Η βιομηχανία της μόδας διψάει για new entries, βέβαια οι ευκαιρίες που δίνει σπάνια είναι ανάλογες των προσδοκιών της. Μια δεκαετία πριν, στον χώρο κυριαρχούσαν κυρίως ελίτ brands από το Μιλάνο, το Παρίσι και το Λονδίνο. Σήμερα, οι λάτρεις της μόδας είναι -μάλλον- χαρούμενοι να βλέπουν ταλέντα να γεννιούνται και σε άλλες πόλεις.
Απαλλαγμένοι από τις υποχρεώσεις που επιφέρει η δουλειά σε κάποιο κολοσσό της μόδας, οι νέοι σχεδιαστές δημιουργούν λίγο περισσότερο για τον εαυτό τους και τον χαρακτήρα που θέλουν να δώσουν στο brand τους.
Eίναι θετικό ότι υπάρχουν άτομα στον χώρο που δεν έχουν αυτοσκοπό να δείξουν τη δουλειά τους σε κάποιο μεγάλο Fashion Week ή δεν δημιουργούν με στόχο τη μαζική παραγωγή. Η προσήλωση σε συγκεκριμένες αρχές κουβαλάει το τίμημα της οικονομικής ανασφάλειας. Τα social media στην προκειμένη, αποτελούν σημαντικό εργαλείο και προφανώς όταν αξιοποιούνται έτσι ώστε να δημιουργούν όφελος, συνιστούν σωτήριο μέσο. Αυτά είναι 4 brands με έδρα την Ευρώπη που ξεχωρίζουμε για την αυθεντικότητά τους:
Cathrine Saks & Barbara Potts
Saks Potts
Αγνοώντας επιδεικτικά τον σκανδιναβικό μινιμαλισμό, οι δύο φίλες σχεδιάζουν με άξονα το glamour και το χρώμα. Γεννημένες το 1993 στη Κοπεγχάγη, η Cathrine Saks και η Barbara Potts δεν έβρισκαν το ιδανικό μπουφάν για να αντιμετωπίσουν το κρύο στη Δανία. Οι σιλουέτες ήταν αδιάφορες και τα χρώματα κυρίως μαύρο και γκρι. Εκείνες δεν ήθελαν άλλο γκρι στη ζωή τους.
Πούλησαν τα πρώτα μπουφάν τους σε φίλους το 2015 και τώρα έχουν ένα από τα πιο πολυσηζητημένα showroom στο Παρίσι. Τα κατάφεραν. Η Cardi B και η Kendall Jenner φοράνε τα one of a kind παλτά τους ξανά και ξανά και μια θέση στο New York Fashion Week έχει ανοίξει γι΄αυτές.
Η επιτυχία τους θα μπορούσε να θεωρηθεί και λόγος για το ότι πολλοί Δανοί σχεδιαστές έχουν αρχίσει να υιοθετούν μια λιγότερο αυστηρή και ρεαλιστική γραμμή στις δημιουργίες τους, ενσωματώνοντας περισσότερο χρώμα και μοτίβα.
Cosmia Gadient and Christa Bösch
Ottolinger
Aυτό το δίδυμο από τη Σουηδία σχεδιάζει για τη γοητεία της αποδόμησης στη μόδα και στην καθημερινότητα. Η Cosima Gadient και η Christa Bösch περιγράφουν τη δημιουργική τους σύμπραξη σαν love story. Γνωρίστηκαν ενώ σπούδαζαν σχέδιο μόδας στην Ελβετία, βγήκαν ένα βράδυ για ποτό και δεν σταμάτησαν να μιλάνε για τις απόψεις τους για τη μόδα και τη ζωή. Η σκέψη της μίας ξεκινάει εκεί που τελειώνει της άλλης. «Όταν κάνουμε κάτι μαζί, αυτομάτως γίνεται καλύτερο.»
