Κάνοντας έναν μίνι απολογισμό του 2018, μία από τις λέξεις που έμειναν χαραγμένες στον δρόμο της μόδας, είναι η λέξη αειφορία.
Μεγάλοι οίκοι μόδας είπαν “όχι” στη γούνα και το δέρμα, η Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου έκλεισε στρώνοντας το “πράσινο” χαλί της, ενώ ο κόσμος άρχισε να κάνει πιο σοφές επιλογές.
Η αλλαγή στον χώρο της μόδας έχει φτάσει εδώ και καιρό και πλέον τα αποτελέσματα είναι πιο απτά από ποτέ. Οι εταιρείες ένδυσης και υπόδησης έχουν αρχίσει να προσέχουν ιδιαίτερα τις συνέπειες της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας στο περιβάλλον καθώς και τις μεθόδους παραγωγής τους, ενώ οι καταναλωτές ευαισθητοποιούνται ολοένα και περισσότερο.
Σύμφωνα με την έκθεση Lyst’s Year in Fashion, το 2018 σημειώθηκε αύξηση της τάξης του 47% σε αναζητήσεις όπως vegan leather, organic cotton, ενώ το hashtag #sustainablefashion ξεπέρασε τα 2,8 εκατομμύρια.
Πότε, όμως, άρχισε ο κόσμος της μόδας να μεταμορφώνεται από fast fashion addicts σε σκεπτόμενους και συνειδητοποιημένους καταναλωτές;
Ας κοιτάξουμε λίγο πίσω… Η αρχή γίνεται με το πλαστικό. Hashtag όπως #FuckPlastic στο Twitter γίνονται trend και ο κόσμος αρχίζει να βγάζει το πλαστικό καλαμάκι από τη ζωή του. Πάει να πάρει καφέ με το ποτήρι του και ζητά να του δώσουν καλαμάκι από ανακυκλώσιμο υλικό ή έχει το δικό του στην τσάντα. Ναι οκ, μπορεί να αντιπροσωπεύει, αρχικά, ένα πολύ μικρό κομμάτι του παγκόσμιο πληθυσμού, ωστόσο, εδώ η μίμηση έχει τον δικό της θετικό ρόλο. Αφού μπορεί ο διπλανός μου, μπορώ να το κάνω και εγώ. Και κάπως έτσι, δημιουργήθηκε μια αλλαγή.
Ξαφνικά, συνειδητοποιήσαμε ότι μπορούμε απλά να κάνουμε τον δικό μας κόσμο ένα βιώσιμο σπίτι, οπότε ζητούσαμε και ζητάμε από τους γύρω μας να κάνουν το ίδιο. Αυτό συμβαίνει και στη μόδα. Οι άνθρωποι άρχισαν να επιζητούν την αλλαγή και να ψάχνουν βιώσιμες λύσεις που δεν θα καταστρέφουν το σπίτι τους
Επιστρέφοντας, λοιπόν, στη μόδα, το 2018 είδαμε τα αδέλφια Gvasalia να στέλνουν το δικό τους μήνυμα μέσα από τη βιτρίνα του Harrods, τοποθετώντας ένα βουνό από ρούχα, θέλοντας να σχολιάσουν το πρόβλημα των αποβλήτων της βιομηχανίας.
«Το βασικό στοιχείο της οικονομίας είναι η ζήτηση που ικανοποιεί την προσφορά. Αν πάτε σε ένα κατάστημα και βλέπετε κάτι προς πώληση, αυτό σημαίνει ότι έχει υπερπαραχθεί», εξήγησε ο Demna Gvasalia σε συνέντευξή του στη Vogue. «Για να καταστούν πλέον πιο βιώσιμα τα εμπορικά brands, πρέπει να κάνουν ένα απλό πράγμα: να ικανοποιήσουν την προσφορά τους. Είναι σαν να πετάμε φαγητό σε έναν κόσμο γεμάτο πείνα», υπογραμμίζει.
