Πως γίνεται να χτίσεις από τον μηδεν σε μία ξένη χώρα μία από τις πιο επιτυχημένες εταιρίες στη βιομηχανία της μόδας; Το ΟΖΟΝ μιλάει με τον ιδιοκτήτη του πιο cool model agency της Γερμανίας, Γιάννη Νικολάου, για ό,τι υπάρχει πίσω από τις όμορφες εικόνες.
1.Πως κατάφερες να δημιουργήσεις ένα από τα πιο δημοφιλή πρακτορεία μοντέλων στη Γερμανία;
Νομίζω πως πολύ νωρίς «μυρίστηκα» τα νέα trends στο χώρο της μόδας και εστίασα σε πρόσωπα που τραβάνε την προσοχή του θεατή σε μια φωτογραφία περισσότερο από δύο δευτερόλεπτα. Πιστεύω πως πάντα είχα αυτό το ταλέντο – χωρίς να ξέρω πως είναι ταλέντο-. Για μένα ήταν απόλυτα φυσιολογικό να βλέπω τον κόσμο σε εικόνες και φωτογραφίες. Δεν περνάει μέρα χωρίς να βγάλω φωτογραφίες… Για όποιον έχει διαβάσει τον «Αλχημιστή» από τον Paulo Coelho, κάπως έτσι ήρθαν τα πράγματα σε μένα.
Στη ζωή έρχονται μερικές φορές συμπτωματικά κάποιες ευκαιρίες που σε φέρνουν πολύ κοντά στα όνειρά σου. Πρέπει να είσαι τολμηρός και γρήγορος στο να πάρεις ρίσκα. Εγώ ήμουν και τυχερός έχοντας έναν άνθρωπο που πίστεψε στο ταλέντο μου και με ώθησε στο να κάνω το δικό μου πρακτορείο μοντέλων. Ασφαλώς η τύχη δεν κρατάει για χρόνια, θέλει πολύ δουλειά, μοναξιά, ξενύχτια. Έχει μεγάλο άγχος το να έχεις μια δουλειά δική σου και ποτέ δεν έγινε κανείς μόνος του επιτυχημένος. Όλα φαίνονται σε μια ομάδα, έστω κι αν αυτή είναι μικρή.
Εμείς ξεκινήσαμε δύο άτομα στη δουλειά και τώρα είμαστε δέκα… Η δουλειά μας έχει πολύ ανταγωνισμό. Πιστεύω πως πρέπει να σέβεσαι το χρόνο του πελάτη σου, να ξέρεις τις ανάγκες του, χωρίς να προσπαθείς να «πουλήσεις» κάποιο μοντέλο που δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του, να είσαι γρήγορος, ευγενικός, συνεπής, προσγειωμένος. Και το ίδιο πρέπει να είναι και τα μοντέλα που κλείνουν δουλειές από το γραφείο μας. Να είναι ευχάριστα κι εύκολα στη συνεργασία χωρίς ανόητες συμπεριφορές και ύφος… Αυτό βοηθάει σίγουρα στο να θέλουν οι πελάτες να συνεργαστούν μαζί σου. Φυσικά πρέπει να έχεις και το look των μοντέλων που επιθυμούν οι πελάτες να έχουν στις φωτογραφήσεις τους και να ακολουθείς τις τάσεις της εποχής, προσαρμόζοντάς τες στο ύφος και το προφίλ του πρακτορείου.
2. Δουλεύεις στη Γερμανία εδώ και 20 χρόνια. Γιατί εκεί και όχι στην Ελλάδα;
Στα 19 μου πέρασα κάποιο καιρό στην Αθήνα. Στα ‘90s, τότε που η μόδα και το modeling ήταν στο απόλυτο ζενίθ, είχα δουλέψει σαν βοηθός βοηθού μαζί με δύο φωτογράφους και μόνος μου έκανα φωτογραφήσεις σε νέα πρόσωπα από τα πρακτορεία. «Test shootings» όπως λέγονται κι έτσι γνώρισα αρκετά καλά τον χώρο, όπως ήταν τότε.
