Μέχρι αυτή τη συλλογή του, ο Alexander Wang έδινε την εντύπωση πως αντιμετωπίζει με μία ειρωνία τις συλλογές του. Αντιθέτως, ανταποκρίνονται πλήρως στις σύγχρονες απαιτήσεις, είναι ό,τι θα ήθελε ο ίδιος να φορά στους μεγάλους δρόμους, εν προκειμένω στη Wall Street. Οι ψηλές μποτές και τα αμέτρητα outerwear –σήμα κατατεθέντου ερχόμενου χειμώνα- είναι αυτά, στα οποία βασίζει τη συλλογή του. Και ενώ η πρωτή επαφή δημιουργεί την εντύπωση πως επαναλαμβάνεται, στη συνέχεια διαπιστώνουμε αυτό για το οποίο παλεύει τόσο στη σειρά του όσο και στο έργο του για την Balenciaga: την προσοχή στην λεπτομέρεια. Δημιουργεί έτσι έναν “techno couture” κώδικα, όπως τον αποκαλεί ο ίδιος, ο οποίος απαρτίζεται από pixellated prints, ογκώδη old-school σχήματα, υπερμεγέθη παλτό και tops με στρογγυλεμένους ώμους. Χαρακτηριστικά είναι τα ιδιαίτερα και ασαφή prints εμπνευσμένα από το καλλιτεχνικό κίνημα του κυβισμού, που σου δίνουν την αίσθηση ότι βλέπεις πίνακα του Braque. Πολλοί σχεδιαστές δίνουν στη γυναίκα ελευθερία, ο Wang είναι ένα βήμα μπροστά: της παρέχει τη δύναμη που χρειάζεται για να διαχειριστεί αυτή την ελευθερία. Είναι φανερό πως δεν αναπαράγει απλώς τάσεις, δημιουργεί ένα νέο γυναικείο πρότυπο γεμάτο αυτοπεποίθιση και δυναμισμό χωρίς να απουσιάζει, ωστόσο, η θηλυκή του διάσταση -επηρεασμένη από τις νόρμες της δεκαετίας του ’60- που τόσο λατρεύει ο αμερικανός δημιουργός.
Κείμενο: Λάζαρος Τζοβάρας
[slideshow_deploy id=’44827′]