Γι΄αυτές η αποδόμηση είναι τέχνη, είναι ένας τρόπος να συνειδητοποιούν τι συμβαίνει γύρω τους. Το μετα-αποκαλυπτικό μοτίβο και η απουσία της προβλεψιμότητας, τις εμπνέει να δημιουργούν με ιδιαίτερα κοψίματα, χαρακτηριστικά μοτίβα και ευφάνταστες σιλουέτες.
Παρόλο που πάντα παρουσιάζουν στην εβδομάδα μόδας του Παρισιού, οι Ottolinger αντλούν ένα μεγάλο κομμάτι έμπνευσης για τα ρούχα τους από το σπίτι τους, το Βερολίνο. Η καλλιτεχνική ατμόσφαιρα καθιστά εύκολη τη σύσταση ενδιαφέρουσων ομαδικών συμπράξεων, όπως η πρόσφατη συνεργασία τους με τη δισκογραφική εταιρεία PAN για το show Άνοιξη/Καλοκαίρι 2019.
Anton Belinskiy
H πολιτική άποψη συναντά τη μόδα στην Ουκρανία. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων Euromaidan το 2013, με το πλήθος να βγαίνει εξαγριωμένο στους δρόμους ζητώντας μια αλλαγή στην πολιτική ζωή της χώρας, ο Anton Belinskiy φωτογράφισε την καμπάνια για την κολεξιόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 2014 ανάμεσα σε τεθωρακισμένα οχήματα, φρουρούς και διαδηλωτές. Τα μοντέλα φορούσαν κόκκινα δάκρυα στα πρόσωπά τους για να καταστήσουν σαφή την πολιτική τοποθέτηση του Belinskiy στο θέμα.
Ενώ ο Ουκρανός σχεδιαστής δεν κατηγορεί άλλους σχεδιαστές για την έλλειψη πολιτικού περιεχομένου στη δουλειά τους, ο ίδιος δεν μπορεί να σχεδιάσει αλλιώς με την πολιτική δράση να έχει γίνει μέρος της ταυτότητάς του. «Δεν νομίζω ότι η μόδα αναγκαστικά πρέπει να μιλάει για την πολιτική», λέει ο Belinskiy. «Αλλά στη χώρα μου υπάρχει πολλή διαφθορά και αυτό είναι κάτι που συνδέεται άμεσα με μένα». Η θέση του υφαίνεται στις λεπτομέρειες της δουλειάς του, όπως τα καφέ puffer jackets στη συλλογή Άνοιξη/Καλοκαίρι 2018, τα οποία μιμούνται τους δερμάτινους καναπέδες στο ουκρανικό κοινοβούλιο.
Η στάση του Belinskiy αποδεικνύει εμπράκτως πως η μόδα και η δυναμική που έχει μπορεί να γίνει σημαντικός αρωγός σε θέματα που ταλανίζουν το σύγχρονο πολιτικό σύστημα και χρειάζονται άμεση προβολή.
Josephine Jones
«Ως trans γυναίκα που “εκμεταλλεύεται” τη ρευστότητα της μόδας, βρίσκω ότι τα ρούχα μου είναι απροσδόκητα θηλυκά. Παίρνω οιστρογόνα μόνο 5 χρόνια και είμαι ενθουσιασμένη – νομίζω ότι θα είμαι πάντα ενθουσιασμένη – από το προνόμιο να είμαι γυναίκα.» , λέει η Josephine Jones.
Ξεκινώντας το brand με την επωνυμία της στο Bermondsey του Λονδίνου, η Jones επιστρέφει στο στιλ της δεκαετίας του ’60 και του ’70, ποντάροντας σε αισθησιακά μοτίβα. Οι Unisex γραμμές έχουν κερδίσει δημοτικότητα ως ένας τρόπος να διευρύνεται η βιομηχανία της μόδας και να περιλαμβάνει περισσότερες ατομικότητες. Η Jones ξεκίνησε στη μόδα ως αρσενικό μοντέλο και τώρα περπατάει για το womenswear και σχεδιάζει, σηματοδοτώντας τη σημασία της αλλαγής και του inclusivity!
Κείμενο: Φέκου Γεωργία