Και η αλήθεια ήταν πως «υπέφερα». Οι περισσότεροι του χώρου στην Αθήνα είχαν αδικαιολόγητα καβαλημένη συμπεριφορά. Ήταν τις περισσότερες φορές αγενείς, νομίζοντας πως αυτό τους κάνει cool κι ενδιαφέροντες προσωπικότητες. Διαβάζοντας κάποιες γραμμές στα περιοδικά τότε για συμπεριφορές διεθνών κορυφαίων models, όπως της Naomi, Linda, Eva κλπ. «μαϊμούδιζαν» ένα ύφος που πίστευαν πως έτσι πρέπει να είναι, πράγμα το οποίο ήταν υπερβολικά άχρηστο, εξουθενωτικό και αντιπαθητικό. Η Ελλάδα στο χώρο της μόδας δεν ήταν ποτέ όπως η Νέα Υόρκη ή το Παρίσι.
Δυστυχώς δεν έχω κάτι καλό να θυμάμαι από τότε όσον αφορά τον επαγγελματισμό και την συμπεριφορά στη χώρα μας.
Οι περισσότεροι που δουλεύουν σε πρακτορεία στην Ελλάδα μου λένε ακόμη σχεδόν τα ίδια. Στη Γερμανία είδα μια συμπεριφορά που απείχε έτη φωτός από την Ελλάδα. Εδώ ο κόσμος είναι πολύ προσγειωμένος, υπάρχει πάντα ευγένεια και συνέπεια. Έχεις ίσες ευκαιρίες και τη δυνατότητα να εκτιμηθείς για τη δουλειά σου και το ταλέντο σου και όχι με ποιον κάνεις πάρτι, με ποιον πίνεις και με ποιον κοιμάσαι. Δεν θα μπορούσα να έχω την ίδια δουλειά στην Ελλάδα, με την ίδια όρεξη. Όπως θυμάμαι τα πράγματα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο χώρο της μόδας, είναι όπως εγώ ποτέ δεν θα θελήσω και δεν θα μπορέσω να γίνω…
3. Μίλησε μας για το scouting. Βγαίνεις έξω, βλέπεις ένα πρόσωπο που σου αρέσει. Πώς το προσεγγίζεις;
Ποτέ δεν βγαίνω έξω για scouting. Τυχαίνει στην καθημερινότητά μου. Είναι στο δρόμο, στο μετρό, στα μαγαζιά, στο σινεμά.. οπουδήποτε. Χμμμ. Συνήθως πάντα ντρέπομαι να μιλήσω σε κάποιον στο δρόμο. Αλλά η επιθυμία μου να φωτογραφήσω αυτό το πρόσωπο που έχω μπροστά μου, νικάει. Του δίνω λοιπόν μια κάρτα από το γραφείο μας και μιλάμε λίγο στο δρόμο. Οι περισσότεροι χαίρονται και ανταποκρίνονται.
4. Θυμάσαι κάποιο περίεργο περιστατικό με κάποιο μοντέλο που προσέγγισες;
Το τελευταίο ήταν μέσα σε ένα γεμάτο τρένο. Εδώ και δύο χρόνια έχουμε και curvy plus size division στο πρακτορείο και ψάχνουμε να βρούμε και άντρες που έχουν μερικά κιλά παραπάνω. Βλέπω λοιπόν, έναν τύπο που φαινόταν λίγο σαν μπράβος, σαν μποξέρ, άγρια φάση αλλά πολύ όμορφος. Άρχισα να ιδρώνω από το άγχος. Κι αν με στείλει στο διάολο και μου πει τι θες από μένα ρε μύγα; (γιατί σαν μύγα είμαι δίπλα του) Τελικά δε μου είπε κάτι τέτοιο αλλά μου απάντησε πως δεν θέλει, δεν τον ενδιαφέρει και ήταν σχεδόν αγενής. Αλλά, μετά από δυο μέρες ήρθε και άρχισε αμέσως να δουλεύει. Την μία την ανακάλυψα στο McDonalds..Την Lou Schoof στο τρένο πάλι..
5. Έχεις συγκεκριμένα στέκια που ψάχνεις για τα next models σου; Ένα club ή μια συγκεκριμένη περιοχή ίσως;
Όχι, ποτέ. Τυχαίνει.
6. Πως κρίνεις τα πρότυπα ομορφιάς σήμερα; Έχουν αλλάξει πολύ από τον προηγούμενο αιώνα.
