Μία παρακμάζουσα αστική κατοικία του Παρισιού επέλεξε ο Haider Ackermann για να παρουσιάσει τη συλλογή του. Τα μοντέλα του -σε απόλυτη συμφωνία με το σκηνικό- ήταν σαν να είχαν μόλις ξυπνήσει, μετά από ένα ξενύχτι. Θα μπορούσαν να είναι και οι ιδιοκτήτες αυτού του σπιτιού.
Τα δερμάτινα παντελόνια, οι μεταξωτές ρόμπες με μοτίβα της op art και print λουλουδιών, τα φουλάρια σε ελαφρά διογκωμένες αναλογίες θύμιζαν τον άνθρωπο που ονειρεύεται ο Κολομβιανός σχεδιαστής. Δεν σχεδιάζει μόνο για τον άνδρα, ή την γυναίκα, αλλά για έναν τύπο ανθρώπου που φαντάζεται. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μεταξύ των μοντέλων του, υπήρχαν και δύο γυναίκες. Αυτός ο τύπος ανθρώπου συμβολίζει “αυτό το αίσθημα που μας λείπει”, το αίσθημα της ελευθερίας, όπως το βιώνει ένας καλλιτέχνης και πώς ανακαλύπτει ο τελευταίος την ομορφιά, ακόμα και σε “σβησμένες”, χαμένες εικόνες.
Έχοντας στο παρελθόν εμπνευστεί από ποιητές, από μποέμ χαρακτήρες, από ελεύθερα πνεύματα, όλοι ανέμεναν να δουν το νέο του πρότυπο και πώς αυτό θα αναπτυσσόταν. Aν και το soundtrack του show ήταν το “Blowin’ in the Wind” του Bob Dylan,”Η ελευθερία ανθρώπων, όπως ο Keith Richards, ο Iggy Pop και ο Robert Mapplethorpe, μου έδωσε ενέργεια. Πήραν ρίσκα που δεν είμαστε ικανοί να πάρουμε”. Και με αυτή την τελευταία πρόταση συνόψισε τα πάντα.
[slideshow_deploy id=’55260′]