Τον Ιούλιο, η αποκάλυψη ότι ο οίκος Burberry καίει πολυτελή ρούχα για να μην πουληθούν φτηνά στη μάζα, προκάλεσε αντιδράσεις. Μετά τον σάλο, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι σταματά να καίει τα παλιά, απούλητα αποθέματα, διευκρινίζοντας, μάλιστα, ότι θα προσπαθήσει να επεκτείνει τις ήδη υπάρχουσες προσπάθειές της για επαναχρησιμοποίηση, επισκευή, δωρεά ή ανακύκλωση προϊόντων που δεν μπορούν να διατεθούν προς πώληση.
Βέβαια, η εν λόγω πρακτική είναι ευρέως διαδεδομένη στη βιομηχανία της μόδας, όποτε οι γνώστες δεν εξεπλάγησαν. Ο διευθυντής χαρτοφυλακίου της Flornoy & Associates και αναλυτής ειδών και υπηρεσιών πολυτελείας, Arnaud Cadart, είχε δηλώσει σχετικά στο AFP: «Είναι μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική στη βιομηχανία της μόδας, είναι συνηθισμένο. Αφού γίνουν κάποιες ιδιωτικές πωλήσεις σε υπαλλήλους και δημοσιογράφους, τα υπόλοιπα πετιούνται».
Το σκάνδαλο πυροδότησε μια μεγάλη συζήτηση για τις σπάταλες πρακτικές της βιομηχανίας, βάζοντας τη μη φιλική στάση της μόδας προς τον πλανήτη στο μικροσκόπιο.
Οι λάτρεις της μόδας βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη νέα πραγματικότητα περί βιωσιμότητας, χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι σημαίνει. Ευτυχώς, υπήρξαν πολλοί σχεδιαστές έτοιμοι γι’ αυτό που γινόταν.
Ο Kevin Germanier αμφισβήτησε τις αντιλήψεις, δίνοντας ζωή στο δικό του όνειρο. Ο πρώην σχεδιαστής δερμάτινων ειδών Louis Vuitton παρουσίασε για πρώτη φορά στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού φουτουριστικά σχέδια κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από ανακυκλωμένο υλικό.
Το λονδρέζικο label Mother of Pearl δημιούργησε τη σειρά No Frills, συνδυάζοντας τη χαλαρή σιλουέτα και τις χαρακτηριστικές τις λεπτομέρειες. Οι σχεδιαστές Patrick McDowell και Richard Malone, αλλά και η εταιρεία G-Star Raw είναι μόνο ορισμένα ονόματα σε έναν μεγάλο κατάλογο που ποντάρουν στο #sustainablefashion.
Η Stella McCartney, φυσικά, δεν έλειπε απ’ όλο αυτό, καθώς από τότε που ξεκίνησε τη δική της συλλογή δημιουργεί προϊόντα πολυτελείας χωρίς να χρησιμοποιήσει δέρμα ή γούνα. Φέτος, δημιούργησε σειρά vegan friendly Stan Smith.
«Μετατρέπουμε κάτι καταστροφικό σε κάτι sexy και cool… Πώς γίνεται αυτό να μην είναι πολυτέλεια; Είναι το ανακυκλωμένο πλαστικό ένα υλικό που οι άνθρωποι θα θεωρούν πάντα πολυτέλεια; Αν δεν το παρατηρήσουν και αν αισθάνονται ότι η ζωή σε αυτόν τον πλανήτη είναι πλέον πολυτέλεια, τότε ναι, για μένα αυτή είναι η ιδέα μου για πολυτέλεια», είχε τονίσει σε παλιότερη συνέντευξή της στους New York Times.
Όπως συμβαίνει με κάθε σύγχρονο κίνημα, η βιωσιμότητα έχει και τη δικιά της φωνή στα social media. Μάλιστα, στο Instagram υπάρχει ο λογαριασμός @slowfashionmemes, που ξεκίνησε τον Ιανουάριο, και μέσα από memes μας θυμίζει με σαρδόνιο ύφος τι γίνεται. Φυσικά, υπάρχει και το hashtag #sustainablefashion με τα 2,8 εκατ. ποστς.
Το κίνημα της αειφορίας της μόδας έχει πάρει τον δικό του δρόμο και πλέον οι λύσεις είναι πολλές, ας γίνουμε μέρος της αλλαγής.