Σίγουρα. Βρίσκω σχεδόν «απάνθρωπο» το γεγονός ότι στις πασαρέλες τα μοντέλα πρέπει να είναι τόσο υπερβολικά αδύνατα. Και δυστυχώς είναι δύσκολο, αν ένα μοντέλο δεν κλείσει σε κάποια show-κλειδιά, “key shows” ή “A list shows” όπως λέγονται στη γλώσσα μας. Tο μοντέλο πρέπει να μπορέσει να τραβήξει την προσοχή των μεγάλων περιοδικών και να καταφέρει να κάνει κάποιες σημαντικές καμπάνιες. Σήμερα βέβαια η μόδα είναι πολυπρόσωπη και δεν είναι «κολλημένη» μόνο σε 2-3 συγκεκριμένα πρότυπα. Μπορεί να έχεις μεγάλη μύτη, πολλές φακίδες, πολύ χοντρά φρύδια, μπορείς και με 1.74 ύψος να τα καταφέρεις. Με 1.70 μάλλον όχι. Έχω βαρεθεί να ακούω «μα η Kate Moss είναι κοντή»! ΝΑΙ, αλλά ΜΟΝΟ η Kate Moss. Καμία άλλη δεν τα κατάφερε τόσο καλά με 1.70. Με 1.70 δεν είσαι μοντέλο.
7. Κάτι που παρατηρούμε έντονα τα τελευταία χρόνια είναι ότι οι διάσημοι, κυρίως τραγουδιστές και ηθοποιοί, γίνονται οι πρωταγωνιστές των campaigns. Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο λόγος;
Φυσικά αυτό μας εξαγριώνει όλους εμάς του χώρου της μόδας. Και άντε να είναι αυτοί οι διάσημοι κάπως σαν μοντέλα. Αλλά να διαφημίζει καλλυντικά η Drew Barrymore; Ε, όχι! Και να κάνουν καμπάνιες μόδας η Kirsten Dunst, η Michelle Williams και η Jennifer Lawrence;; (εννοείται αγνώριστες από Photoshop. Κάπως να τις φέρουν βόλτα κι αυτές..)
Ένας από τους λόγους είναι τα studios των celebrities. Τα περιοδικά πουλάνε ελάχιστα πια. Οι διαφημιστές δεν πληρώνουν όπως παλιά. Και στο σινεμά, πολλά εισιτήρια κόβουν μόνο τα blockbusters. Όλοι οι celebrities χρειάζονται πλατφόρμες για να δείξουν πως υπάρχουν. Τα εξώφυλλα των περιοδικών αποφασίζονται με βάση τα χρήματα που θα πάρει το κάθε περιοδικό για να βάλει εξώφυλλο την κάθε ηθοποιό που έκανε πρόσφατα μια ταινία που θέλει διαφήμιση. Συνήθως όσο πιο γνωστός είναι ο οίκος, τόσο λιγότερα πληρώνει. Αλλά όλες οι κυρίες παίρνουν ένα σωρό ρούχα, παπούτσια, τσάντες..
Μετά έχουμε τη «μάστιγα» του Instagram. Αν μια κοντούλα, στρουμπουλή Selena Gomez έχει 60 εκατομμύρια followers (μα άκου τώρα) τότε οι διαφημιζόμενοι προτιμούν ένα τέτοιο δημοφιλές πρόσωπο (εγώ δεν μπορώ να πιστέψω πως οι followers είναι αληθινοί, κι αν είναι, αν είναι αληθινά τα 60 εκατομμύρια followers τότε πιάσαμε απόπατο!)
8.Γιατί ένα μοντέλο να είναι πιο απαραίτητο σε μία καμπάνια από έναν διάσημο;
Ένα μοντέλο κάνει κάθε τι να μοιάζει πιο κλασάτο και στυλάτο. Γεννάει μια επιθυμία, ένα όνειρο, έναν στόχο ίσως.. Γενικά η φωτογραφία έχει ένα άλλο επίπεδο από αυτό που θα είχε μια φωτογραφία με την Selena Gomez. Βέβαια, τα περισσότερα κορίτσια φέρνουν πιο πολύ σε Selena παρά σε Gisele.
9.Τελευταία έχει αλλάξει αρκετά και το ανδρικό πρότυπο. Γίνεται λίγο πιο θηλυπρεπές.
