζε με ένα σκούρο φόντο, με έναν τρόπο που θύμιζε τα πορτρέτα των παλιών ζωγράφων, υπογραμμίζοντας όμως τη δημιουργικότητα και το στοιχείο της αυτοέκφρασης των θεμάτων του.
Τώρα, ωστόσο, με τον κορονοϊό και το lockdown, οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές. Εγκλωβισμένος και ο ίδιος στο σπίτι του, ο Frost σκέφτηκε να δημιουργήσει τη σειρά πορτρέτων «Social Distancing», από τη μία για να απασχολήσει τη δική του δημιουργικότητα, χαρακτηρίζοντας, μάλιστα τα κίνητρά του «άκρως εγωιστικά. Αγαπώ να φτιάχνω πορτρέτα ανθρώπων και αυτό μου επιτρέπει να συνεχίσω τη διαδικασία». Από την άλλη, όμως, το project αποσκοπεί να φωτίσει τον αγώνα που κάνουν να επιβιώσουν στην καραντίνα άνθρωποι που εργάζονται στο nightlife, σε κλειστά τώρα πια clubs. Επιπλέον, μεγάλη δυσκολία αντιμετωπίζουν και άτομα που βρίσκονταν σε διαδικασία φυλομετάβασης και τώρα, εξαιτίας της πανδημίας, η πρόσβαση στην αγωγή τους είναι πιο δύσκολη.
Ο Frost άρχισε λοιπόν να αναζητά για αυτό το project συναρπαστικές προσωπικότητες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας από το Βερολίνο μέχρι τη Χαβάη και από τη Γαλλία μέχρι το Ιράκ. Το αποτέλεσμα είναι εικόνες που αφήνουν μια σουρεαλιστική αίσθηση, την οποία εντείνουν όχι μόνο τα θέματά του με τις εντυπωσιακές μάσκες, τις μεταμορφώσεις, το μακιγιάζ και τα κοστούμια τους, που αλλοιώνουν το πρόσωπο και το σώμα, αλλά και ο τρόπος που τα καδράρει. Όπως σημειώνει ο ίδιος, «το drag δεν έχει να κάνει πάντα με την υπονόμευση των κατεστημένων ρόλων του φύλου, έχει να κάνει και με την εξερεύνηση άλλων ταυτοτήτων και με το να ζεις σε έναν ονειρικό κόσμο όπου δημιουργείς τη δική σου πραγματικότητα».
Το γεγονός ότι ο Frost, εμπνευσμένος από τη ζωγραφική του φλαμανδικού μπαρόκ, παραδίδει τελικά εικόνες που θυμίζουν τα έργα νεκρής φύσης Vanitas, κάνει το project ακόμα πιο γοητευτικό. Σε εκείνα τα έργα με θέμα τη ματαιοδοξία και τη ματαιότητα των γήινων απολαύσεων πρωταγωνιστεί πάντα ένα κρανίο. «Το σύμβολο του θανάτου που είναι συνήθως παρόν στα έργα Vanitas είναι στην πραγματικότητα ακριβώς όλη η κατάσταση που είμαστε τώρα με αυτήν την αρρώστια να αιωρείται γύρω μας», εξηγεί.
Στα πορτρέτα, λοιπόν, οι πρωταγωνιστές στέκονται μπροστά σε αντικείμενα με έντονα χρώματα και ιδιαίτερες υφές που υπάρχουν μέσα στο σπίτι τους, τα οποία τους βοήθησε ο ίδιος ο Frost να επιλέξουν.
Ο φωτογράφος είναι επίσης παρών, αν και αυτό έγινε εις βάρος της ποιότητας της εικόνας, που συχνά δεν είναι τόσο καλή, εξαιτίας και του κακού ίντερνετ. «Αλλά αυτή είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα, και υπό μία εννοια αυτό απαθανατίζουμε».
Αν και όπως λέει, κάποιες στιγμές ένιωθε ότι «παίζω όσο η Ρώμη καίγεται», ο Frost μέσα από αυτά τα πορτρέτα έδωσε στους συμμετέχοντες της ΛOATKI+ κοινότητας την ευκαιρία να κάνουν κάτι δημιουργικό, καθώς, αν και τα social media δεν υποκαθιστούν την επαφή με έναν άνθρωπο που σέβεσαι και αγαπάς, «δίνουν στους performers την ευκαιρία να ντυθούν, να εξασκήσουν την τέχνη τους και να εκφραστούν», λέει.
Με πληροφορίες από το Sleek