Όχι, απλά έχει έρθει και αυτό το στυλ. Ξεκίνησε από την καμπάνια του Calvin Klein CK ONE και συνεχίζει. Έτσι δεν είναι η μόδα στους άντρες τόσο ίδια όπως ήταν στα ‘90s.
10. Από τη νέα σεζόν θα δούμε πολλούς οίκους να παρουσιάζουν μαζί στα shows ανδρικές και γυναικείες συλλογές. Πως αυτό θα επηρεάσει τη βιομηχανία;
Όλοι κάνουμε οικονομία όπως και όπου μπορούμε. Σίγουρα αρκετοί που ασχολούνται με αυτό, θα έχουν λιγότερες μέρες εργασίας, αλλά λιγότερα χρήματα.
11. Είναι δύσκολο να είναι κάποιος μοντέλο; Τι σου μεταφέρουν τα μοντέλα σου;
Είναι πολύ δύσκολο να αντέξει στο χρόνο ένα μοντέλο. Είναι μοναχική δουλειά. Σε νεαρή ηλικία είσαι μακριά από οικογένεια και φίλους και πρέπει να προσέχεις μια ζωή τη διατροφή σου. Ποτέ δεν ξέρεις πόσο και αν θα δουλέψεις στο μήνα και είναι μια δουλειά γεμάτη ανασφάλειες. Αλλά και εμπειρίες. Ο κόσμος είναι σχεδόν πάντα ο καθρέφτης μας.
12. Η Γερμανία τι σχέση έχει με τη μόδα; Σε ποιο πρότυπο ομορφιάς πιστεύει;
Η Γερμανία είναι λίγο «βαρετή». Πιστεύει στην κλασική ομορφιά, το χαμόγελο, το κανονικό, αθλητικό σώμα. Είναι αυτό που λέμε μια «εμπορική αγορά».
13. Αν σου ζητούσαμε να μας παρουσιάσεις τα τρία ανερχόμενα μοντέλα σου, ποια θα επέλεγες;
Την Helen E. Την Jasmin B. Την Isabelle S.
14. Επίσης ένα νέο trend είναι να χρησιμοποιούνται αντί για μοντέλα, characters στις φωτογραφίσεις και τα shows. Που το αποδίδεις;
Το βρίσκω super. Αρκεί να είναι model characters. Στην εποχή που όλοι μας βλέπουμε καθημερινά τόσες εικόνες, είναι σημαντικό για τον πελάτη να τραβήξει την προσοχή περισσότερο η φωτογραφία που διάλεξε να τον αντιπροσωπεύσει.
15. Πώς είναι να δουλεύεις στη βιομηχανία της μόδας στη Γερμανία; Pros and cons.
Τα πλεονεκτήματα: Συνέπεια! Επαγγελματισμός. Καλές πληρωμές σε σχέση με άλλα κράτη. Στοιχειώδης ευγένεια και σεβασμός.
Τα μειονεκτήματα: Μερικές φορές ο «σκληρός» επαγγελματισμός. Αν αργήσει το μοντέλο 7 λεπτά θα τα ακούσεις! Πάντα στα σιγουράκια, σπάνια έχεις καλλιτεχνική ελευθερία. Λίγο βαρετά γενικά.
16. Ποια είναι η μεγαλύτερή σου ανακάλυψη μέχρι σήμερα; Ποιο πρόσωπο;
Η Iris Strubegger!! Απίθανη! Και η Lou Schoof.
17. Άσχετα με το τι επιτάσσει η αγορά, εσύ σε ποιο πρότυπο ομορφιάς πιστεύεις;
Πιστεύω στην ποιότητα του ύφους και στην προσωπικότητα που εκπέμπει η εικόνα του.
18. Νέα σεζόν. Δύσκολη για όλα, δύσκολη και για τη μόδα. Τι αλλαγές θα κάνεις στην εταιρεία σου, προκειμένου να συνεχίσεις δυναμικά;
Θα γίνουμε πάλι πιο boutique, άρα θα λιγοστέψουμε τα μοντέλα στο πρακτορείο και θα ασχοληθούμε περισσότερο με Instagram. Αλλά ποτέ δεν θα αφήσω το Instagram να επηρεάσει το πραγματικό μου γούστο και πιστεύω.